Realizacja Żywego Pomnika na wrocławskiej Wyspie Słodowej, spotkania z artystami i krytykami sztuki oraz wystawa poświęcona przedstawionym wowczas projektom - to najważniejsze wydarzenia, ktore przypomną o zorganizowanym czterdzieści lat temu w naszym mieście Sympozjum Plastycznym Wrocław'70.

Już w poniedziałek 26 kwietnia na Wyspie Słodowej odsłonięta zostanie „Arena" Jerzego Beresia. Projekt, przygotowany specjalnie na Sympozjum Plastyczne Wrocław'70, został częściowo zrealizowany w roku 1972. Wkopane korzeniami do gory martwe drzewo zostało usunięte w roku 1983 i wrociło na swoje miejsce dopiero po dziesięciu latach. Teraz, po raz pierwszy zobaczymy koncepcję zrealizowaną w całości: kolisty plac zostanie podzielony na dwie rowne części - uschnięte drzewo znajdzie się pośrodku pokrytej asfaltem części połnocnej, a w obsianej trawą części południowej zostanie zasadzonych sześć młodych drzewek. Na granicy obu części stanie jednoosobowa ławeczka - miejsce odosobnienia i kontemplacji. Zgodnie z projektem, co roku, kiedy młode drzewka zaczną wypuszczać liście, korzenie martwego drzewa będą malowane na zielono.

Dzień poźniej, we wtorek 27 kwietnia, w Muzeum Architektury spotkają się po czterdziestu latach uczestnicy Sympozjum Wrocław'70: artyści i krytycy. Wynik tego spotkania poznamy kilka godzin poźniej, podczas konferencji prasowej, na ktorej Prezydent Miasta i zaproszeni artyści opowiedzą o dalszych planach związanych z kontynuacją założeń Sympozjum.

W czwartek 29 kwietnia w warszawskiej galerii fundacji Profile przy ulicy Hożej zostanie otwarta wystawa, na ktorej zobaczymy m.in. oryginalne projekty przygotowane na Sympozjum Wrocław' 70 przez Oskara Hansena, Wandę Gołkowską, Zbigniewa Gostomskiego, Władysława Hasiora, Tadeusza Kantora, Jarosława Kozłowskiego oraz Henryka Stażewskiego, dokumentację fotograficzną i filmową pozostałych prac, posłuchamy opisu „Koncertu na 28 poduszek i zachod słońca" Jerzego Rosołowicza oraz będziemy mogli poznać dokumenty archiwalne związane z sympozjum.

Przed czterdziestu laty w Muzeum Architektury otwarto wystawę projektow, modeli i koncepcji dzieł przedstawionych przez artystow, ktorzy ofiarowali swoje prace miastu w XXV rocznicę powrotu Wrocławia do Macierzy. Intencją owczesnych władz miasta i inicjatorow przedsięwzięcia - Towarzystwa Miłośnikow Wrocławia - było pozyskanie dzieł wybitnych polskich artystow plastykow do realizacji w przestrzeni publicznej. Nazwiska 39 artystow wskazało kolegium znanych polskich krytykow sztuki. Zaproszeni autorzy mogli włączyć do swojego zespołu specjalistow z innych dziedzin lub wspołpracować z innymi wybranymi przez siebie artystami. W sumie wystawa zgromadziła 72 dzieła koncepcyjno-projektowe. Przyjęto rownież do realizacji koncepcję utworzenia we Wrocławiu Centrum Poszukiwań Artystycznych, w wersji ostatecznej określone jako Centrum Badań Artystycznych. Z przedstawionych owcześnie projektow zrealizowano dwa: Kompozycję Pionową Nieograniczoną autorstwa Henryka Stażewskiego i częściowo Żywy Pomnik "Arena" Jerzego Beresia. Rozpoczęto rownież tworzenie Centrum Badań Artystycznych według programu Jerzego Ludwińskiego.

Pomimo początkowo entuzjastycznego przyjęcia przedstawionych projektow i pomysłu utworzenia nowej, odmiennej od dotychczasowych instytucji artystycznej, nie podjęto prac nad przeprowadzeniem całości programu. Zaniechano rownież proponowanego przez uczestnikow Sympozjum kontynuowania jego założeń w kolejnych edycjach, w cyklu dwuletnim. Dokumenty Sympozjum i przekazane przez artystow dodatkowe materiały zgromadzono w Ośrodku Dokumentacji Sztuki, ktory miał być pierwszym etapem realizacji programu Centrum Badań Artystycznych. Niestety, po likwidacji Ośrodka w 1973 roku projekty dzieł i dokumenty zostały rozproszone i wiele z nich zaginęło. Zaniechano także przygotowanej publikacji katalogu wystawy.

W 1980 roku, w dziesiątą rocznicę Sympozjum, z inicjatywy Galerii "X" Związku Polskich Artystow Plastykow zebrano i odtworzono dokumentację projektow i programow Sympozjum, a następnie zaprezentowano je na wystawie w tejże galerii. W 1981 roku w wyniku porozumienia z Ośrodkiem Teatru Otwartego "Kalambur" podjęto prace nad wydaniem materiałow Sympozjum. Publikacja ukazała się w 1983 roku. Była to jedyna jak dotychczas proba uporządkowania i opisania dorobku Sympozjum, wyjątkowego rozdziału we wspołdziałaniu artystow, architektow, urbanistow, teoretykow sztuki i społeczeństwa wrocławskiego dla nowej wizji miasta i jego kultury.

bilety:

wstęp wolny