Charles Bukowski Anna Świrszczyńska

SCENA LITERATURY WSPÓŁCZESNEJ

Charles Bukowski -Miłość to piekielny pies" Wiersze z lat 1974-1977 Bukowski zaczął pisać wiersze w wieku lat trzydziestu pięciu, a więc gdy miał już dawno za sobą swój debiut prozatorski. Najbardziej płodnym poetycko okresem były lata sześćdziesiąte - opublikował w tym czasie kilka zbiorów. To właśnie poezja przyniosła mu rozgłos, zwróciła na niego uwagę krytyków, innych pisarzy i miłośników ambitnej literatury.

Wiersze mają często charakter dialogu i stanowią jakby miniaturowe dramaty. Bukowski pisze "krwią i bebechami", a nie intelektem, koncentruje się na konkrecie, detalu i obrazie, jak ognia unikając abstrakcji i metafor; nazywa rzeczy po imieniu. Pokazuje życie tak, jak ono biegnie, dzień po dniu, chwila po chwili; nie stroniąc od błahych wydarzeń ani trywialnych szczegółów.

Dla niego wszystko okazuje się godne poezji. Nie przypadkiem w tytule tego zbioru pojawia się słowo "miłość". Pragnienie miłości, pożądanie, seks, zazdrość, wszelkie skomplikowane relacje między kobietą i mężczyzną, stanowią jego rdzeń. Jest to przy tym galeria świetnych portretów kobiecych, choć, trzeba przyznać, portrety te mają często charakter karykaturalny.

Charles Bukowski - Płonąc w wodzie, tonąc w ogniu Wiersze z lat 1955-1973 Drugi tom poezji Charlesa Bukowskiego (1920-1994). Wiersze zamieszczone w tej antologii stanowią retrospektywny przegląd prawie dwudziestoletniego dorobku poetyckiego autora. Część z nich została pierwotnie opublikowana w kilku zbiorach jego wierszy: It Catches My Heart in Its Hands (1963), Crucifix in a Deathhand (1965), At Terror Street and Agony Way (1968).

Anna Świrszczyńska - Mówię do swego ciała może być uważana za przedstawicielkę tzw.polskiej szkoły poetyckiej, której wiersze w przekładzie stały się znane miłośnikom poezji w krajach anglojęzycznych. Do tej szkoły zaliczani są Tadeusz Różewicz, Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Adam Zagajewski i niżej podpisany. Moim zdaniem wiersze Świrczyńskiej należą do wybitnych osiągnięć poezji światowej XX wieku.

Czyta Joanna Mastalerz

wstęp wolny