koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TINA
zmodyfikowano  6 lat temu

SMOK

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 16 958 wyświetleń od 15 lutego 2018
  • 27 marca 2018, wtorek
    » 18:00

#

Twórca sztuki urodził się w 1896 r. w Kazaniu, w 1913 r. ukończył w Majkopie na Kubaniu gimnazjum realne i studiował prawo w Moskwie. Podczas I wojny światowej został aktorem. Był to okres nieskrępowanych prób artystycznych, zawiłych sporów i walk literackich. W tej gorącej atmosferze kształtowała się artystyczna młodość Szwarca. W 1923 r. został dziennikarzem w Zagłębiu Donieckim. W 1924r. przyjechał do Leningradu, gdzie rozpoczął pracę w Państwowym Wydawnictwie Literatury dla Dzieci, jako redaktor czasopisma dziecięcego „Jeż”. Wtedy to zaczął pisać sztuki sceniczne, z których pierwszą była baśń dla dzieci pt. „Underwood”, następnie „Skarb”, potem „Przygody Hohenstaufa”, „Nagi król”, „Człowiek i cień” i wiele innych.. W czasach, gdy na scenie gościły postaci głównie rodem z fabryk, wsi i urzędów, Szwarc przedstawiał swoje dziwne, bajkowe opowieści, uciekając od rzeczywistości w krainę baśni. Ucieczki te miały głębszy sens. Jego bohaterowie walczyli o najprostsze ludzkie ideały - o powszechną dobroć i lojalność. Następca Jana Christiana Andersena świadomie nawiązywał do jego twórczości. Był, jak wielki Duńczyk, piewcą lepszego porządku świata. Zmarł w 1958 r.

„Smok” – utwór napisany w 1942 r., powszechnie uznawany za najlepsze dzieło Eugeniusza Szwarca. W Polsce po raz pierwszy wystawiono go w 1961 r., rok przed premierą radziecką. Drukiem ukazał się cztery lata później. Siedlecki Teatr ES zagrał tę sztukę po raz pierwszy w 1985 roku. Temat jest tyle uniwersalny, co niezniszczalny, dlatego co pewien czas „Smok” pojawia się na scenie i to w różnych częściach świata. Sztuka, utrzymana w konwencji teatru dell’arte, opowiada o ludziach – tych sprawujących władzę i tych, którzy jej podlegają. To też przypowieść o ludziach, którzy tak naprawdę chcą, aby nimi rządzono i o tych, którzy mimo upodlenia marzą, by zająć tron i stać się despotą. Bajeczka Eugeniusza Szwarca wyrasta z poglądów, iż wszystko już na naszym świecie było, bo historia się powtarza, a więc zrywy, bunty i rewolucje o tyle sensu nie mają, że nie zmieniają rzeczywistości. Nawet hasła pozostają te same, tylko wizerunki tyranów się zmieniają, a bohaterowie walczący w imieniu ludu wydają się naiwni. Tytułowy Smok to wszystkie wcielenia władzy uprawiającej terror. Smoka zabił szlachetny rycerz Lancelot, ale już owoce tego faktu dostały się w ręce burmistrza, przyszłego prezydenta, który staje się takim samym tyranem. Czy zatem ludzie są godni wolności, skoro podła służalczość i niewolnicza pokora wobec tyranów są cechami najczęściej spotykanymi w społeczeństwie? A no właśnie: smoka trzeba zabić w każdym z nas... Potrzebna jest więc wyrozumiałość i cierpliwość wobec każdego. Przesłanie „Smoka” ma zatem głębszy sens, niż nam się na początku wydaje i chociaż jest to komedia, to ma gorzki posmak.

Twórcy przygotowywanego spektaklu skorzystali ze scenariusza napisanego przez Andrzeja Meżeryckiego i Stanisława Celińskiego, w którym, obok teksu Szwarca, znalazły się także teksty liryczne innych autorów.

O Teatrze „Dlaczego nie?”
Teatr, którego aktorami są głównie słuchacze SUTW, jednak często na jego deskach pojawiają się młodzi aktorzy. Instruktorem prowadzącym zajęcia oraz reżyserem jest Mirosław Łukasiewicz – aktor i pedagog. Sztuki wystawiane przez Teatr od początku istnienia cieszą się uznaniem wśród publiczności. W swoim dorobku ma takie spektakle jak: „Spotkanie po latach”, „Zielona Gęś”, „Spotkania”, „Takie jest życie”, „O Pryszczycerzu i królewnie Pięknotce”, „Ślepcy”, „Podchody”, „Trzy Wiedźmy”.

O reżyserze:
Mirosław Łukasiewicz jest absolwentem pedagogiki ze specjalnością kulturalno-oświatową Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach oraz Reżyserię Teatrów Amatorskich w Warszawie. Założył kabaret „Jajo” oraz grupę teatralna „Basta”. Od 1979 r. związany z „Teatrem Es”, gdzie prowadził zajęcia z plastyki, świadomości własnego ciała oraz interpretacji tekstu poetyckiego.

zmodyfikowano  6 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ