Kurator: Adam Sobota

Pokazanych zostanie kilkanaście kompozycji wykonanych metodą fotosyntezy - będą to głownie portrety i pejzaże zrobione we Francji i Egipcie w latach 80. i 90. XX w.

Metoda fotosyntezy polega na wielokrotnym nakładaniu na siebie zdjęć o podobnej tematyce, wykonanych w niewielkich odstępach czasu. Fotografowany obiekt pozbawiony zostaje wyrazistego konturu, zyskuje pewną tajemniczość. Artysta nawiązuje do sztuki dawnych epok, ktora poszukiwała uogolnień jednoczących całość ludzkiej wiedzy, ale zarazem prowadzi polemikę z tradycją z punktu widzenia wspołczesności. Krzysztof Pruszkowski stosuje fotosyntezę jako zasadę estetyczną i jako narzędzie krytyki społecznej.

Krzysztof Pruszkowski - ur. w 1943, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1967 r. wyjechał do Paryża, by kontynuować studia. Jego najbardziej znane prace to cykle Barierka (1977) i Alexander (1978). Po 1980 r. poświęcił się metodzie fotosyntezy. Mieszka we Francji i w Polsce.