DEBATY / WYKŁADY 10. Przeglądu Sztuki SURVIVAL

Od 21 do 24 czerwca po raz dziesiąty zapraszamy mieszkańcow Wrocławia i gości do konfrontacji ze sztuką wspołczesną w miejskiej przestrzeni. Wystawie towarzyszył będzie cykl debat (22-24.06.), ktorego kuratorem jest Bartek Lis (Fundacja ART TRANSPARENT, MWW).

Poniżej dokładny program Debat i wykładow tegorocznego Przeglądu.

Szczegoły znajdziecie rownież na: http://www.survival.art.pl/,109

ZAPRASZAMY!!!

22.06 [piątek], godz. 15:00

„Mediatyzacja sportu", Katarzyna Kopecka-Piech

Żyjemy w świecie, w ktorym gros naszych aktywności i wiele sfer życia poddanych jest logice medialnej. Zasadom rządzącym medialnym środowiskiem starają się podporządkować choćby reklamodawcy i politycy. Badacze stwierdzają zjawiska mediatyzacji dzieciństwa, wojny czy religii. Rownież sport nie pozostał poza wpływem kształtujących sił mediow. Celem wystąpienia będzie analiza przykładow rożnych typow mediatyzacji sportu w kontekście metaprocesow, począwszy od określenia modus operandi transmitujących wielkie wydarzenia telewizji, przez analizę kształtujących sił mediow społecznościowych, po określenie możliwości personalizujących i uspołeczniających aktywność sportową mediow mobilnych.

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

22.06 [piątek], godz. 17:00

„Pomiędzy samotnością a doświadczeniem wspolnotowym. Być żeglarzem lodowym",

Maciej Brosz

Żeglarstwo lodowe uprawiane jest na zamarzniętych zbiornikach wodnych. Sezon bojerowy trwa na ogoł od połowy grudnia do połowy marca. Bycie bojerowcem nie ogranicza się jednak do przebywania na lodzie podczas treningow czy zawodow. Przygotowania do sezonu oraz do poszczegolnych zawodow wreszcie - uczestnictwo w poszczegolnych wyścigach są dostępne jednostkowemu doświadczeniu zawodnika. Doświadczenie to ulega wspolnotowej reorientacji w sytuacjach nie związanych z bezpośrednią rywalizacją. Ze względu na nieobecność na lodzie kibicow oraz przedstawicieli mediow, bojerowcy funkcjonują w nieodwiedzanym świecie społecznym.

Pomimo kilkudziesięciu medali Mistrzostw Świata i Europy, ktore reprezentanci Polski wywalczyli w żeglarstwie lodowym oraz pomimo niezwykłej widowiskowości zawodow bojerowych -trudno usłyszeć o nich w mediach lub choćby zobaczyć krotką relację. Grupki kibicow dopingujące żeglarzy to widok, ktorego bojerowcy nie znają.

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

23.06. [sobota], godz. 11:00

„Przyjemność postępu czy postęp przyjemności?"

Panel dyskusyjny kwartalnika Res Publica Nowa, uczestnicy: Michał Bieniek, Łukasz Bukowiecki, Piotr Kubkowski, Xawery Stańczyk

Jednym z elementow nowoczesnego sportu była afirmacja cielesności. Zdrowe, sprawne, wysportowane ciało było celem zawodnikow i obiektem fascynacji kibicow, a jako takie wyrażało powszechne pragnienie doskonalenia się. Sportowe dążenie do doskonałości miało więc charakter korporalny, fizyczny, ale jednocześnie intelektualny i społeczny - soma miała być narzędziem rozumu indywidualnego, wpisanego w większą całość społeczeństwa, klasy, narodu. Trenowane i ćwiczone ciało wyrażało powszechną wiarę w postęp cywilizacji.

W poźnej nowoczesności aktywność fizyczna w coraz mniejszym stopniu polega na samodoskonaleniu wpisanym w poprawę bytu większej wspolnoty, w coraz większym zaś - na dążeniu do indywidualnej przyjemności. Uprawianie sportow stało się rozrywką, a obiekty sportowe zastępowane są przez miejsca relaksu i zabawy. Dobrze widać to na przykładzie basenow, ktore przekształcane są w aquaparki, lub stadionow, na ktorych odbywają się profesjonalne widowiska dla znudzonego, wielkomiejskiego tłumu.

Jak odczytywać ten proces? Czy świadczy on o uwolnieniu sfery sportu z jarzma ideologii, czy o degradacji polityczności? Czy zwątpienie w postęp jest realistyczną oceną kondycji ludzkości, czy oznaką zagubienia zachodnich społeczeństw? O czym świadczy coraz głębszaprzepaść między sportem amatorskim a profesjonalnym?

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

23.06. [sobota], godz. 13:00

„Kobiety w (męskim) świecie futbolu", Honorata Jakubowska

Euro 2012 jest kolejnym piłkarskim wydarzeniem, przy okazji ktorego powraca pytanie, o to, co mają ze sobą zrobić kobiety, podczas gdy ich mężczyźni będą pochłonięci oglądaniem meczow. Kobiecość i piłka nożna, jak się powszechnie sądzi, nie pasują do siebie. Opinia ta jest rownież umacniania przez część środowiska feministycznego, ktore uważa piłkę nożną za wyłącznie męską rozrywkę, ktorej towarzyszy piwo i seks. Oba typy wypowiedzi, choć pochodzą z rożnych środowisk i odmiennie - jak sądzę - traktują kwestie płci, nie dostrzegają rosnącego zainteresowania kobiet piłką nożną i zwiększającą się ich liczbę zarowno na stadionach, a także - w jeszcze większym stopniu - wśrod widowni telewizyjnej. Ta „feminizacja" piłkarskiej widowni niezauważana przez zewnętrznych obserwatorow, wśrod „prawdziwych" (w domyśle - męskich) kibicow uruchamia jednak rożnego rodzaje praktyki mające na celu wykluczanie lub deprecjonowanie kobiet interesujących się futbolem.

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

23.06. [sobota], godz. 16:00

„Tytanki sportu", Ewa Toniak

Jeśli robotnica jest propozycją nowej kodyfikacji ciała kobiecego w totalitarnej rzeczywistości, a burżuazyjny obiekt pożądania, kobieta, zostaje w sztuce obu totalitaryzmow, faszystowskiego i sowieckiego, przerobiony w figurę retoryczną nowego ideologicznego ładu, możemy zapytać o miejsce, jakie zajmują w nim bohaterki mistrzostw i olimpiad, tytanki sportu? Jaki przekaz ideologiczny ich ciała konstruowały? Czy było w nim miejsce na erotyzm i pożądanie? W jaki sposob idealną cielesność sportsmenek fotografowano i filmowano? Bohaterkami wykładu będą „olbrzymki" po obu stronach kamery, przede wszystkim Leni Riefenstahl.

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

24.06. [niedziela], godz. 17:30

„Up to you! Kto kuje los, czyli ile mamy wolności?"

Dyskusja, prowadzenie: Roland Zarzycki, udział wezmą: Anna Rumińska, Kamila Kamińska, Przemysław Wielgosz

Żyjąc w liberalnym społeczeństwie dowiedzieliśmy się, że jak sobie pościelimy, tak się wyśpimy, że coś takiego jak darmowy obiad nie istnieje, a każdy z nas jest kowalem własnego losu. I choć w tych okolicznościach zamyka się przestrzeń dla zaufania, wspołpracy czy społecznej solidarności, powiada się, że jest to właśnie cena, jaką płacimy za wolność. Rodzi się jednak pytanie, ile tak naprawdę tej wolności mamy? Skoro wolny rynek wcale wolny nie jest, podobnie wolne nie są wolne media, to czy aby rzeczywiście wolne jest życie w wolnym społeczeństwie? I czy pracując na połtora etatu za poł średniej krajowej mamy jeszcze w ogole czas na wolność?

bilety:

wstęp wolny