NADZWYCZAJNY KONCERT CHARYTATYWNY
- 5 września 2002, czwartek» 19:00
Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej WRATISLAVIA
Program koncertu: G. Ph. Telemann - Ouverture Pastorale J. S. Bach - Koncert
skrzypcowy a-moll BWV 1041 G. F. Heandel - Concerto grosso A-dur op. 6 nr 11 HWV 329 E. Grieg - Suita Z czasów Holberga
op. 40 O. Respighi - III Suita
Antiche danze ed Arie
Początki Semperoper W II. połowie XVI w. powstała książęco-saksońska
kapela. Od roku 1617 do 1672 stanowisko jej kapelmistrza piastował Heinrich
Schütz, który kierował w tym czasie także wieloma przedstawieniami
operowymi. Z początkiem XVII wieku wystawiono kilka mniejszych oper i przedstawień baletowych w halach, pałacu, pawilonach lub ogro-dach Dworu
Królewskiego. Wielkie uroczystości i inwencje
odbywały się wówczas w miejscach publicznych lub przed teatralną fasadą Zwingera (w owym czasie
był to budowla drewniana). Pierwsza duża opera, która została wystawiona w Dreźnie, to II Paride
Bontempiego i Perandy (1662). Pierwszy gmach opery
został zbudowany przez Wolfa Kaspara von Klengel w latach 1664-67 na Taschenbergu. Pierwszym przedstawie-niem zaprezentowanym w nowym budynku było
Dafne
(Bontempiego i Peranda z librettem Martina Opitza). Pół wieku
później wybudowano w niezwykle krótkim jak na tamte czasy terminie (od
9.09.1718 do 25.08.1719) Duży Gmach Opery, jako że z budynku starej Opery
korzystał od roku 1708 katolicki kościół dworski. Budynek ten stał się miejscem działalności Johanna Adolfa Hasse, który od roku1734 do 1763 rozwinął nowy, okazały styl opery. Hasse był uważany za właściwego
reprezentanta włoskiej epoki
w Dreźnie (caro devino sassone
). Łączył
on niezwykle udanie w ramach założeń formalnych opera seria
wokalną i instrumentalną perfekcję. Koncertmistrz Johann Georg Pisendel przyczynił
się w tym czasie w równej mierze do podniesienia rangi artystycznej Opery
Drezdeńskiej, dbając o indywidualny rozwój artystyczny wszystkich muzyków
orkiestry. Zapoczątkował tym samym tradycję, która jest kontynuowana do dnia dzisiejszego przez Saksońską Kapelę Państwową - Staatskapelle
Dresden.
Mały Teatr Dworski W roku 1755 została ukończona budowa teatru przez
Morettiego. Aby odróżnić go od istniejącego już Dużego Teatru przy
Zwingerze
, nazwano go Małym Teatrem Dworskim
. W następnych latach stawał
się on powoli głównym miejscem uro-czystości dworskich - tam właśnie
wystawiona została w roku 1785 opera Mozarta Uprowadzenie z Seraju
(której
premiera miała miejsce 16.07.1782 w Wiedeńskim Burgtheater). W roku 1794 wystawiono w języku włoskim jego Czarodziejski flet
. Po trzech latach
piastowania stanowiska kapelmistrza w Pradze, Carl Maria Weber został w roku
1817 królewskim kapelmistrzem w nowo założonej Niemieckiej Operze w Dreźnie i pozostał tam do końca swojego życia. Przeciwstawił
dominującemu stylowi opery włoskiej operę niemiecką. W roku 1817 założył pierwszy niemiecki stały chór operowy. W Dreźnie powstała m.in. jego opera Wolny strzelec
(której premiera miała miejsce w Berlinie, w 1821 roku). Aby uczcić jego za-sługi, Ryszard Wagner zarządził, by ciało
Webera zostało przewiezione w roku 1844 na Stary Katolicki Cmentarz w Dreźnie - Friedrichstadt.
Pierwsza Semperoper W roku 1838 rozpoczęto budowę Pierwszego Teatru
Dworskiego Gottfrieda Sempera. Budynek otwarto 12.04.1841 roku wystawieniem
sztuki Goethego Torquato Tasso oraz Uwerturą radości
Webera.
Działalność Ryszarda Wagnera w Dreźnie (1843-48), podobnie jak jego
poprzednika Webera miała istotne znaczenie dla zmiany myślenia o operze.
Jego zamiarem była szersza niż dotychczas prezentacja dzieł niemieckiej
klasyki. Pracę swoją rozpoczął wystawieniem opery Armida
Glucka. Sporą
sensację wywołało wystawienie przez niego IX Symfonii Beethovena. Faktem
tym dał początek drezdeńskiej tradycji prezentowania tego dzieła.
Wystąpił również z odważnymi (jak na tamte czasy) projektami stworzenia
teatru narodowego, stałej sceny prezentacji muzycznych oraz szkoły
orkiestry. Nie zostały one jednak wprowadzone w czyn - jego zdaniem
odpowiedzialni za to byli radcy dworu i osły
jak i junkrzy, którzy zostali zatrudnieni jako barany w roli ogrodników
. W maju 1848 roku jak w wielu innych miastach Europy, także w Dreźnie doszło do wybuchu powstania.
Zostało krwawo stłumione przez armię pruską i saksońską. Ze względu na fakt, że Wagner i Semper opowiedzieli się po stronie powstania, zmuszeni
byli uciekać z Drezna. Przez długi czas nie mieli prawa przebywania na terenie Saksonii. W roku 1869 pierwsza Semperoper została zniszczona przez
pożar, który spowodowało niedbalstwo pracowników technicznych teatru
reperujących żyrandol na strychu budynku. W ciągu sześciu tygodni w roku
1869 powstał prowizoryczny drewniany budynek, w którym w latach 1869-78 odbywały się przedstawienia przed niemal 1800-osobową publicznością.
Druga Semperoper W dniu 26.04.1871 roku rozpoczęto budowę drugiego
Królewskiego Teatru Dworskiego Gottfrieda Sempera. Wykonaniem kierował syn
Gottfrieda, Manfred. 2.02.1878 roku otworzono teatr oficjalnie Uwerturą
radości
Webera i Ifigenią w Taurydzie
Goethego. Ernst von Schuch
pracował na stanowisku kapelmistrza Opery, od roku 1882 także jako dyrektor
Drezdeńskiej Opery Dworskiej aż do swojej śmierci w roku 1914. Dał
początek drezdeńskiej tradycji prezentacji dzieł Ryszarda Straussa. Za jego
czasu wystawiono po raz pierwszy m.in. opery Salome
(1905) i Elektra
(1909) wystawiane były również regularnie opery Verdiego i Pucciniego. Dnia
8.12.1876 roku Ernst von Schuch dyrygował drezdeńskim prawykonaniem Aidy
,
a piecza nad prezentacją dzieł współczesnych kompozytorów stała się dalszym wyznacznikiem jego działalności; prawykonanie opery Doktor Faustus
(1925) miało miejsce właśnie za jego czasu. 13.02.1945 roku Semperoper
została zniszczona podczas nalotu bombowego.
Odbudowa Pomiędzy rokiem 1952 a 1956 w celu umożliwienia dalszych prac, odbudowano najpierw zewnętrzny kształt budynku. Po długich dyskusjach nad formą odtworzenia budynku zdecydowano się w latach 70-tych na rekonstrukcję wierną oryginałowi. Powiększono widownię, liczbę miejsc zredukowano z 1600 do 1300 a scenę poszerzono o 12 metrów, żeby sprostać wymogom nowoczesnej techniki scenicznej. W roku 1977 położono kamień węgielny pod odbudowę Semperoper. Sześć rzeźb znajdujących się na elewacji opery pochodzi jeszcze z pierwszego budynku Semperoper - są to książęta poezji Schiller i Geothe znajdujący się przy wejściu wyrzeźbieni przez Ernsta Rietschela; po ich lewej stronie znajdują się Szekspir i Sofokles, a po prawej Molier i Eurypides wyrzeźbieni przez Ernsta Juliusza Hähnela (1811-91). Po ukończeniu odbudowy trwającej 8 lat, 13.02.1985 roku dokonano otwarcia opery. Podczas uroczystej inauguracji wykonano operę Carla Marii Webera ''Wolny strzelec''.
Powódź Teraz, gdy woda opadła do swojego zwykłego poziomu Zwinger, Galeria Obrazów i Semperoper wyglądają pozornie jak w czasach swej dawnej piękności. Szczęście w nieszczęściu: widownia Semperoper, słynne westybule i foyer zachowały całe swe piękno. Scena, kilka pomieszczeń do prób, sale baletowe i garderoby dla artystów pozostały nienaruszone. Jednakże normalne funkcjonowanie Opery długo jeszcze nie będzie możliwe. Szkody które wyrządziła woda o wysokości 1.80 metra są bardzo poważne i uniemożliwiają prowadzenie technicznych prac związanych z przygotowywaniem oraz prezentowaniem oper i koncertów. Nie pracują systemy elektroenergetyczne i urządzenia niskiego napięcia oraz awaryjne zespoły prądotwórcze. Nie funkcjonuje centrala telefoniczna. Nastąpiła awaria instalacji przeciwpożarowej oraz urządzeń klimatyzacyjnych i wentylacyjnych. Nie ma ciepłej i zimnej wody. Do użytku nie nadają się urządzenia sterujące oświetleniem oraz maszyneria sceny, całkowicie zniszczona została również instalacja hydrauliczna do podnoszenia podium sceny. Piwniczna restauracja została zdewastowana przez wodę. Budynki warsztatów przygotowujących dekoracje i kostiumy także zostały uszkodzone przez wodę. W sali malarskiej, w stolarni i działach dekoracji i plastyki, woda wyrządziła szkody w podłodze i przechowywanych tam materiałach. Zniszczony został również magazyn butów i materiałów, częściowo też magazyn kostiumów oraz pomieszczenie, w których przechowywane były prospekty sceniczne. W czasie katastrofy Saksońska Kapela Państwowa przebywała razem z chórem Opery Państwowej na festiwalu w Salzburgu, dzięki czemu straty w instrumentach są niewielkie. Mimo to dwa fortepiany Steinwaya i dwa klawesyny zostały zalane. Kilka kontrabasów, harfę i dwa kotły uratowano w ostatniej chwili. Cały parter budynku funkcyjnego Semperoper znalazł się pod wodą. Tam też ucierpiała od powodzi najważniejsza scena do prób z wszystkimi znajdującymi się tam dekoracjami i fortepianem. Pomieszczeń biurowych administracji nie udało się uratować. Dotyczy to biura dyrektora, biur artystycznych, biur działów rachunkowości, kadr, prasowego oraz współpracy z mediami, drukarni opery, recepcji i gabinetu lekarskiego. Tylko niewiele z niezbędnych dokumentacji i urządzeń udało się zabezpieczyć. Poświęceniu i odwadze pracowników Saksońskiej Opery Państwowej należy zawdzięczać, że archiwum nut zawierające m.in. wartościowy historyczny materiał, nie zostało zniszczone. Dokumentację artystyczną oraz wyciągi fortepianowe z ważnymi wpisami potrzebnymi do pracy inscenizacyjnej zabezpieczono przed zalaniem. Ostatnimi rzeczami jakie udało się uratować, były kostiumy do wieczoru baletowego przygotowywanego na 13 sierpnia br., który miał otworzyć nowy sezon artystyczny.
Przemysław Kozłowski, Marcin Łuczak, Ewa Niemotko, Mariusz Bąkowski, Paulina Wosik, Anna Błaut
28 marca 2024 - 19:00jest więcej terminów
Wrocławski Teatr Współczesny im. Marii i Edmunda Wiercińskich - Scena na Strychu
Rzeźnicza 12 Wrocław
36 418teatr
OBCHODY MIĘDZYNARODOWEGO DNIA TEATRU - TEATR SPOŁECZNY
27 marca 2024 - 17:00
Policealne Studium Animatorów Kultury "SKiBA" we Wrocławiu
Niemcewicza 2 Wrocław
3 215teatr
MASARA
27 marca 2024 - 18:00jest więcej terminów
AKADEMIA SZTUK TEATRALNYCH
Braniborska 59 Wrocław
6 643teatr
Anna Mucha w komedii uwielbianej przez widzów
27 marca 2024 - 19:00jest więcej terminów
Teatr Muzyczny Capitol
ul. Marszałka J. Piłsudskiego 67 Wrocławjest więcej miejsc
891 016teatr
Michał Wiśniewski Akustycznie
27 marca 2024 - 19:00
Sala Koncertowa Radia Wrocław
al. Karkonoska 10 Wrocław
354 367teatr
5 dzielnic: Stare miasto - wrocławska komedia improwizowana
26 marca 2024 - 20:00
Vertigo Jazz Club & Restaurant
Oławska 13 Wrocław
3 712teatr
Tydzień, nie dłużej...
26 marca 2024 - 17:15/20
Teatr Muzyczny Capitol
ul. Marszałka J. Piłsudskiego 67 Wrocław
36 712teatr
Wrocław / Stand-up: Sebastian Rejent - Mam autyzm / 25.03.2024 / g.19:00
25 marca 2024 - 19:00
WędrówkiPub
ul. Podwale 37/38 Wrocław
7 139teatr
Michał Bajor - No, a Ja?
25 marca 2024 - 19:00
Narodowe Forum Muzyki
plac Wolności 1 Wrocław
25 616teatr