ZAKOŃCZENIE SEZONU ARTYSTYCZNEGO 2007/2008

wykonawcy:

• Michał Nesterowicz dyrygent
• Eugene Indjič fortepian
• Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej

w programie:

• FRYDERYK CHOPIN Koncert fortepianowy e-moll op.11
• RICHARD STRAUSS Tako rzecze Zaratustra op.30

EUGENE INDJIČ (Stanisław Dybowski /źródło: www.infochopin.pl )

Eugene IndjicAmerykański pianista pochodzenia serbskiego (ur. w Belgradzie). Laureat IV nagrody VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1970).

Eugen Indjic przyszedł na świat w rodzinie Rosjanki (pianistki-amatorki) i Serba (wysokiego oficera). Mając 4 lata wraz z matką wyemigrował do Springfild koło Bostonu. Muzyką zainteresował się przypadkowo pod wpływem wysłuchania płyty z nagraniem Impromptu cis-moll i Poloneza As-dur Chopina. Ponieważ zapragnął zagrać te utwory, mając osiem lat rozpoczął systematyczną naukę fortepianu pod kierunkiem Gruzinki Lubow Stephani. Po dwóch latach nauczycielka przedstawiła go Aleksandrowi Borowskiemu, który przez następne pięć lat był jego mistrzem fortepianu (1959-1964). Studia pianistyczne odbył w Juilliard School of Music w Nowym Jorku u asystentki Rosiny Lhevinne Lee Thompson i Mieczysława Münza (1965-1968) oraz równolegle w Harvard University (1965-1969) u Lorina Bermana i Leona Kirchnera (teoria, kompozycja). W 1968 roku nawiązał kontakt z Arturem Rubinsteinem, u którego pobierał konsultacje prywatne w Nowym Jorku lub Paryżu przez ponad dziesięć lat. W latach 1965-1972 Indjic urlopy spędzał na lekcjach u Nadii Boulanger w Paryżu oraz u Clifforda Curzona w Fontainebleau. Przed wyjazdem na Konkurs Chopinowski do Warszawy w 1970 roku, przez kilka miesięcy pracował z Witoldem Małcużyńskim na Majorce i Konstantym Schmaelingiem w Paryżu.

Pianista jest laureatem trzech międzynarodowych konkursów pianistycznych: IV nagroda w Warszawie (Konkurs Chopinowski, 1970), III nagroda w Leeds (1972) i II nagroda w Tel Awiwie (im. Artura Rubinsteina, 1974).

Po raz pierwszy Indjic wystąpił publicznie w wieku niespełna dziesięciu lat – z orkiestrą szkolną w Springfild wykonał Koncert fortepianowy d-moll Mozarta. Mając lat jedenaście grał już Campanellę i XII Rapsodię węgierską Liszta, a dwa lata później wykonał wraz z Washington National Symphony Orchestra Koncert fortepianowy Es-dur Liszta (1959). W wieku 14 lat, z wymienioną orkiestrą, pierwszy raz w życiu zagrał II Koncert fortepianowy B-dur Brahmsa. Ten sam utwór przedstawił powtórnie w 1965 roku, wykonując go z Boston Symphony Orchestra pod dyrekcją Ericha Leinsdorfa – był wówczas najmłodszym solistą tej sławnej orkiestry!

W latach 1961-1969 Arkady Fiedler, każdego sezonu zapraszał młodocianego pianistę do udziału w letnim festiwalu z orkiestrą Boston Pops w Tanglewood. Pierwsze tournée artystyczne (13 koncertów) Indjic odbył w Danii (1963) wspólnie z profesorem Aleksandrem Borowskim. Artysta koncertował we wszystkich państwach europejskich (do tej pory poza Bułgarią i Węgrami), Ameryce Północnej i Środkowej, Afryce oraz krajach Bliskiego i Dalekiego Wschodu. W Polsce Indjic jest częstym i lubianym gościem. Krytycy muzyczni podkreślają jego wielki talent, dzięki któremu „Chopina gra jak Polak, Débussy’ego jak Francuz, a Prokofiewa jak Rosjanin.”

Pianista dokonał wielu nagrań dla firm fonograficznych Polskie Nagrania „Muza”, Columbia, RCA Victor, Claves, Calliopé, na ktorych utrwalił dzieła Chopina (koncerty fortepianowe, 4 ballady, wszystkie mazurki, Sonatę b-moll, Sonatę h-moll, Berceuse, Fantazję f-moll), Débussy’ego, Schumanna, Prokofiewa oraz Beethovena i Saint-Saënsa (na fortepianie Rachmaninowa w studiu RCA Victor). Eugen Indjic był jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych w Warszawie (Konkurs Chopinowski 2000), Lizbonie, Tel Awiwie i Monte Carlo. Prowadzi letnie kursy mistrzowskie w Paryżu i Pradze.

MICHAŁ NESTEROWICZ

Michał Nesterowicz (dyrygent, dyrektor artystyczny PFB)W 2004 roku, mając 29 lat, objął stanowisko dyrektora artystycznego Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, stając się najmłodszym dyrektorem filharmonii w kraju. W opinii wielu znakomitości świata muzycznego uznawany za najbardziej interesującą osobowość artystyczną ostatnich lat.

Absolwent wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie dyrygentury Marka Pijarowskiego, którą ukończył z wyróżnieniem w 1997 roku. Działalność koncertową rozpoczął już w czasie studiów, występując z założoną przez siebie orkiestrą kameralną Giovanni Virtuosi. Od 2000 roku występuje z wszystkimi orkiestrami polskich filharmonii oraz Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową i orkiestrami kameralnymi. Koncertował w Niemczech, Portugalii, Włoszech, Ameryce Południowej i USA. W dorobku ma 12 płyt CD i wiele nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz wytwórni płytowych w kraju i za granicą. Na stałe współpracuje ze Zbigniewem Preisnerem, Janem A.P. Kaczmarkiem i Grzegorzem Turnauem.

W 2005 roku z orkiestrą PFB przygotował europejską prapremierę poematu symfonicznego Lulie The Iceberg amerykańskiego kompozytora Jeffreya Stocka oraz występował z Jeanem Michaelem Jarrem w Stoczni Gdańskiej. Poprowadził też prawykonanie Kantaty o Wolności Jana A.P. Kaczmarka, napisanej dla uczczenia obchodów 25. rocznicy powstania "Solidarności" oraz Oratorium 1956 z okazji 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca.

Laureat VI Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach oraz zdobywca nagrody Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach dla Najlepszego Polskiego Dyrygenta.

W 2000 roku był nominowany do nagrody "Paszporty Polityki", a rok później w plebiscycie Gazety Wyborczej wybrany do "Klasycznej Piątki XXI wieku". W roku 2006 został uhonorowany tytułem Dyrygenta Roku w Santiago, Chile.

Od stycznia 2008 roku Michał Nesterowicz pełni funkcję Dyrektora Artystycznego Orquesta Sinfonica de Chile.