Spektakl to efekt blisko 80. rozmow nagranych w grudniu ubiegłego roku w trakcie dwudniowej dokumentacji, ktorą legnickie aktorki przeprowadziły w największej legnickiej galerii handlowej. Rozmawiano o kobietach, choć nie wyłącznie z kobietami. O czym? O wszystkim. O życiu i nieuchronności śmierci, o marzeniach i lękach, o radościach i kłopotach, o tym czym jest szczęście tu na ziemi, i tam w niebie. Jeśli jest…

Kluczowym zabiegiem inscenizacyjnym było tu poszukiwanie prawdy. Stąd surowość scenografii i nadzwyczajna [...] dbałość o zachowanie języka i narracji tych bardzo osobistych, czasami wręcz intymnych zwierzeń. [...] Jest w tym spektaklu jedna scena porażająca, kapitalnie zagrana i zapadająca na długo w pamięci. To przejmująco wyśpiewana przez Zuzę Motorniuk historia przymusowej aborcji, rzecz o dziecku "ktorego świat nie chciał". Tak zainscenizowana tragiczna spowiedź niedoszłej matki wyraźnie poruszyła widzow, ktorzy - wcześniej radośnie roześmiani - zamilkli i oglądali ten fragment przedstawienia w absolutnym skupieniu. Mistrzostwo.

Zbiorowe i finałowe tango w wykonaniu wszystkich dziewięciu aktorek było jak marsz przez życie, w ktorym kolejno z niego wypadamy. Coś jednak z nas zostaje. Dusza pląsająca w niebie? A może tylko opowieść o naszym życiu…