Adam Sroka

Spektakl w wykonaniu grupy teatralnej 'Cegła: Piotr Chajec i Joanna Zgorzelska.

Dramat współczesny ma to do siebie, że jak na dłoni pokazuje dane zjawisko. Tym razem chodzi o miłość, nie otrzymujemy odpowiedzi gotowej, odpowiedzi na pytanie, jaka ona jest. Autor pokazuje jeden z jej przejawów, związek głównych bohaterów, utrzymujących się ze zbierania butelek i złomu, mieszkających pod jednym z warszawskich mostów. Jaka jest ich miłość? Zaborcza (zazdrość o Toporka), zimna (jak temperatura panująca w lokum z kartonowych pudeł). W głowie czytającego ten dramat pojawi się pytanie o to, czy ona w ogóle jest? Z zachowań bohaterów wynika, że są spragnieni zainteresowania, że potrzebują ciepła. Pytanie tylko, czy to potrzeba bliskości czy to miłość.

Z każdego kąta tej sztuki wyziewa samotność i lęk. Opuszczenie przez cały świat i trzymanie się siebie za wszelką cenę, beznadziejna rzeczywistość jej i jego to tylko teraźniejszość, on i ona odrzucają przeszłość i nie chcą znać swojej przyszłości, bo nie mają nadziei na lepsze jutro.

Patetycznie można by rzec, że sztuka ta traktuje i o życiu, miłości, bezrobociu i nędzy, ale to po prostu kolejna historia czyjegoś życia, życia jego i jej. Może naszego życia? W końcu z dnia na dzień można stracić wszystko, co się posiada.

Joanna Zgorzelska - mieszkanka Oleśnicy, od 1998 roku związana z nie istniejącym dziś Klubem Garnizonowym w Oleśnicy. Pod okiem pani Jadwigi Maszorek rozwijała swój warsztat teatralny. Jej teatralne zmagania zaczęły się od recytacji, następnym etapem były monodramy, przez krótki czas zajmowała się też piosenką aktorską i poezją śpiewaną, przywożąc liczne wyróżnienia z amatorskich przeglądów twórczości. Ostatecznym uwieńczeniem współpracy z tą palcówką kulturalną, było wystąpienie z Piotrem Chajcem w przedstawieniu Pod podeszwą buta, które otrzymało nagrodę główną w kategorii teatrów w 2002 roku na festiwalu ATA w Jeleniej Górze.

Nie związana z żadnym teatrem. W 2004 wyreżyserowała pięć przedstawień z grupą teatralną tworzoną przez uczniów szkoły podstawowej. Jej zainteresowania przeniosły się na występy wokalne, tym razem jednak postanowiła spróbować swoich sił na scenie rockowej (przez dwa lata śpiewała z zespołem rockowym). Jednak jej gusta muzyczne zmieniły kierunek i w 2003 roku uczęszczała na wokalne zajęcia jazzowe. Od 2004 jest członkiem stowarzyszenia jazzowego. Jej życiowymi dewizami są hasła: Umiej się zatrzymać i Zatrzymuj się, ale nie stój.

Piotr Chajec – student filologii rosyjskiej, współpracujący jako dziennikarz z prasą, radiem i telewizją, animator kultury (dyplom pracownika menedżersko - administracyjnego), także śpiewa. Przez kilka lat współpracował z oleśnickim Klubem Garnizonowym, każdego roku wystawiając na ogólnopolskich festiwalach monodramy i biorąc udział w spektaklach teatralnych. Wykonał m. in. Dzień świra, który został doskonale przyjęty i po raz pierwszy pokazany na ogólnopolskim Festiwalu ATA 2001 w podkoszalińskim Świdwinie (półtora roku przed filmową premierą). Dzień świra jest jego trzecim monodramem po Kartotece – 35 lat później i Chorobie sierocej (wyróżnienie na festiwalu w Białej Podlaskiej w 1998 r.). Pod podeszwą buta to kolejny projekt, w którym występuje.

Adam Sroka – absolwent teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i wydziału reżyserii PWST w Krakowie. Debiutował, jeszcze jako student, w Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej. Współpracował z Teatrem Dramatycznym i Rozmaitości w Warszawie, Teatrem im. J. Słowackiego, Bagatela i Ludowym w Krakowie, Nowym w Poznaniu, Teatrem im. S. Jaracza w Olsztynie, Teatrem im. J. Osterwy w Lublinie. W latach 1996 - 1999 był dyrektorem Teatru im. J. Kochanowskiego w Opolu.

Za osiągnięcia menedżerskie i artystyczne w prowadzeniu Teatru w Opolu uhonorowano go Nagrodą Wojewody Opolskiego, Nagrodą Prezydenta m. Opola, Nagrodą dziennikarzy "Złota Spinka", tytułem Przyjaciel miasta Opola, nominacją do Paszportu "Polityki".