Larry Coryell - Danny Gottlieb - Mark Egan

Fusion & Smooth Festival

Finałowa gala Fusion & Smooth Festival, którą uświetnią Larry Coryell, John Abercrombie, Didier Loockwood, Miroslav Vitous, Billy Cobham, Danny Gottlieb, Mark Egan oraz bodaj jeden z najpopularniejszych artystów smooth- jazzu, trębacz Till Bronner i jego Smooth Midnight Band.

Legendarny gitarzysta Larry Coryell ogromną popularnośc zdobył koncertując w akustycznych duetach z Philipem Catherine, Johnem McLaughlinem, Paco De Lucia i Johnem Scofieldem. Dzięki niepospolitej technice i oryginalnym nagraniom stworzył Coryell charakterystyczne brzmienie własnej muzyki. Także poprzez doskonałą technikę gry oraz umiejętność dopasowania się do różnych muzycznych kontekstów znacząco przyczynił się do sukcesu wielu innych wykonawców. Gdy w latach siedemdziesiątych rodził się fusion-jazz gitarzysta natychmiast dołączył do elity tej muzyki. To wtedy wspólnie nagrywa i koncertuje z J. McLaughlinem, Miroslavem Vitousem, Billym Cobhamem, Chickem Coreą. Święci tryumfy z własnym zespołem Eleventh House (wraz z Randym Breckerem i Alphonse Mouzonem).Bliższa stylistyce Larry Coryella jest jednak akustyczna, jazzowo subtelna gitara. Może właśnie dlatego powstają albumy z udziałem M.Vitousa, P.Catherine, wspaniałe duety: Larry Coryell & John McLaughlin, Larry Coryell & Paco De Lucia. To właśnie wraz z J.McLaughlinem i P.De Lucia konceruje w ramach legendarnej trasy koncertowej "Friday Night ", zastępując Al Di Meolę. Rozległa dyskografia Larry Coryella obejmuje albumy nagrane zarówno z Charlesem Mingusem, Stephanem Grappellim, Sonnym Rollinsem, Garym Burtonem, Ronem Carterem, jak i wspaniałe płyty zrealizowane wraz z Michałem Urbaniakiem, Eddim Gomezem oraz entuzjastycznie przez krytyków przyjęte nagrania z Johnem Scofieldem.W czasie koncertów Ery Jazzu zaprezentuje swój nowy gwiazdorski zespół z kultowym basistą Markiem Eganem oraz perkusistą (z zespołów Pata Metheny) Dannym Gottliebem.

Wybrana dyskografia:

Memphis Underground (1968; z Herbiem Mannem), Jazz Composers Orchestra (1968; z Michaelem Mantlerem), Lady Coryell (1969), Coryell (1969), Spaces (1970), Fairyland (1971), Larry Coryell At The Village Gate (1971), Barefoot Boy (1971), Ofering (1972), The Real Great Escape (1973), Introducing the Eleventh House (1974), The Restful Mind (1975), Planet End (1976), Level One (1976), Basics (1976), Aspects (1976), Lion And The Ram (1976), Two For The Road (1976), Twin House (1976; z Philipem Catherinem), Back Together (1977), Splendid (1978), European Impressions (1978), Standing Ovation (1978),Young Django (1979;ze Stephanem Grappellim,Don’t Ask (1979;z Sonnym Rollinsem), Return (1979), Tributaries ( 1979; z Johnem Scofieldem, Joe Beck’em), Bolero (1981), ‘Round Midnight (1983), Scheherezade (1984), A Quiet Day In Spring (1984;z Michałem Urbaniakiem),The Firebird And Petrouchka (1984), Together (1986), Coming Home (1986),Larry Coryell Quartet:Dedicated to Bill Evans & Scott La Farro (1987), Equipoise (1987), Toku Du ( 1988), A Quiet Day In Spring (1988), Air Dancing (1988).Just Like Being Born (1989), Don Lanphere & Larry Coryell (1990), Shining Hour (1991), Twelve Frets To One Octave (1992), Live From Bahia (1992), Bolero (1993),Fallen Angel (1994),I’ll Be Over You (1995), Spaces Revisited (1997; z Billym Cobhamem, Birellim Lagrene).

Basista Mark Egan to jeden z najzdolniejszych uczniów Jaco Pastoriusa, Dave'a Hollanda. Estradowe ostrogi zdobywał koncertując i nagrywając z Irą Sullivanem, Pointer Sisters, Eumirem Deodato i Davidem Sanbornem. W 1977 r. zaczął współpracę z Patem Methenym, z którym koncertowal i nagrywal przez kolejne trzy lata. Reputacja perfekcyjnego instrumentalisty pozwoliła, by artysta pojawiał się w zespołach najwybitniejszych gwiazd współczesnego jazzu:od Stana Getza, Gila Evans, Randy Breckera po John McLaughlina, Airto Moreire i Flore Purim. Duże uznanie zdobyła także jego autorska formacja Elements (założona w 1982 roku z perkusistą Dannym Gottliebem). Egan jest wszechstronnie wykształconym i pełnym inwencji muzykiem, a fascynacja elektroniką, przebojowymi rytmami i swingiem pozwala mu zmieniać z wyobraźnią brzmienie swojego basu w zależności od wymaganego stylu i nastroju.

Wybrana dyskografia:

Pat Metheny Group (1978;z Patem Methenym),American Garage (1979; z P. Methenym), Elements (1982),Living In The Crest Of A Wave (1983; z Billem Evansem), Forward Motion (1984), Mosaic (1984), Illumination (1988), A Touch Of Light (1988), Liberal Arts (1989), Beyond Words (1992), Far East (1993).

Perkusista Danny Gottlieb to jeden z najwybitniejszych bębniarzy ostatnich lat. Gruntownie muzycznie przygotowany (absolwent uniwerstytety w Miami), kształcony w klasie wybitnych perkusistów jazzu Mel Lewisa i Joe Morello. Początkowo grywał z różnymi, także rock and rollowoymi grupami (np. Bobby’ego Rydella ), by w 1976 roku podjąć współpracę z legendarnym kwartetem Gary’ego Burtona. W zespole tym Gottlieb poznał gitarzystę Pata Metheny’ego, który zakładając własną grupę zaangażował go do swego zsepołu. W grupie Metheny’ego Gottlieb spędził ponad 6 lat (1977-83) koncertując na najważniejszych estradach i realizując najwybitniejsze płyty lidera-gitarzysty ( m.in. Watercolors,Blue Asphalt, Unity Village, American Garage,Offramp). Równolegle - wspólnie z basistą Mark’em Eganem - konmcertował i nagrywal z autorską formacją Elements. Zespół ten stał się jedną z ważniejszych formacji fusion jazzu lat 80-ych. Jako perfekcyjny muzyk sesyjny i studyjny Gottlieb uczestniczył w wielu ważnych projektach muzycznych: od realizacji – wraz z M.Eganem - ścieżki dźwiękowej do filmu Blown Away po (od 1984 roku) nagrania i koncerty z kolejną mutacją legendarnej The Mahavishnu Orchestra - zespołu Johna McLaughlina. Zafascynowany elektrycznym brzmieniem gitary McLaughlina oraz stylistyką fusion przez kolejny rok grał z grupą innego gitarzysty,Ala Di Meoli. Najwżniejsze nagrania i koncerty Gottlieb realizował zawsze lansując swój warsztatowy zespół Elements.Tam właśnie wraz z basistą Eganem realizując własną smooth-jazzową stylistykę.

Wybrana dyskografia:

Watercolors (1977; z Patem Methenym), Blue Asphalt (1977; z P.Methenym), Pat Metheny Group (1978), Unity Village (1979; z P.Methenym), American Garage (1979; z P. Methenym), Offramp (1981; z P. Methenym), Elements (1982), Travels (1982; z P.Methenym), Forward Motion (1984; z Elements), Mahavishnu (1984; z Johnem McLaughlinem), Soaring Through A Dream (1985; z Al Di Meolą), Illumination (1988; z Elements), Liberal Arts (1989;z Elements), Far East (1993;z Elements).