Na marginesie działań performatywnych Amalii Ulman, artystka Ida Kwaśnica przedstawia ideę projektu ekranowego. Ponad dwuletni projekt performatywny Idy Kwaśnicy pt. @Idabelle_k ma miejsce również w rzeczywistości Internetu, a konkretnie w serwisie Instagram. Performans ten jest podsumowaniem rozważań artystki odnoszących się do kanonu piękna współczesnej kobiety, prezentowanej w serwisach społecznościowych. Bohaterką alter ego Idy Kwaśnicy jest młoda kobieta która pyszni się swoją urodą i konsumpcyjnym stylem życia, które to wartości dają jej legitymację do udzielania innym rad z pozycji autorytetu. O ile ten aspekt działań artystki nie jest niczym nowym w „życiu” internetowej społeczności, o tyle finał przewidywany finał performermensu, swoisty eksperyment socjologiczny, jest trudny do przewidzenia. Zamieszczone przez Kwaśnicę fotografie, niemal bez wyjątku wykonywane w warunkach studyjnych, jedynie poprodukcyjnie, tak spreparowane, by sprawiały wrażenie „selfie”, ustąpią zdjęciom rzeczywiście wykonanym przy pomocy smartfona. Co ważniejsze, wyrafinowany makijaż, perfekcyjna fryzura czy tzw. topowa garderoba i takież gadżety, jak również aura ekskluzywności i bogactwa ustąpi wizerunkowi kobiety odartej z makijażu i atrybutów modnej elegancji, co więcej, widzianej w stanach niemocy, choroby, a nawet „huśtawki emocjonalnej”. W żadnym wypadku nie proporcjonalnym, ale wyłącznie ramowym odniesieniem dla artystki była medialna obecność papieża Jana Pawła II u schyłku swojego życia. Medialny fenomen tej postaci polegał na tym, że media nie odnosząc się, lub nie kwestionując jego autorytetu moralnego, jak również wartości sprawowanej misji, przez zdecydowaną większość pontyfikatu ukazywały go jako ikonę popkultury. Papież – zwierzchnik kościoła, ale również głowa państwa watykańskiego, pielgrzymujący po całym świecie i często łamiący schematy postępowania swoich poprzedników, wykazujący postawę otwartości, poliglota etc dla masmediów był znakomitym tworzywem w produkcji tzw. breakingnews’ów. Jednak, gdy złożony chorobą, stary i cierpiący, przestał spełniać estetyczne wymogi popkulturowego odbiorcy, stał się nieoczekiwanie swoistym breaking point’em, z którym media musiały sobie mimo wszystko radzić, ponieważ nie mogły zignorować jego pozycji religijnej i politycznej. Ida Kwaśnica nie ma istotnej pozycji społecznej, nie jest nawet celebrytką, nie chroni nic poza jej człowieczeństwem, jej medialny los wydaje się być przesądzony. Świat wirtualny, jak sądzę, nie jest lepszy od realnego i również nie jest przygotowany na bycie świadkiem obecności idola, który prezentując się w nędzy ludzkiego ciała, nie podąża za swoim wizerunkiem.

Opisany skrótowo projekt ma dwie warstwy – performance, co oczywiste, będzie w drugiej części moralnym wyzwaniem dla jego obserwatorów, którzy będą mieli pełne prawo powiedzieć, że zostali przez performerkę zmanipulowani, ale również pozostawi ślady na psychice autorki, które będą ceną jaką zapłaci za upublicznienie i poddanie społecznej aprobacie/dezaprobacie swojej tożsamości, bo choć Ida Kwaśnica w obu odsłonach socjologicznego projektu @Idabelle_k pozostaje sobą, nie obawia się dekonspiracji, sama dokonuje „comingout’u” sprawdzając z jakimi reakcjami się spotka, to działanie to w jej wypadku nie odbędzie się wyłącznie w świecie wirtualnym.

Wystawa pt. „@Idabelle_k”

Organizatorzy:

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Pensjonat Centrum Konferencyjne Kalina w Lądku Zdroju.

Kurator: Agata Szuba

Galeria Centrum Konferencyjne Kalina, ul. Parkowa 25 Lądek Zdrój

Wystawa potrwa: 15.07 – 10.08.19 Galeria/Centrum Konferencyjne Kalina.

Czynna od 08:00 do 21:00 od poniedziałku do niedzieli