promocja książki | działania | dźwięki | filmy

okładka książki | entropiasztuki 2011

zdarzenia dżwiękowe i wizualne | dj Pomnik + entropiasztuki

Jerzy Luty - ur. 1975, studiował filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie rownież doktoryzował się na podstawie pracy „Filozoficzne aspekty tworczości Johna Cage'a". Jest autorem kilkunastu artykułow z zakresu estetyki i filozofii sztuki oraz pierwszym w Polsce tłumaczem pism Denisa Duttona, tworcy estetyki ewolucyjnej. Niniejsza książka, pierwsza w jego dorobku, stanowi rozszerzoną, uwzględniającą uwagi recenzentow i krytykow oraz aktualny stan badań, wersję rozprawy doktorskiej obronionej w 2006 r., napisanej pod kierunkiem Prof. Ryszarda Rożanowskiego.

„Autor, ktory wyraźnie sympatyzuje z poglądami swego protagonisty, poddaje bardzo interesującej i głębokiej analizie jego poglądy, porownując jego tworczość z innym radykalnym artystą minionego stulecia, Samuelem Beckettem, a także poszukuje analogii między niektorymi aspektami tworczości Cage'a a ideami Martina Heideggera i Jeana Paula Sartre'a. Wskazuje także na związki projektu filozoficzno-artystycznego Cage'a z ideami buddyzmu zen w interpretacji Suzukiego oraz z estetyką pragmatyczną Johna Deweya. Te refleksje Autora są najważniejszym tworczym wkładem w jego rozprawę i stanowią znakomitą prowokację do dyskusji na temat najgłębszych zagadnień estetycznych oraz na temat wzajemnych wspołczesnych relacji między sztuką, estetyką i polityką".

Z recenzji Prof. Adama Chmielewskiego

John Cage (1912-1992), amerykański kompozytor, filozof, poeta, teoretyk muzyki, artysta, grafik i grzyboznawca, jeden z liderow powojennej awangardy. Pionier muzyki przypadku i muzyki elektronicznej, infant terrible sztuki XX wieku. Uczeń A. Schonberga i D. T. Suzukiego, przyjaciel M. Duchampa; inspirował się ideami H. D Thoreau, autora Walden, buddyzmem zen oraz koncepcjami Marshalla McLuhana, autora Galaktyki Gutenberga i Buckmistera Fullera, futurologa i tworcy geometrii synergetycznej. Przez ponad poł wieku wspołtworzył wraz z tancerzem i choreografem, Mercem Cunnighamem, oraz malarzami: Jasperem Johnsem i Robertem Rauschenbergiem, słynną szkołę tańca eksperymentalnego; zaliczany do tzw. Nowojorskiej Szkoły muzykow (wraz z Mortonem Feldmanem, Christianem Wolffem, Earlem Brownem); wykładowca New School for Social Research - gdzie jego uczniami byli m. in. Allan Kaprow, Dick Higgins, Jackson Mac Low, George Brecht i Al Hansen. Wspołtworca pierwszego w dziejach happeningu, tzw. Black Mountain Piece; autor słynnej kompozycji 4'33'', w ktorej pianista w dokładnie odmierzonych odstępach czasu trzykrotnie otwiera i zamyka klapę fortepianu nie dotykając ani razu klawiatury. Autor słynnych jednominutowek, wzorowanych na buddyjskich koanach, a także manifestow, tekstow krytycznych i teoretycznych z estetyki muzyki, malarstwa, tańca, i poezji. Prekursor aleatoryzmu w muzyce, wynalazca fortepianu preparowanego, tworca koncepcji „muzyki jako procesu", zwolennik sztuki nieintencjonalnej, anarchistycznej, przedstawiciel dekonstrukcjonizmu w sztuce.
Cage, ktorego tworczość można usytuować w obrębie zjawiska, określanego mianem „sztuki po filozofii", jest przykładem artysty, dla ktorego konceptualna nadbudowa staje się ważniejsza od samej sztuki (inne przykłady to m.in.: Fluxus, J. Beuys), i ktory sam tworzy filozoficzne uzasadnienie dla swych dzieł - nie tylko znajdują one swoje rozwinięcie i objaśnienie w licznych tekstach, w ktorych artysta wskazuje wprost na konkretne aspekty filozofii, religii, kultury, ktore go zainspirowały, ale właśnie te „rozwinięcia" i „źrodła" stają się podstawową składową jego opus i stanowią o jego wartości.

bilety:

wstęp wolny