koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Muzyczne Opowieści EuropyBANKSYCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359TpL repertuar
zmodyfikowano  3 lata temu  »  

Krakowski Salon Poezji w Rudzie Śląskiej - Motyw wiosny w poezji

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 7 501 wyświetleń od 27 kwietnia 2021

16 maja /niedziela/ godz. 12.00 - Krakowski Salon Poezji w Rudzie Śląskiej

W programie: Motyw wiosny w poezji, czyli wiosennie, promiennie, radośnie...

Prowadzenie: Nina Siwy

Bilety w cenie: 8 zł

Sprzedaż biletów on-line: https://bilety.mckrudasl.pl/index.php/repertoire.html?id=432

Rezerwacja biletów: 32 2486 240, bilety@mckrudasl.pl

Wiersze, które pachną majem. Roztaczają uczucia czułości, tkliwości, radości, śmiechu i miłości. Motyw wiosny przewija się w wielu wierszach i piosenkach. Klasycy poezji wiośnie poświęcili w swojej twórczości wiele miejsca. Prawie każdy z nas zna przynajmniej jeden wiersz związany z wiosną. Pisali o niej m. in. Bolesław Leśmian, Konstanty Ildefons Gałczyński, Maria Konopnicka, Agnieszka Osiecka, Julian Tuwim, Wisława Szymborska, Leopold Staff i wielu innych znanych i mniej znanych poetów. O wiośnie śpiewali min. Skaldowie, kabaret OTTO i Marek Grechuta.

Przedstawiamy Państwu jeden z wierszy Bolesława Leśmiana.

WIOSNA

Młode jeszcze gałęzie tężą się pokrótce W zielonej, pniom dla znaku przydanej obwódce.

Kwiaty, kształt swój półsennie zgadując zawczasu, Nikłym pąkiem wkraczają w nieznaną głąb lasu.

W dali - postrach na wróble przesadnie rękaty Z zeszłorocznym rozpędem chyli się we światy, Jakby chciał paść w ramiona pobliskiej cierpiałki, Co naprzeciw cień w skrócie rzuca w piasek miałki.

W obłoku - obłok drugi napuszyście płonie. Wróbel łeb zaprzepaszcza w swych skrzydeł osłonie, jak gdyby nasłuchiwał, co mu dzwoni w sercu? Świat, zda się, dziś nam nastał, a na pola szczercu, Gdzie zieleń swym wyrojem omgliła rozłogi, Bocian, pod prostym kątem załamując nogi I dziób dzierżąc wzdłuż piersi dogodnie, jak cybuch, Kroczy donikąd, w słońca zapatrzony wybuch, Co skrzy się, że go okiem zgarnąć niepodobna, We wszystkich rosach naraz i w każdej z osobna.

Zapraszamy!

autor:
zmodyfikowano  3 lata temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ