koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

Finał konkursu: rezydencja/premiera 2009 06

Gdańsk »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 1 103 wyświetleń od 26 lutego 2009
  • od: 25 marca 2009, środa
    do: 27 marca 2009, piątek

25 i 27.03.2009Ula Zerek, Magdalena Przybysz, Ewa Szubstarska, Izabela Soldaty, Magdalena Konopek


4 września 2008 roku Klub ŻAK ogłosił ogolnopolski konkurs na projekt spektakli (solo, duet, grupa/teatr) z dziedziny szeroko pojętego tańca wspołczesnego. W marcu zostaną zaprezentowane trzy spośrod pięciu zwycięskich projektow.

Celem konkursu jest wspieranie, prezentacja oraz promocja tancerzy i teatrow tańca, w szczegolności debiutantow, a także konfrontacja rożnych technik tańca wspołczesnego (teatru ruchu) szeroko pojętego, wygenerowanie nowych twarzy i odkrywczych zjawisk na tanecznym rynku.

Program

06.03.2009 g.19.00 - Ula Zerek - HUMULI LUPULI

25.03.2009 g.19.00 - Magdalena Przybysz, Ewa Szubstarska - YOKO ONO: „…without Lennon"

27.03.2009 g.19.00 - Magdalena Konopek, Izabela Soldaty - „LOSERTHING"

Ceny biletow:

Bilety na pojedynczy spektakl: 20,- normalny; 15,- ulgowy; 10,- zniżkowy
 Bilety ulgowe - za okazaniem aktualnej legitymacji studenckiej, zniżkowe - dla posiadaczy karty klubowej.
Sprzedaż i rezerwacja biletow - tylko w Klubie ŻAK. Kasa czynna codziennie: g.15.00 - 21.00, w sb i nd od g.16.00 ([kasa@klubzak.com.pl](http://poczta.softel.com.pl/src/compose.php?send_to=kasa%40klubzak.com.pl); 58 344 05 73 w.117). Rezerwacje należy odebrać nie poźniej niż poł godziny przed przedstawieniem. Liczba miejsc na spektakle jest ograniczona, miejsca są numerowane.

Do konkursu zgłoszono szesnaście projektow, w tym połowę stanowiły trojmiejskie przedsięwzięcia (konkurs miał charakter ogolnopolski i wszystkie projekty były traktowane jednakowo, bez względu na siedzibę artysty). Siedem projektow (w tym trzy trojmiejskie) zostało poddanych ocenie komisji złożonej z pracownikow programowych Klubu. Ocenie podlegały wyłącznie same projekty zgłoszonych spektakli (na podstawie opisu i kosztorysu). W konkursie nie było kryterium doświadczenia, stażu na scenie, dorobku artystycznego etc.

W marcu zostaną zaprezentowane trzy spośrod zwycięskich projektow: „Humuli Lupuli" Uli Zerek, Yoko Ono: „…without Lennon" krakowskiego duetu: Magdaleny Przybysz i Ewy Szubstarskiej oraz „Loserthing" Magdaleny Konopek i Izabeli Soldaty, także z Krakowa.

O spektaklach:

06.03.2009 g.19.00

Ula Zerek

HUMULI LUPULI

Pomysł/choreografia/wykonanie: Ula Zerek

Muzyka (na żywo): Dominik Bukowski (marimba) i Zofia Wrobel (wiolonczela)

Foto: Tomek Zerek

„Humuli Lupuli" to spektakl tańca ilustrowany muzyką graną na żywo.

Ula Zerek: „Inspiracją do stworzenia spektaklu była dla mnie starość, natura i istota tego czasu. W 2007 roku usłyszałam o festiwalu Retransmisja w Warszawie. Głowną ideą tego wydarzenia było spotkanie ludzi młodych ze starszym pokoleniem. W ramach akcji można było m.in. „wpaść na herbatkę" do starszych ludzi, posłuchać ich opowieści lub po prostu pogawędzić, a wieczorami odbywały się potańcowki. Ta akcja bardzo mnie zainspirowała. Zawsze lubiłam spotkania ze starszymi ludźmi, jestem bardzo zżyta ze swoimi dziadkami. Lubię słuchać ich opowieści, sposobu, w jaki mowią. I choć nie zawsze się zgadzamy i rozumiemy, czas spędzony z nimi jest dla mnie bezcenny. Dzisiejsi osiemdziesięciolatkowie są nie tylko żywym świadectwem wydarzeń, ktore dla mojego pokolenia są odległą historią, ale rownież reprezentują idee i wartości, często nieprzystające do wspołczesnego pędu świata. „Humuli Lupuli" nie jest jednak spektaklem o starości, ani o starych ludziach. Jestem na to pewnie zbyt młoda... Jest to za to proba skonfrontowania się ze światem starszych ludzi i znalezienia nici porozumienia przy użyciu języka tańca i muzyki."

Projekt zrealizowany w ramach konkursu „rezydencja-premiera 2009" w Klubie Żak. Spektakl wspołfinansowany z budżetu Marszałka Wojewodztwa Pomorskiego.

25.03.2009 g.19.00

Magdalena Przybysz, Ewa Szubstarska

YOKO ONO: „…without Lennon"

Choreografia, taniec, proces: Magdalena Przybysz, Ewa Szubstarska

Wideo edycja live: EleKTro mOOn Vision w składzie:Elwira Wojtunik and Popesz Csaba Lang

Muzyka: Yoko Ono:„You", „Mind Holes", „Telephone piece", „Death of Samantha", „Kiss Kiss Kiss", Karpaty Magiczne „Queen of Snow", Maria Peszek „Marznę bez Ciebie"

Jest rok 1966. John Lennon przychodzi na wernisaż Yoko Ono w znanej galerii Indica w Londynie. Zatrzymuje się przy instalacji: „Drabina. Tak". Wchodzi na szczyt drabiny, bierze szkło powiększające i dostrzega na suficie napisane małymi literkami w małych ramkach słowo „tak". Poźniej komentuje:„To wielka ulga, kiedy wspinasz się po drabinie, patrzysz przez szkło powiększające i nie widzisz słowa »nie« czy »odpieprz się«, tylko »tak«".

Jest rok 2008. Yoko Ono instaluje „Drzewo życzeń" w Zamku Ujazdowskim w Warszawie, na ktorym zawiesza kilka swoich kartek. Na pierwszej napisała: „Mam nadzieję, że nie będzie padać". Na kolejnej: „Pamiętaj o miłości. Miłość jest wszystkim, czego potrzebujesz."

To na tych dwoch przekazach koncentruje się perfromance taneczny krakowskich tancerek Magdaleny Przybysz i Ewy Szubstarskiej - w duecie YOKO ONO w przedstawieniu p.t. „…without Lennon". To badania nad architekturą przestrzeni zewnętrznej i wewnętrznej w procesie uchwycenia tego, co „tu i teraz" przy całej świadomości, że było jakieś „przed" i będzie jakieś „po". Przedmiotem inspiracji jest nowofalowa, wspołczesna tworczość muzyczna oraz performatywna Yoko (jap. Dziecko Oceanu) Ono, ktora po śmierci Lennona intensywnie rozwija swoją działalność, aż do dziś, głowny akcent kładąc na akt komunikacji na linii nadawca-odbiorca, zaznaczając, że zmiany są możliwe… na bieżąco… THINGS CHANGE!!!!

Jedynym elementem scenograficznym performancu jest… drabina, ktora jako przedmiot magiczny, wciąż na nowo ożywiany, przyjmuje rożne pozycje znaczeń… tworzy wraz ze zmieniającymi się punktami przestrzennymi i ciałami tancerek kosmiczną konstelację. Przedstawienie wzbogacone będzie o interaktywne obrazy wideo miksowane na żywo przez polsko - węgierski duet EleKTro mOOn Vision.

27.03.2009 g.19.00

Magdalena Konopek, Izabela Soldaty

„LOSERTHING"

Reżyseria i choreografia: Magdalena Konopek, Izabela Soldaty

Scenografia: Magdalena Konopek

Kostiumy: Izabela Soldaty

Muzyka: Aphex Twin, Anja Garbarek, Amon Tobie, Ochre

„Loserthing" to pierwszy autorski projekt Magdaleny Konopek i Izabeli Soldaty, ktory będzie realizowany dzięki wygranej w konkursie „rezydencja/premiera 2009". Istotą spektaklu jest ukazanie człowieka zapatrzonego w swoje marzenia i ideały do tego stopnia, że traci on kontakt z rzeczywistością, ponieważ nie potrafi obiektywnie ocenić swoich szans i możliwości. W trakcie ślepej pogoni za marzeniem zatraca własną indywidualność. Na scenie pojawią się dwie tancerki symbolizujące odpowiednio osobę realną i ideał, do ktorego dąży - pokazują, jak łatwo jest zgubić się w swojej wyobraźni, jeśli ciągle szukamy w niej schronienia przed rzeczywistością. Akcja rozgrywa się przy użyciu konstrukcji symbolizującej ludzki umysł.

O artystach:

Dominik Bukowski - wibrafonista jazzowy, kompozytor, ur. 4.10.1977 roku w Gdańsku. Ukończył Liceum Muzyczne w Elblągu w 1996 roku, a następnie zaczął studia w Gdańskiej Akademii Muzycznej na wydziale instrumentalnym.

W 1998 roku przeniosł się na wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, zaś w 2002 roku został jej absolwentem. W 1999r. otrzymał wyrożnienie indywidualne oraz wyrożnienie dla swojego zespołu BLUE MIND QUARTET w II Ogolnopolskim Przeglądzie Młodych Zespołow Jazzowych i Bluesowych w Gdyni. W styczniu 2002 roku zespoł ten zajął pierwsze miejsce w prestiżowym konkursie Bielskiej Zadymki Jazzowej w Bielsku-Białej oraz otrzymał statuetkę „Aniołka Jazzowego 2002". Nagrodą konkursu było rownież wydanie debiutanckiej płyty zespołu.

Od 2003r. co roku zajmuje drugie miejsce w ankiecie JAZZ TOP miesięcznika Jazz Forum w kategorii,,Wibrafon Roku". Był nominowany do nagrody GRAND PRIX JAZZ MELOMANI 2003 w kategorii „Nadzieja Melomanow Roku 2003" oraz „SZTORM ROKU 2005" przez trojmiejskie wydanie Gazety Wyborczej. Został rownież nominowany przez Dziennik Bałtycki w plebiscycie „Człowiek Roku 2005". Jego płyta PROJEKTOR znalazła się w pierwszej dziesiątce najlepszych płyt 2005 roku według miesięcznika Jazz Forum. Gra i nagrywa z takimi muzykami jak Janusz Muniak, Leszek Możdżer, Maciej Sikała, Emil Kowalski, Piotr Wojtasik, Leszek Kułakowski, Krystyna Stańko, Jacek Kochan, Wojciech Staroniewicz, Przemysław Dyakowski, Ulf Adaker (Szwecja), Brian Melvin (USA), Mats Eilertsen (Norwegia), Raivo Tafenau (Estonia), Tuna Otenel (Turcja) Goran Larsen (Szwecja). Koncertował na wielu polskich festiwalach jazzowych, a także za granicą (m.in. w Izraelu, Grecji, Norwegii, Szwecji, Rosji, Finlandii, Niemczech, Łotwie i Estonii).

EleKTro mOOn Vision - Elwira Wojtunik i Popesz Csaba Lang - są polsko - węgierskim duetem artystow zajmujących się wizualizacjami, założonym w 2004 roku. Elwira ukończyła kierunek Mediow prowadzony przez wybitnych specjalistow z Wydziału Audiowizualnego Instytutu Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Popesz jest mistrzem najnowszych technologii oraz specjalistą od relacji międzynarodowych i ekonomii, ukończył Uniwersytet Nauk Ekonomicznych w Budapeszcie. Początkowo zajmowali się tworzeniem wizualizacji dla rożnych wydarzeń muzycznych w Budapeszcie. Obecnie pracują w Krakowie nad rozmaitymi projektami sztuki wizualnej. Ich działalność bazuje na niekonwencjonalnych manipulacjach na żywo, na powierzchni wizualnej, używając wcześniej nagranego materiału. Aktywnie uczestniczą w kilku wydarzeniach audiowizualnych, improwizacjach, przedstawieniach teatralnych, instalacjach eksperymentujących z ruchomym obrazem.

Głownym wątkiem poruszanym w ich eksperymentalnych filmach jest przedstawienie świata miejskiego za pomocą postmodernistycznego „human macane" w kulturze czaso-obrazu. W ich najnowszym projekcie zatytułowanym [URBAN.LAB] we wspołpracy z artystą dźwięku Rafałem Drewnianym, analizują i badają miasta jako żyjące organizmy pełne sprzeczności i harmonii artefaktow kultury.

Występowali w rożnych miejscach w UK, Austrii, Włoszech, Grecji, Turcji, Słowacji, na Węgrzech, w Polsce. Ich dzieło było wyświetlane podczas słynnego Notte Bianca w Rzymie na Placu delle Esposizioni.

EleKTro mOOn Vision zostali rownież producentami krotkich filmow, klipow, reklam. Film zatytułowany „Missed train" otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie KrakOFFskie Miniatury Filmowe 2007. Klip OCTOPUS MANTRA dla włosko- holenderskiej grupy tworcow The Filmakers dotarł do finału UK Babelgum Music Video Awards.

Magdalena Konopek, Izabela Soldaty - krakowski duet taneczny. Absolwentki Studio Baletowego Opery i Operetki w Krakowie. Szkoliły się rownież w Krakowskim Centrum Baletu i Tańca Wspołczesnego oraz na licznych warsztatach tanecznych na terenie całego kraju. Jako tancerki wspołpracują z grupą tańca wspołczesnego Studio Sztuki Tańca i zespołem Art Color Ballet oraz prowadzą zajęcia taneczne na terenie Krakowa. Obecnie jako laureatki konkursu „rezydencja/premiera 2009" realizują spektakl taneczny „Loserthing", w ktorym wykorzystują dobrze im znaną technikę tańca klasycznego i wspołczesnego, mieszając ją z technikami tańcow nowoczesnych oraz dodając własne nowatorskie pomysły.

Magdalena Przybysz (Ono) - tancerka, performerka z Krakowa. Tam w Eksperymentalnym Studio Tańca u Iwony Olszowskiej zdobywa doświadczenie i wspołtworzy między innymi takie projekty jak: Ocean Cite (wraz z Pierre Deloche Company, Lyon), Noc Teatrow „Płaczące krzesła", „Tramwaj zwany podążaniem". Od 2004 roku prowadzi rownież działalność niezależną - jak sama określa - „badaczki przestrzeni", realizując autorskie projekty oparte na sound and movement development (kreując w nich ruchomą czasoprzestrzeń i generując dźwięki z gitary elektrycznej lub otoczenia), często podejmując wspołpracę z artystami innych dyscyplin (Projekt Zorki Wollny „Muzeum" prezentowany w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki Wspołczesnej w Łodzi, Zamku Ujazdowskim w Warszawie, „Ikus Reiknub" - performance-koncert-wystawa w Browarze Mieszczańskim we Wrocławiu z udziałem prac artystow wizualnych (m. in. Sasnal, Nieznalska, Sędzia Głowny), „ElectriCity" - improwizowane solo-dance do muzyki wiolonczelisty Łukasza Zygmunta, „Soloists" - video dance made by Anna Bobka).

Ewa Szubstarska (Yoko) - tańczy, uczy tańca i leczy tańcem. Jest tancerką Eksperymentalnego Studio Tańca w Krakowie. Szkoliła się na wielu warsztatach tańca wspołczesnego, afro, butoh, continuum movement, Skinner Release, Feldenkreis. Przede wszystkim jednak poświęciła się Kontakt Improwizacji i Improwizacji, ktorej uczyła się od m.in. R. Chunga, D. Kaperta, M. Kozanka, E. Muller, E. Gal, S. Batts, T. Avni. Uczestniczyła w wielu festiwalach Kontakt Improwizacji w kraju i zagranicą (Niemcy, Izrael, Rosja). W pracy korzysta z poznanych technik, ze świadomości ciała, improwizacji, BMC, analizy ruchu Labana, Dance Movement Therapy. Uczestniczyła w wielu projektach artystycznych i społecznych w kraju i zagranicą m.in.: „life is wet" „Written On The Body" The Place - London, „Ocean City" Lyon-Krakow, „Płączace Krzesła" Krakow, „Spy Girls", „Słuch", „Couch Corner", Krakow, Gdańsk, Warszawa, „JapOniOna" Gdańsk.

Zofia Wrobel - uczennica V klasy Szkoły Muzycznej II st. im. F. Chopina w Gdańsku - Wrzeszczu w klasie wiolonczeli u pani mgr Anny Rawickiej. W 2004r.ukończyła Szkołę Muzyczną I st. im. G. Bacewicz w Gdańsku - Wrzeszczu u pani mgr Agnieszki Kaszuby. W latach 2001-2004 laureatka konkursow wiolonczelowych w Malborku i w Bydgoszczy. W 2007r. brała udział w Konkursie im. K. Wiłkomirskiego w Poznaniu; w 2008r. w przesłuchaniach makroregieonalnych w Bydgoszczy. Dotarła do II etapu przesłuchań ogolnopolskich w Łodzi. Jest laureatką II Przeglądu Młodych Talentow w Sopocie. Brała rownież udział w wielu koncertach oraz kursach mistrzowskich. Tegoroczna stypendystka Szkoły Muzycznej w Gdańsku-Wrzeszczu.

Urszula Zerek - tancerka. Zadebiutowała podczas Gdańskiej Korporacji Tańca 2004 we wspoł - autorskim spektaklu „Zaśladczenie" zrealizowanym z Anną Jędrzejczak. W 2004 r. rozpoczęła wspołpracę z Teatrem Dada von Bzdulow biorąc udział w projekcie „Odys - seas" w ramach polskiej edycji projektu Seas. Tańczy w spektaklu „Eden" Teatru Dada von Bzdulow zrealizowanym w 2006 roku. W 2008 r. razem z Teatrem Dada von Bzdulow i grupą Pink Freud wystąpiła w spektaklu/ happeningu „Barricade of Love" w ramach festiwalu Wybrzeże Sztuki. Wspołpracuje także z Teatrem Patrz Mi Na Usta, występuje w spektaklu „Belladonna" (2007). W 2007 r. brała udział w projekcie Crossing Places, w ramach ktorego grupa artystow z Francji, Włoch, czech i Polski stworzyła spektakl „Camera Obscura" w reżyserii i choreografii Manon Avram; był on pokazywany podczas festiwalu Es.Terni w Terni, Arezzo oraz Wenecji we Włoszech. Od 2006 r. pracuje z Kamilą Chomicz - artystką sztuk wizualnych. Efektem tej wspołpracy są trzy filmy zrealizowane w rożnych przestrzeniach na terenie trojmiasta. W kwietniu 2006 r. brała udział w projekcie Noord Holland, w ramach ktorego pracowała z Wies Bloemen, dyrektorem Aya Dancetheater w Amsterdamie (Holandia). W 2005 r. tańczyła, w ramach The Association of Professional Dancers of Ireland, w Irlandii. Prowadziła warsztaty artystyczne z młodzieżą niepełnosprawną w ramach projektu "Artyści w Akcji" Sobieszewo 2007. Gościnnie występuje w Teatrze Wybrzeże, tańczy w spektaklu „Zwyczajne Szaleństwa" w reż. Krzysztofa Rekowskiego. Jest absolwentką UG na kierunku Kolegium Kształcenia Nauczycieli Językow Obcych (język angielski) oraz Szkoły Muzycznej I stopnia w Gdańsku.* *

Realizacja: Agata Brzoska i Katarzyna Julia Pastuszak

bilety:

20,- normalny; 15,- ulgowy; 10,- zniżkowy

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ