Poznawanie siebie i rozwój duchowy. Jak sobie radzić ze stresem, ze spaniem. Pomaga to: - lepszy kontakt z samym sobą - lepsze samopoczucie i ogólny stan zdrowia - nauka widzenia duchowego

•Nie mogę się skupić na tym co istotne lub moje dziecko nie może się skupić, np. na nauce. Siadam, chcę zacząć i... nie mogę. Bębnię palcami po stole, coś oglądam, rozmawiam przez telefon. Widzę, jak moje dziecko robi wszystko, tylko nie to co trzeba. To się powtarza. Ciągle jest tak samo - zrób to, zajmij się tym. Czemu tego nie robisz? No właśnie, a właściwie czemu tego ktoś nie robi, skoro jest to ważne?

•Nie mogę dobrze spać. Czasem nie mogę w ogóle zasnąć lub moje dziecko nie może zasnąć. Skąd te koszmary, albo te dziwne sny? Jak do tego podejść? Przewracam się z boku na bok. Wściekam się, a muszę na jutro dobrze się wyspać. Nie chcę się faszerować tabletkami, ani mojego dziecka.

•Stres, presja czasu i terminy. Coś musi być wykonane i to na czas lub ktoś wydał opinię. Jest napięcie. Nie można się skupić, skręca żołądek, człowiek się poci lub jest mu zimno. Gdyby to była tylko kwestia przetrwania organizmu w trudnych warunkach fizycznych, ale co jeśli to kwestia społeczna, taka międzyludzka? Jak sobie z tym zwykle radzimy? A co, jeśli nie da się czegoś odwrócić, odkręcić i stało się? Co wtedy pozostaje? Czy można spojrzeć na to z innej perspektywy, aby przynajmniej lepiej zrozumieć sytuację w jakiej się jest i zobaczyć drogi wyjścia, a jeśli komuś dopisze szczęście to być może nawet drogę dalszego rozwoju. Najważniejsze jednak jest - zobaczyć wpierw to co jest i jakie coś jest, zanim będziemy starali się to coś zmienić. Bez oglądu i zrozumienia danej sytuacji byłoby to tylko działaniem na oślep, albo wedle własnych utartych przekonań. Chyba lepiej byłoby najpierw się rozeznać.

•Chciałbym rzucić palenie papierosów, ale jak to zrobić? Metod i sposobów jest wiele, ale co zrobić, jeśli nie chcę być zahipnotyzowany, albo jeśli nie chcę brać jakichś leków, a poza tym to ja nie mam silnej woli i nie chcę też zmieniać diety. Nie chcę palić zastępczych papierosów elektronicznych. Ot, taki jestem wybredny. No i co? Jest jakaś szansa?

•Boję się. Nie chcę być sam. Nie chcę być sama.

•Tęsknię. Tęsknię za dzieckiem. Tęsknię za mamą. Tęsknię za tatą. Tęsknię za przyjacielem. Tęsknię za chwilą spokoju i ciszy. Tęsknię za tym uczuciem gdzieś w środku, tym którego nie można nazwać.

UWAGA: Można będzie zapisać się na warsztaty. Zamiejscowi mogą rozpocząć zajęcia tylko zdalnie na Skype.

* Wstęp wolny. Spotkanie bezpłatne *