Spotkanie z Eugeniem Barbą *poświęcone jego książce *Spalić dom. Rodowod reżysera

Prowadzenie: prof. Dariusz Kosiński

_

Piszę nie po to, żeby coś przekazać, lecz żeby oddać. Wiele zostało mi dane. Miałem mistrzow, ktorzy nie wiedzieli, że będą moimi mistrzami i nie chcieli nimi być. Większość z nich już nie żyła, kiedy przyszedłem na świat. Swoimi słowami, koincydencjami, dwuznacznościami sprzyjali odkrywaniu przeze mnie wiedzy, ktora prowadziła mnie ku sobie samemu. Pisząc, zdaję sobie sprawę, że podobne koincydencje przydarzą się rownież niektorym moim czytelnikom. Jednakże nie ta nadzieja skłania mnie do pisania. To coś, co muszę zrobić, choć mam tysiąc powodow, żeby się temu przeciwstawić. Uważam to za swoj obowiązek. Po prostu mam dług do spłacenia, a nie chcę odejść, zostawiając za sobą jakieś długi. […] Czym jest dla mnie dramaturgia? Działaniem dla zaspokojenia głodu, bochenkiem ciepłego chleba. Kopię ziemię, nawadniam ją, zasilam nawozem i sieję zboże. Czekam. Z ziaren wyrastają łodygi i kłosy. Młocę. Suszę i mielę ziarno. Mieszam mąkę z wodą, dodaję sol i drożdże. Wyrabiam ciasto. Jeszcze raz czekam. Obserwuję wyrastanie, prawdziwy cud, owoc doświadczenia i troski o szczegoły. Dłońmi nadaję kształt ciastu. Wkładam je do pieca i kontroluję czas pieczenia. Wyciągam bochenek z pieca i czekam aż trochę ostygnie. Teraz mogę jeść ciepły chleb. (fragment książki)

_

__

**

Eugenio Barba

_

Spalić dom. Rodowod reżysera

_

Przekład Anna Gorka, Instytut im. Jerzego Grotowskiego,

Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego,

Wrocław-Warszawa 2011

ISBN

**

bilety:

wstęp wolny