koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!
TpL repertuar grudzień 2025NEON VOICECO JEST GRANE - GRUDZIEŃ 2025 - nr 376
zmodyfikowano  4 dni temu  »  

Otwarcie wystawy poświęconej twórczości Krzysztofa Okonia

CO jest GRANE » 1 989 wyświetleń od 26 listopada 2025
  • 20 grudnia 2025, sobota
    » 17:00

Zapraszamy na otwarcie świątecznej wystawy

Krzysztof Okoń
Ptaki Niebieskie
Malarstwo I Rzeźba

20 grudnia 2025, godzina 17.00
Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku
ul. Ignacego Łukasiewicza 4

Wstęp wolny!

Podczas wydarzenia odbędzie się mini recital piosenki poetyckiej w wykonaniu Adama Tomaszewskiego.


Ptaki niebieskie. Krzysztof Okoń.
Wystawa w Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku pt. „Ptaki niebieskie” jest próbą ukazania całokształtu twórczości krakowskiego artysty Krzysztofa Okonia. Znalazły się na niej przede wszystkim obrazy malowane na szkle oraz rzeźby drewniane. Ekspozycję wzbogacają płaskorzeźby, obrazy malowane na desce oraz drzeworyty.

Krzysztof Okoń, z wykształcenia muzyk, pełnię wypowiedzi artystycznej odnalazł w sztukach plastycznych. Artysta zanurzony w ludowości tatrzańskiej, duchowości chrześcijańskiej oraz muzyce, stworzył swój odrębny język wyrazu. Szczególnie bliskimi mu tematami, które podejmował przez lata, były sceny staro- i nowotestamentowe, anioły oraz święci.

Malarstwo na szkle
To właśnie malarstwo na szkle pozwalało mu na nieustanne odkrywanie i prawdziwą wolność twórczą. Wypracował w tej dziedzinie własną technikę. Rysunek nanosił na taflę szkła czarnym tuszem za pomocą piórka lub pędzla, zaś farby tworzące tło lub wypełnienia konturów nakładał i wcierał palcami. Za każdym razem powstawało nowe połączenie plam barwnych z nieujarzmionymi, czasem delikatnymi, miękkimi, a niekiedy zdecydowanymi kreskami tworzącymi zarysy postaci. Wiele dzieje się w migotliwej warstwie kolorystycznej obrazów Okonia. Umbry, ochry, barwy metaliczne, błękity, czerwienie srebrzą się i złocą, a dzięki szklistej powierzchni podłoża, lśnią, rozbłyskują, olśniewają. Rozrysowani na szkle bohaterowie scen biblijnych, pogrążeni w szczególnym skupieniu, tłoczą się, tulą do siebie, wyłaniają, zanikają, lewitują. Wtapiając się w barwę tła, wspólnie tworzą szczególny nastrój każdego z obrazów. Odnaleźć tu można ciepło kolorów bijące z ukazywanych, pogodnych scen Bożego Narodzenia, Madonn z Dzieciątkiem i świętych, a także dramatyzm monochromatycznych przedstawień Ukrzyżowania czy Piety.

Rzeźba
Surowe, duże kawałki lipowego drewna, często prawie metrowe, w wielu miejscach nieopracowane, gdzieniegdzie popękane i szorstkie, z widocznymi śladami dłuta Artysta przekształcał w pogodne, zadumane postaci Chrystusa, aniołów i zwierząt. Ascetyczne, pełne prostoty figury wspólnie tworzą niezwykłą kapelę złożoną z muzykujących aniołów, Królów Dawidów wraz z towarzyszącymi im ptakami, osiołkami, wołami i barankami. Te poczciwe postaci o przymkniętych oczach, sprawiają wrażenie zasłuchanych w muzyce, zagłębionych w modlitwie.

Ptaki niebieskie
W twórczości Krzysztofa Okonia nierzadko pojawiają się jego ulubione zwierzęta - ptaki. Skrzydlate istoty, potrafiące wznosić się w górę, często towarzyszą przedstawianym przez niego postaciom. Jednym z tematów obrazów są także biblijne niebieskie ptaki, symbolizujące ludzi, którzy potrafią unieść się ponad wszystko i dostrzec piękno ziemskiego świata, z dystansem spojrzeć na życie, ujrzeć boską perspektywę. Takimi ptakami mogą być zarówno święci z jego prac, ale także on sam – Artysta, który w sztuce uwiecznił swą rzeczywistość duchową pełną muzyczności, pokoju, prostoty i szczerości.

Joanna Jakubowicz


KᖇZYSZTOᖴ OKOŃ
Polski wiolonczelista, malarz i rzeźbiarz; urodzony 23 stycznia 1939 roku w Warszawie, zmarł 9 października 2025 roku w Krakowie. Dzieciństwo i młodość spędził w Zakopanem, później przeniósł się do Krakowa, gdzie studiował grę na wiolonczeli w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W latach 1960–1963 kontynuował studia w Rzymie w klasie włoskiego wiolonczelisty Enrico Mainardiego w Akademii Muzycznej św. Cecylii oraz u francuskiego wiolonczelisty André Navarry w Accademia Chigiana w Sienie. Od 1964 występował w „Trio Krakowskim” razem z Jerzym Łukowiczem (fortepian) i Antonim Cofalikiem (skrzypce). oraz z zespołem smyczkowym „Al’Antico”. Jako solista z zespołem Al’Antico wygrał konkurs Fundacji Herberta von Karajana w Berlinie. Z „Trio Krakowskim” koncertował w Europie, USA, Jordanii i Algierii, a w 1965 zespół zdobył I Nagrodę Premio Antonio Vivaldi na konkursie muzyki kameralnej w Sienie organizowanym przez Accademia Chigiana, Złoty Medal miasta Rzymu w 1973 i Nagrodę Miasta Krakowa w 1975. Przez trzydzieści lat był profesorem w Szkole Muzycznej w Krakowie.

Malarstwem na szkle, już w dzieciństwie, zainteresowały Krzysztofa Okonia ciotka zakonnica, siostra mamy, która ukończyła Akademię Sztuk Pięknych oraz kuzynka, będąca kustoszem Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem. Pierwsze próby malowania szklanych tafli artysta rozpoczął w 1965 roku i już w kilka miesięcy później zaczął klarować się jego osobisty styl, znacznie różniący się od tradycyjnego ludowego malarstwa, wciąż ewoluujący, pełen plam barwnych i oryginalnie dobieranych tonacji.

Od końca lat 70., chcąc odświeżyć swoje doznania twórcze, Artysta zaczął interesować się rzeźbą i drewnem, z którym od najmłodszych lat miał bliski kontakt, bowiem jego ojciec był nadleśniczym. Rzeźbienie, dzięki całkowicie innym właściwościom materiału i używanym narzędziom, pozwoliło na wydobycie o wiele większej ekspresji dramatycznej.

W latach 90. pojawiają się pierwsze grafiki, drzeworyty i płaskorzeźby w drewnie, ulubionym materiale Twórcy. Pełne ekspresji, ostre, głębokie, nieco nerwowe pociągnięcia rylca porównywał z energicznymi staccatami smyczka wiolonczelowego.

Kolejną fascynacją Krzysztofa Okonia stają się obrazy malowane na desce, ze swoją ciekawą, szorstką materią malarską, pełne ciemnych, sczerniałych kolorów i mocnych pociągnięć.

W 1992 roku Artysta otrzymał Nagrodę im. św. Brata Alberta, za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej”.

Malwina Karp

Ważniejsze wystawy indywidualne 1969, 1974, 1979, 1984, 1996 – Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
1973, 1982, 1992 – Zakopane, Galeria BWA
1975 – Warszawa, Galeria Ars Polona
1978 – Radom, Muzeum im. Jacka Malczewskiego
1980, 2000, 2005 – Warszawa, Państwowe Muzeum Etnograficzne
1981 – Galeria Bayer, Leverkusen, Niemcy
1983 – Galeria Art. Sans Frotiere, Strasbourg, Francja
1985 – Faselsad Gallerie, Heidelberg, Niemcy
1986 – Castelo Franco Veneto, Casa Giorgione,Włochy
1989 – Galeria „LʼEstage”, Sztokholm
1992 – Hambacher Schloss, Hambach, Niemcy
1991 – Ośrodek Kultury Polskiej w Budapeszcie
1994, 1996, 2011- Muzeum Nikifora w Krynicy-Zdrój
2000, 2005 – Warszawa, Państwowe Muzeum Etnograficzne
2001 – Biblioteka Centralna w Kopenhadze
2005 – Muzeum Okręgowe w Radomiu
2007-2008 – Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej
2010 – Muzeum Okręgowe w Bielsku Białej
2012 – Muzeum Śląskie, Katowicach
2012, 2018 – Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej
2014 – Muzeum Archidiecezjalne im. Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie
2019 – Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Kłodzku
2020-2021- Muzeum Miedzi w Legnicy
2023 – Muzeum Powiatowe w Nysie

Wystawa czynna: grudzień 2025 - luty 2026
Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku
ul. Ignacego Łukasiewicza 4

Kuratorki wystawy: Joanna Jakubowicz i Malwina Karp

zmodyfikowano  4 dni temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ