ALEKSANDER SOBISZEWSKI

Wrocławski Teatr Pantomimy

Ktoś może się dziwić, że dorośli ludzie bawią się w naśladowanie małp, ale my zamierzamy opowiedzieć poważną historię. To będzie tragifarsa o bezradności człowieka w zderzeniu z tajemnicami natury, której jest częścią, ale zdarza mu się o tym zapomnieć. Spektakl opowiada o uwięzionej w zoo grupie małp i o człowieku, który się tym stadem opiekuje. Wybrałem ten temat, bo małpy są bliskie mojemu sercu. U Henryka Tomaszewskiego kilkakrotnie grałem małpę. Interesują mnie relacje człowieka wobec uwięzionego zwierzęcia, którym się opiekuje. Zauważyłem z jaką satysfakcją ludzie wydają polecenia takiemu królowi dżungli, jak rośnie ich ego, gdy wydaje im się ze mają władzę nad tymi zwierzętami. Wystarczy wyobrazić sobie jak czułby się zwykły rolnik, gdyby zamiast stada krów hodował lwy. Człowiek jest pokraką przy małpie. Ona ma ogromną grację. Nigdy nie dorównalibyśmy jej doskonałości, więc nawet nie próbujemy. To, co najbardziej interesujące dla mima, to odszukanie charakterystycznych dla małp cech. Aleksander Sobiszewski