Karkonosze w obiektywie mistrzów

fotografie Zdenko Feyfara, Jaroslava Feyfara

Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze rozpoczyna cykl wystaw czasowych poświęconych twórczości fotografików, dla których Karkonosze, a szczególnie ich przyroda, stały się źródłem inspiracji. To oni starali się i nadal się starają uchwycić w swych dziełach piękno tutejszej przyrody. Miejmy nadzieję, że ich następcy będą jeszcze mieli w Karkonoszach co fotografować. Ale nawet jeśli ta nadzieja okaże się daremna i piękno surowej przyrody Karkonoszy zostanie zastąpione przez nowe trasy narciarskie, wyciągi, hotele i budki z hot-dogami, to dla koneserów prawdziwego piękna pozostaną fotografie starych mistrzów...

Jarosław Feyfar (1871-1935)

Pracował jako lekarz w Jilemnicy. Znany był i lubiany w całej okolicy. Do swego miasteczka sprowadzał wszelkie nowinki techniczne. Już w 1907 r. jeździł do chorych motocyklem. Zawsze zabierał ze sobą aparat fotograficzny. Jest on autorem wielu fotografii przedstawiających miasteczko Jilemnice i wznoszące się nad nim Karkonosze, ich mieszkańców i górskie krajobrazy. Swoją pasją zaraził syna – Zdenko Feyfara, dla którego fotografia stała się profesją. Odziedziczył on po ojcu archiwum fotograficzne a jego zdjęcia budziły w nim podziw swą techniczną doskonałością. Kiedyś w rozmowie z wybitnym czeskim fotografikiem Josefem Sudkiem zachwycał się fotografiami ojca: Jak to w ogóle jest możliwe, że mu się to tak udało uchwycić? Wyobraźcie sobie dolinę Jizerki, drzewa, na drzewach liście a wszystko tak ostre, że przy pomocy lupy można dostrzec na liściach otwory wygryzione przez gąsienice!. Na to padła odpowiedź: Tak, tak, panie fotografie, oni wtedy mieli spokojne nerwy!

Zdenko Feyfar (1913-2001)

Podobnie jak ojciec, Jaroslav Feyfar miał być lekarzem. Planom tym na przeszkodzie stanęła wojna. Zajął się więc odziedziczonym po ojcu hobby – fotografią. Studiował ją w Grafické škole u prof. Funke. Życie dzielił między Pragę i Karkonosze - dwie miłości, którym poświęcił najwięcej ze swych fotografii. Zdenko Feyfar uchodzi za ojca karkonoskiej szkoły fotografii. To na jego pracach uczyli się późniejsi mistrzowie tej miary co Jiří Havel, Jiří Bruník, Karel Hník i cała plejada amatorów. Jak mówią czescy fotograficy, miał 'čuch na zaběry“, co znaczy 'miał nosa do fotografii“. Dzięki niemu wykonał wiele wspaniałych ujęć jak np. widok z góry Žalý w kierunku Jěštědu. Pewnego razu wybrał się na zdjęcia w piękny, 'fotograficzny“ dzień. Zrobił dużo dobrych fotografii, zapas filmów kończył się, aż w końcu się wyczerpał. Przeczucie, że tę najlepszą fotografię dopiero zrobi, skłoniło go do powrotu do domu po filmy i do ponownej wspinaczki na górę. Po powrocie udało mu się zrobić tylko jedno zdjęcie. Ale to było TO zdjęcie!

Prezentowane zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Karkonoskiego (Krkonošské Muzeum) w Jilemnicy (Czechy).