MERITUM

energetyczny klezmer jazz

MERITUM – koncert,po koncercie: Work All Day Funk all Night. Oh funk! It`s... dj Risky (The Bounce Haters Crew) Funk. Deep Funk. Soul. Disco. Old School. Rare grooves.

MERITUM

• Pawel Szamburski - klarnet
• Karol Masluszczak - piano
• Tomasz Bandyra - bas
• Roman Slefarski - perkusja
• Dj Lenar – gramofony

Grupę tworzą muzycy związani z warszawską sceną niezależną i jazzową. Zespół powstał już w roku 2001, ale aktualny skład ustalił się pod koniec 2002 roku. Ich muzyka często kojarzona z energetycznym "klezmer jazzem", łączy jednak różne style i konwencje muzyczne w poszukiwaniu piękna i rzeczywistego sensu, czyli muzycznego Meritum. Zespół gra swoje autorskie kompozycje, w których akustyczne brzmienie kwartetu (fortepian, klarnet, gitara basowa, perkusja) wzbogacone zostaje przez dźwięki konkretne, field-recording oraz skrecze dj Lenara. W ich muzyce słychać zarówno wolność improwizacji, zabawę konwencją jak i kompozycyjno- aranżacyjną precyzję. Jest tu wiele radości, szaleństwa, ale także smutku i nostalgii - co czyni utwory Meritum zaskakującymi, uniwersalnymi.

Występowali między innymi na pierwszej oraz czwartej edycji festiwalu WUJ-ek (Warszawski Underground Jazzowy), na Mironaliach 2002 oraz w ramach Warsaw Summer Jazz Days 2003. Grali we wszystkich, najważniejszych klubach jazzowych w Polsce. W sierpniu 2003 zespół zrealizował trasę koncertową po Norwegii północnej, wystąpił miedzy innymi w Bodo i w MoiRana. W kwietniu 2004 Meritum wzięło udział w festiwalu "Nowa Tradycja" organizowanym przez Polskie Radio. Zespół ma na koncie debiutancki album wydany nakładem wytwórni Lado Abc oraz mini-płytę "Single Live". Aktualnie Meritum jest w trakcie realizacji drugiego albumu długogrającego o nazwie "SzCz".

Zespół Meritum został powołany do życia przez Pawła Szamburskiego już w 2001 roku. W pierwszym składzie pojawił się Tomek Bandyra na basie, Patryk Zakrocki na gitarze elektrycznej i Rafał Listopad na perkusji. Chcieliśmy grać wyrafinowany, akustyczny hip-hop, zapraszać najlepszych raperów i robić hity z prawdziwego zdarzenia! Jednak wkrótce idea zespołu zaczęła się przekształcać, pojawiły się nowe inspiracje, nowe pomysły, a muzyka stawała się coraz bardziej skomplikowana i trudna. Nasze ambicje i możliwości techniczne rosły - więc i skład musiał ulec zmianie. Do zespołu doszedł Karol Maśluszczak na pianie elektrycznym, Dj D-Art., a wkrótce po nim Dj Lenar i w końcu Łukasz Moskal, który grając niezwykle dynamiczne bębny - rozwinął rytmiczne możliwości grupy.

W 2002 roku mieliśmy opracowany pierwszy repertuar - kilka dojrzałych kompozycji, które graliśmy po klubach, na wernisażach, na Djazzporach, Galimadjazach itd. Gdy w 2003 roku mieliśmy wystąpić w ramach festiwalu Warsaw Summer Jazz Days, a nasz perkusista koncertował z Justyną Steczkowską w Moskwie - musiałem znaleźć zastępstwo! Pojawił się Roman Ślefarski, który zauroczył nas swoim wyczuciem muzycznym i swoją osobowością. Tak ustalił się ostateczny skład Meritum i mam nadzieje - wieczny.

Pojechaliśmy w trasę koncertową po Norwegii północnej, graliśmy za kołem podbiegunowym, potem nagraliśmy pierwszą płytę i objechaliśmy Polskę. Muzyka Meritum cały czas zmienia się i dojrzewa, cały czas uczymy się nowych rzeczy, wyczucia i kolektywnej improwizacji. Mamy prawie gotowy materiał na drugą płytę. Utwory mają teraz bardziej drapieżny, "brudny" charakter, więcej tu wolności w podejściu do ustalonych aranżacji, kompozycji. Na drugiej płycie zespołu pojawią się również goście - wirtuozi swoich instrumentów - Raphael Rogiński na gitarze i Tomasz Duda na saksofonie. Mam nadzieje że będzie to udana i ciekawa produkcja! Oczekujcie.

Meritum założył w 2000 r. klarnecista Paweł Szamburski znany z projektów Djazzpora, Galimadjaz, Tupika, Heliogabal, Meoma, Galimadjaz Trio czy Cukunft. Grupę tworzą przedstawiciele najmłodszego pokolenia warszawskich muzyków - bardzo aktywnie eksperymentujących na stołecznej scenie klubowej. Debiutancka płyta kwintetu zawiera materiał, który powstawał w okresie ostatnich dwóch lat, będąc wyrazem różnorodnych fascynacji i doświadczeń młodych instrumentalistów. Na tym wczesnym etapie istnienia grupy fascynacje owe są łatwo rozpoznawalne i mają znaczenie dla wyrazu jej muzyki. W sensie stylistycznym Meritum czerpie przede wszystkim z zakorzenionych w nowoczesnym jazzie nurtów wybranych z szerokiego spektrum określanego mianem "Radical Jewish Culture". Na szczęście muzycy nie kopiują rozwiązań znanych z płyt wytwórni Tzadik. Idą własną drogą i potrafią wzbogacić tzadikową estetykę o idealistyczną miłość do melodyki i harmoniki. Te ostatnie są przez Meritum podane z prostotą i bezpośredniością.

Trudno rozstrzygnąć, czy wynika to jedynie ze szlachetnych intencji, czy po prostu oznacza brak aranżerskiej finezji. Jak by nie było, Szamburski nie zdradza zainteresowania jarmarcznymi popisami Krakauera ani perwersyjnymi grami Zorna. Jego wiara w siłę melodii istotnie czyni cuda w odbiorze tej muzyki, bowiem słuchanie nagrań Meritum to przyjemność sama w sobie. Co niemniej ważne, silny akcent położony na melodyjność kompozycji jest wyraźnym nawiązaniem do tradycyjnej muzyki wschodniożydowskiej, zwłaszcza chasydzkiej, która jest w zasadzie nieustającą medytacją nad zwrotami melodycznymi. Należy tutaj dodać, że kwintet nie gra melodii w sposób, który prowadzi do ich banalizacji. Instrumenty brzmią "grzecznie", bo pełnią rolę dobrze ustawionej dykcji. Próżno by tu szukać muzyki gestu znudzonego (zbuntowanego?) instrumentalisty.

W Meritum słychać radość grania i afirmację życia tu i teraz. Brzmienie grupy opiera się na trzech filarach instrumentalnych, co służy budowaniu zmiennych nastrojów, wśród których dominuje refleksyjność. Pierwszy i najważniejszy z tych filarów - to sekcja melodyczno-harmoniczna (klarnet i fortepian), drugi - sekcja rytmiczna (bas i perkusja) oraz trzeci - sekcja "kolorystyczna" (dźwięki konkretne, nagrania terenowe oraz skrecze). To bogaty arsenał środków, który z czasem - mam nadzieję - grupa będzie umiała efektywniej wykorzystać, unikając jazz-rockowych schematów, a zgłębiając arkana melodyki chasydzkiej oraz śpiewu chazanut. Najsilniej przemawiają do mnie na tej płycie chwile, kiedy cały zespół daje się ponieść melodii i podąża za nią (ścieżki 1., 4., 7. i 11. ze znakomitym cytatem dźwiękowym z filmu Mathieu Kassowitza "Nienawiść"). Aż dziw bierze, że organizatorzy Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie (nie mówiąc o podobnej, właśnie raczkującej inicjatywie w Warszawie) jeszcze nie zauważyli tego zespołu. Gdzież lepsze miejsce dla zespołu, który wybrał dla swoich utworów nazwy warszawskich ulic, niż na Próżnej?"

wstep 10 pln