Dekonstrukcja – Rekonstrukcja

14.Międzynarodowy konkurs sztuki Złotniczej

Impreza zorganizowana w ramach Legnickiego Festiwalu Srebra

W ponowoczesnych czasach, kiedy nie można już być awangardowym, a coraz trudniej być oryginalnym, kluczowym punktem odniesienia staje się potrzeba reinterpretacji, warunkowanych tradycją stereotypów. Sformułowana na potrzeby filozofii teoria dekonstruktywizmu, stała się także inspirującą metodą dla twórców sztuk plastycznych, a redesign w pełni uprawnioną metodą projektowania przedmiotów codziennego użytku. Również współcześni artyści - złotnicy stają przed koniecznością konfrontacji własnej autonomii i dążenia do oryginalności z podświadomie lub całkiem świadomie wykorzystywanymi cytatami z odległej i nieodległej przeszłości. Zawrotne tempo zmian otaczającej nas rzeczywistości znajduje odzwierciedlenie w ciągłej transformacji skojarzeń, kontekstów, symboli i wizerunków. Być może zatem jedynym możliwym kierunkiem artystycznych poszukiwań pozostaje sztuka na gruzach muzeum, w której oryginalność traci swój pierwotny status i zaczyna być rozumiana jako autorskie przekształcenie i ponowne wykorzystanie tego, co stare i wyeksploatowane. Metoda nadawania nowego kontekstu utrwalonym znaczeniom rzuca wyzwanie tradycyjnemu ideałowi jedności i integralności dzieła sztuki, traktowanego jako obiekt biernej kontemplacji. Jest także remedium wobec syndromu rozleniwionego konsumenta oraz ofertą nie tylko estetycznego, ale także intelektualnego doświadczenia dla aktywnego odbiorcy.

Przekonanie, że zjawiska mogą mieć trwały i niezmienny charakter jest właśnie tym przesądem, od którego uwalnia nas sztuka.

Temat tegorocznego konkursu DEKONSTRUKCJA - REKONSTRUKCJA wymaga wnikliwej refleksji nad elementami tradycji złotnictwa, historii sztuki oraz historii powszechnej i sformułowania wybiegającego w przyszłość, indywidualnego statement. Zakładając, że biżuteria - jak każde dzieło sztuki - jest narzędziem wzajemnej komunikacji, tym bardziej zatem rolą świadomego swych celów artysty, jest dzisiaj konieczność nieustannego prowokowania pytań zasadniczych i to właśnie w formie skrajnie odmiennej od - typowego dla języka polityki - moralizatorstwa oraz bez uzurpowania sobie prawa do jedynie słusznych odpowiedzi. Spróbujmy zatem, opierając się na historycznym doświadczeniu, sprowokować dyskusję na uniwersalne tematy:

• jak bardzo pro lub kontra należy się odnosić do tradycyjnych pojęć i kanonów?
• co jest współczesnym wyróżnikiem oryginalności?
• i czy w ogóle jest jeszcze celowe bycie oryginalnym?

Sławek Fijałkowski

Do tegorocznego konkursu zgłoszono 262 prace 144 autorów, zakwalifikowanych zostało 70 prac 41 autorów. Prace pochodziły m.in. Niemiec, Hiszpanii, Anglii, Portugalii, Litwy, Łotwy, Japonii, Czech i Polski.

W dniu 5 kwietnia 2005 roku, po obradach jury w składzie:

prof. Vratislav Karel Novak (Praga, Czechy) - przewodniczący

prof. Otto Künzli (Monachium, Niemcy) – członek jury

prof. Bernhard Schobinger (Zurich, Szwajcaria) – członek jury

prof. Andrzej Szadkowski – członek jury (Łódź, Polska)

dr Sławomir Fijałkowski (Łódź, Polska)

artysta Joachim Sokólski (Warszawa, Polska)

• I. Grand Prix Nagroda Ministra Kultury RP – 7.000 zł

Nagroda dodatkowa ufundowana przez KGHM Polska Miedź S.A. – 5 kg srebra

Otrzymała: Mirei Takeuchi (Japonia)

• II. Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego – 4.000 zł

Nagroda dodatkowa ufundowana przez KGHM Polska Miedź S.A. – 3 kg srebra

Otrzymała: Ewa Effenberg (Polska)

• III. Nagroda Prezydenta Miasta Legnicy – 2.000 zł

Nagroda dodatkowa ufundowana przez KGHM Polska Miedź S.A. – 2 kg srebra

Otrzymał: Pedro Sequeira (Portugalia)

• IV. Nagroda Galerii Sztuki w Legnicy – Statuetka Marek i 1 kg srebra

Otrzymał: Rudolf M. Scheffold (Niemcy)

• V. Nagroda Specjalna Organizatorów za twórczą odwagę i bezkompromisowość – Srebrna Ostroga

Otrzymała: Marta Stachowska (Polska)

Jednocześnie jury postanowiło przyznać 3 wyróżnienia dla następujących osób:

1. Henriette i Martin Tomassi (Niemcy)
2. Iwona Legmann (Polska)
3. Paul de Haas (Holandia)

Mirei Takeuchi – urodziła się w 1969 r. w Porz Wahn, studiowała desing na Uniwersytecie w Tokio, w latach 1991 – 1995 pracowała w Tokio jako projektant biżuterii, a następnie (1995-2000) jako asystentka na tamtejszym Uniwersytecie. W latach 2000 – 2001 podjęła studia na Uniwersytecie Hildesheim, a od 2002 na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (cały czas studiując dresing)

Ewa Effenberg – pochodzi z Łodzi, mieszka w Konstantynowie Łódzkim, studiowała na Akademii sztuk Pięknych w Łodzi, brała udział w wielu wystawach w Polsce (Łódź, Sandomierz, Warszawa, Poznań) oraz za granicą (Monachium)

Pedro Sequeira – pochodzi z Cinfaes w Portugalii, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, ukończył równię kurs fotograficzny oraz gemmologiczny. Pierwszy raz brał udział w legnickim konkursie, wcześniej swoje prace prezentował na wystawach w całej Europie: Portugalii, Niemczech, Anglii.

Rudolf M. Scheffold – pochodzi z Niemiec, jest doświadczonym artystą – złotnikiem, który już wielokrotnie nadsyłał prace na legnickie konkursy

Marta Stachowska – jest jeszcze studentką (II rok W Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi), po raz pierwszy bierze udział w legnickim konkursie

Henriette i Martin Tomas – pochodzą z Niemiec, prowadzą własne studio biżuteryjne, pracowali m.in. w Korei, Egipcie, Japonii, Grecji i USA

Iwona Liegmann – z wykształcenia jest malarką, jej najnowsza wystawa Oryginały – jest właśnie prezentowana w Galerii w Legnicy. O konkursie dowiedziała się podczas wernisażu swojej wystawy i w ciągu dwóch dni zrobiła i przysłała prace – zdobywając wyróżnienie (chociaż tego typu obiekty to nie jest jej specjalność).

Paul de Haas – pochodzi z Holandii (ur. 1979), w Amsterdamie ukończył szkołę złotnictwa, a następnie studiował w Niemczech

Kilka słów komentarza do Grand Prix:

Pierwsze miejsce zostało wybrane jednogłośnie, wg jury forma pracy i emocje przez nią przemawiające są kwintesencją japońskości, gdzie rzeczywistość podawana jest jako abstrakcja. Praca jest lekka, finezyjna i wyrafinowana, przypomina tradycyjną japońską technikę malarstwa, gestu wyrażonego w formie przestrzennej. Praca ta zdecydowanie nawiązuje do kanonów historii sztuki, będąc jednocześnie oryginalną, jest skrótem, za którym stoi tradycja. Wśród dzisiejszej biżuterii, charakteryzującej się bogatymi formami, wykorzystującej różnorodne materiały (kamienie i metale szlachetne, półszlachetne i zwykłe), praca ta jest jak ożywczy oddech, lekka i niedookreślona.

Agnieszka Piwko