Improwizacja dźwiękowa: strategie na Tu i Teraz: warsztat Alfreda Costy Monteiro

GDZIE? Sokołowsko Laboratorium Kultury KIEDY? 10 czerwca – 11 czerwca 2017 roku LICZBA UCZESTNIKÓW: 4 – 15 osób

ZAPISY: mailowo na adres gerard.lebik@gmail.com

WARSZTAT

Warsztat ten nie jest przeznaczony wyłącznie dla muzyków, ale i dla wszystkich, którzy interesują się improwizacją dźwiękową, sound artem czy dźwiękiem w szerszej perspektywie. Wiedza muzyczna nie jest wymagana, jednakowoż każdy uczestnik musi przynieść ze sobą źródło dźwięku, czymkolwiek miałoby być oraz – jeśli to konieczne – wzmacniacz.

W trakcie warsztatu analizować będziemy to, czym są te nowe metody, poprzez przeprowadzenie historycznego przeglądu niektórych z dwudziestowiecznych eksperymentalnych praktyk dźwiękowych, a także podejmiemy się próby odszyfrowania ich złożoności przez zakwestionowanie środków, które zostały w nich wykorzystane. Zgłębimy ich zasięg nie tylko dzięki niektórym z ich kodów estetycznych, ale również przez ich wewnętrzną poetykę i zasady ich polityki. Postaramy się w jakiś sposób udoskonalić naszą percepcję dźwięku, włączając nowe środki, ale i dekonstruując te uprzednio przyswojone.

„Uczenie się oduczania się” będzie głównym motywem tego warsztatu.

Ponadto odniesiemy się oczywiście do niektórych z zasadniczych pojęć i parametrów obecnych w muzyce eksperymentalnej i sound arcie, takich jak słuchanie, kolektywność, dźwięk, hałas, cisza, ale także niematerialność, ciągłość czy nawet nie-aktywność. Przeanalizujemy również niektóre z aspektów, które próbują zacierać granice pomiędzy improwizacją a kompozycją. Celem będzie stworzenie pewnych struktur, pewnych sposobów tworzenia dźwięków odnoszących się do słuchania, dzielenia się czy podejmowania decyzji oraz rozwinięcie sytuacji kolektywnych i indywidualnych.

„Warsztat Alfredo Costy Monteiro realizowany jest wspólnie z Programem Rezydencji Artystycznych AIR Wro podczas wizyty studyjnej artysty w ramach A-i-R Sanatorium Dźwięku Sokołowsko 2018″

Od czasów pierwszych utworów na preparowany fortepian, stworzonych przez amerykańskiego kompozytora Henry’ego Cowella przed prawie stuleciem, instrumenty muzyczne w muzyce awangardowej poczęły zyskiwać nowy status. Dzięki możliwościom uzyskanym poprzez wypracowanie nowego do nich stosunku, punkt skupienia zaczął przesuwać się od kompozycji o charakterze akademickim ku nowym terytoriom, w których dźwięk mógł być wyrażany bardziej swobodnie, dostarczając tym samym nowych sytuacji, nowych praktyk i sposobów rozumienia muzyki.

Dopiero jednak wraz z narodzinami w latach ’60 XX wieku wolnej improwizacji, zbudowanej na skrzyżowaniu free jazzu, muzyki współczesnej i konkretnej, instrumenty przyjęły ostatecznie nową funkcję; były preparowane, rozbudowywane lub modyfikowane celem wydobycia ich z tradycji i odnalezienia nowych horyzontów brzmieniowych.

Skoro zaś instrumenty nie były już tym, czym dotąd wydawały się być, pojawiła się również możliwość tworzenia muzyki za pomocą obiektów i urządzeń elektronicznych; dodatkowo dziedzictwo futurystów, połączone z neo-dadaistycznym ruchem Fluxus i jego gwałtowną napaścią na tradycje muzyczne, spowodowało narodziny tego, co dziś nazywamy sound artem.

Eksperymentowanie w muzyce stało się jeszcze bogatsze i bardziej abstrakcyjne w związku z włączeniem w nie nowych technologii oraz rozwojem nowych sposobów pojmowania muzyki.