FOTOGRAFIA W RODZINIE
- od: 14 września 2002, sobotado: 20 października 2002, niedziela
WYSTAWA FOTOGRAFII
Wystawa fotografii Lechosława Ślusarczyka oraz jego synów: Andrzeja i Jacka
Rodzinne zamiłowanie 'Dla Lechosława Ślusarczyka oraz jego dwóch synów;
Andrzeja i Jacka, fotografia stała się przedmiotem zamiłowania, które
przejawiło się zarówno w sferze zawodowej jak i prywatnej. Wbrew pozorom,
wielopokoleniowa kontynuacja fotograficznych zainteresowań w danej rodzinie
wcale nie jest częstym zjawiskiem, jeśli postawić jako warunek utrzymywanie
pewnego poziomu działalności. W polskiej fotografii przykładami na to mogłyby być takie nazwiska jak: Dederko, Hartwig, Gardulski, Kremser,
Plewiński czy Wołyński. Co prawda relacje rodzinne rzadko przesądzają o bliskości estetycznych programów, nie można więc na tej podstawie
wnioskować o ideowym związku pomiędzy autorami fotografii. Ale na takim
gruncie szczególnie uwydatniają się właściwości fotografii jako medium
uniwersalnego porozumiewania się i bezinteresownego dzielenia się prywatnością wzruszeń, doznawanych w pewnym miejscu i czasie. Lechosław
Ślusarczyk, urodzony w r. 1925 w Grodnie, po dramatycznych przeżyciach w latach II wojny światowej znalazł się na Dolnym Śląsku. Mieszkając w Dzierżoniowie, a potem w Wałbrzychu, związał się mocniej z fotografią
poprzez działalność w tamtejszych amatorskich towarzystwach
fotograficznych, jak i przez bliższe kontakty, od r. 1950, ze środowiskiem
wrocławskim. W roku 1956 został członkiem rzeczywistym wrocławskiego
oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików, osiągając tym samym
najwyższy możliwy wówczas status w dziedzinie fotografii i wiążąc się z nią zawodowo. W czasie swojej niestety krótkiej kariery fotografaartysty
(zmarł w roku 1966) dał się poznać jako twórca o skonkretyzowanych
zainteresowaniach i autor dzieł o rozpoznawalnej indywidualnej stylistyce.
Rozpoczął swoją działalność w bardzo interesującym okresie dla polskiej
fotografii, pełnym nowatorskich poszukiwań, a na tle ówczesnego środowiska
ZPAF-u wyróżniał się umiejętnością syntetycznego i efektownego
budowania obrazu. Chętnie stosował techniki nadające fotografiom walor
graficzny, takie jak izohelia, solaryzacja (inwersja) czy relief. Wśród
wrocławskich twórców panował bardzo przychylny klimat dla takich prób,
działał tam wynalazca izohelii Witold Romer oraz eksperymentujący z technikami specjalnymi Bronisław Kupiec, Janina Mierzecka, Bożena Michalik
czy Henryk Derczyński. Propagowali oni wówczas izohelię (z uwagi na polską
proweniencję, jak i fenomen szczególnego połączenia walorów naukowych z estetycznymi), a inne techniki wywodzące się z nowej fotografii
lat
międzywojennych adaptowali celem powiązania tradycji fotograficznego
piktorializmu z formami sztuki nowoczesnej. To, jak te techniki sprzyjają
podkreślaniu najistotniejszych elementów obrazu, demonstrują m.in. portrety
wykonywane przez Lechosława Ślusarczyka. Jego Autoportret, jak i Gór-nik z ok. 1960 roku, to wyraziste diagonalne kompozycje, gdzie przedstawione obiekty
sprowadzone są do konturowych znaków, sytuujących się pomiędzy
figuratywnością a abstrakcją. Wykonana w roku 1959 fotografia
przedstawiająca pracownice Wałbrzyskich Zakładów Porcelany Stołowej z paterą, malowaną w stylu modnych wówczas picassów
, jakby miała za cel
przypomnienie o zbieżności estetyki wspomnianych portretów z trendami
współczesnego malarstwa. Z tego samego okresu pochodzą dwie piękne
panoramy Wałbrzycha, wykonane w technikach izohelii i reliefu, gdzie autorowi
udało się uchwycić istotę przemysłowego charakteru miasta. Metoda
izohelii została też wykorzystana w przedstawieniu skamieniałego zęba
mamuta z epoki karbońskiej, co zdecydowanie wyodrębniło zarys obiektu na skalnym tle. Jednak inne liczne fotografie poświęcone temu tematowi —
odciskom roślin i kości — które złożyły się na indywidualną wystawę
Świat skamieniały
(1962) wykonane zostały bez uciekania się do technik
tonorozdzielczych. Specyfika tego tematu sama dała tutaj efekt abstrahowania,
redukcji obiektu do pierwotnego znaku, co tak bardzo odpowiadało upodobaniom
autora dla syntetyczności. Do tego samego celu prowadziło stosowanie technik
solaryzacji i reliefu, wykorzystane efektownie w takich pracach jak Piramidy,
Dachy, czy portrety dziecka i kota, które często reprodukowane były w katalogach i almanachach tego okresu. Te techniki jednak w więk-szym stopniu
podkreślały subiektywizm postrzegania oraz liryczny nastrój. Ale i tam,
gdzie autor wykorzystywał zwykłą technikę bromową (np. przy
fotografowaniu zabytków architek'tury), zwracał w najwyższym stopniu uwagę
na plastyczność reprodukowanych form materii oraz na siłę kompozycji
wynikającą z dynamicznego harmonizowania kształtów. Można powiedzieć,
że Lechosław Ślusarczyk maksymalnie wykorzystał możliwości tej koncepcji
fotografii artystycznej, która traktuje obraz jako symboliczną i autonomiczną całość, jednoczącą w sobie wszystkie podstawowe elementy
oddziaływania estetycznego. Andrzej Ślusarczyk, urodzony w 1953 r.,
ukształtował się jako fotograf już w innej sytuacji, kiedy artystyczne
trendy w fotografii wchłonęły doświadczenia konceptualizmu i wyrażały
też nowy typ spojrzenia na przestrzeń społeczną. Od lat siedemdziesiątych
interesował się głównie krajobrazem, jak i problemami wynikającymi z relacji pomiędzy ludzkim indywidualizmem a regułami życia społecznego.
Tego typu prace pokazał w cyklach zdjęć Strefa osobista
z r. 1984, gdzie
tematem była swoista architektura
ogródków działkowych, Wałbrzych
z roku 1985, gdzie miasto oglądane było przez szybę samochodu, jak i w cyklu
Nasz dom
z roku 1986. Inną formą konfrontacji u Andrzeja Ślusarczyka są
widoki przyrody (najczęściej studia skał i drzew) oraz architektury
przemysłowej. Jego wystawa z roku 2000 pt. 'Wałbrzych — Powidoki' była
dokumentalnym opisem ruin przemysłowego molocha, jakim wydawał się być
Wałbrzych, z resztkami jego dawniejszej gospodarczej wielkości. Wiele prac z tej wystawy osiągnęło zwartość i dramatyzm przypominający niektóre
prace Lechosława Ślusarczyka. O ile jednak wcześniej fotografie mówiły
głównie o dramacie przyrody przytłoczonej gigantycznymi budowlami i dymem,
to prace Andrzeja Ślusarczyka mówią raczej o dramacie ludzkiej aktywności
i o konieczności poszukiwania nowych form relacji z naturą. Jako członek
ZPAF od roku 1999 i twórca dążący do wszechstronnego rozwoju na polu
fotografii, nawiązuje bezpośrednio do postawy reprezentowanej przez jego
ojca. Jacek Ślusarczyk, który z tej trójki autorów najpóźniej zaczął
rozwijać i umacniać swoje fotograficzne zainteresowania, skupia swoją
uwagę przede wszystkim na formach natury. Fotografuje skały, drzewa, pnie
oraz różne struktury naturalnej materii znajdującej się w górzystym
krajobrazie. Jest w tym coś z poszukiwania pierwotnych form, które jego
ojciec znajdował w skamieniałych okazach sprzed tysięcy lat. Kształty
jakie zastygają na fotograficznej kliszy (korzenie, zalane wodą pnie) stają
się ekwiwalentem takich skamielin. Pierwotność wydaje się manifestować w pejzażu, który został przeorany przez człowieka, a mimo to zachowuje
niepowstrzymaną siłę, której świadkiem staje się fotograf.' Adam Sobota
(z katalogu do wystawy)
II Dolnośląski Festiwal Kultury Żydowskiej w Wałbrzychu
29 września 2018 - 13:00
Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu
Jana Brzechwy 16 Wałbrzych
20 111sztuka
plener ceramiczno-malarski Wałbrzych - Barwy i Struktury II
od: 21 sierpnia 2018 do: 1 września 2018
Park Wielokulturowy STARA KOPALNIA
Piotra Wysockiego 29 Wałbrzych
11 855sztuka
LATO W STAREJ KOPALNI
12 czerwca 2018 - 10:00
PARK WIELOKULTUROWY STARA KOPALNIA
Wysockiego 29 Wałbrzych
21 404sztuka
Rafał Dalek MALARSTWO
od: 23 maja 2018 do: 4 lipca 2018
BWA Wałbrzych
Juliusza Słowackiego 26 Wałbrzych
10 581sztuka
Wernisaż wystawy rzeźb ZRĄB
8 czerwca 2018 - 17:00
Stara Kopalnia
Piotra Wysockiego 29, Wałbrzych
9 702sztuka
Noc Muzeów w Starej Kopalni w Wałbrzychu
19 maja 2018 - 20:00, 23:00
Stara Kopalnia
Piotra Wysockiego 29, Wałbrzych
10 844sztuka
Wernisaż wystawy sztuki kinetycznej PORUSZONE/ZAWIESZONE
20 kwietnia 2018 - 18:00
Stara Kopalnia
Piotra Wysockiego 29, Wałbrzych
9 910sztuka
Wernisaż wystawy KOLEKCJONER
16 kwietnia 2018 - 18:00
Stara Kopalnia
Piotra Wysockiego 29, Wałbrzych
12 143sztuka
"O kobietach" - Dzień Kobiet w Starej Kopalni
8 marca 2018 - 17:30
Stara Kopalnia
Piotra Wysockiego 29, Wałbrzych
9 508sztuka
"Autonomie ujawnione" - wystawa zbiorowa
10 lutego 2018 - 18:00
Park Wielokulturowy STARA KOPALNIA
Piotra Wysockiego 29 Wałbrzych
9 371sztuka
"Globalizacja i indywidualizm" - wystawa zbiorowa
9 lutego 2018 - 18:00
Park Wielokulturowy STARA KOPALNIA
Piotra Wysockiego 29 Wałbrzych
12 330sztuka
Wernisaż wystawy fotografii Pawła Żaka "Ćwiczenia obowiązkowe i inne martwe natury"
3 lutego 2018 - 16:00
Park Wielokulturowy STARA KOPALNIA
Piotra Wysockiego 29 Wałbrzych
9 405sztuka
PIWNICA POD BARANAMI
13 listopada 2016 - 19:00
Wałbrzyski Ośrodek Kultury
ul. Wysockiego 29 Wałbrzych
26 469teatr
"mi_sz_masz" Paulina Brzezińska /wernisaż wystawy malarstwa i grafiki/
27 października 2016 - 19:00
Apropos
Wieniawskiego 82 Wałbrzych
13 977sztuka
"AKT" - wernisaż zbiorowej wystawy fotografii
9 września 2016 - 18:00
Apropos
Wieniawskiego 82 Wałbrzych
15 045sztuka
ZATUSZOWANE - Anna Kloza-Rozwadowska /wernisaż wystawy grafiki/
18 lutego 2016 - 19
Apropos
Wieniawskiego 82 Wałbrzych
15 244sztuka
Trasa koncertowa Chóru Aleksandrowa
29 września 2015 -
Aqua-Zdrój
Ratuszowa 6 Wałbrzych
284 709sztuka