Wesoła wdówka

Franz Lehar

Kierownictwo muzyczne: Jan Kulaszewicz

Reżyseria: Ryszard Pietruski

Scenografia: Barbara Wolniewicz

Choreografia: Przemysław Śliwa

Hanna Glawari, wdowa po bankierze, przybywa do Paryża. Wiadomo, że zmarły mąż zostawił jej niebagatelny majątek. Staje się od razu osobą pożądaną. Kłopot w tym, jak upewnić się czy adoratorzy pożądają ręki, czy konta? Czy znajdzie się taki, który będzie kochał Hannę bez jej zasobów finansowych? Tak, i będzie nim towarzysz młodości, szarmancki bon viveur, zarazem dumny i honorowy...

W 'Wesołej wdówce", uroczej operetce, kochanej przez babcie, matki, córki i wnuczki, nie brak krzyżujących się romansów i flirtów. Wszystko to ma urok fin de siecle, który ze swym mitem przetrwał w operetce. Libretto Victora Leona i Leo Steina opowiada o sekretach salonów w sposób lekki i dowcipny. Jednak sławę i miłość widzów 'Wdówka" zawdzięcza cudownej muzyce, niezapomnianym ariom i duetom ('Wilia", 'Usta milczą, dusza śpiewa").