ZWYCZAJNY TERROR
- od: 1 stycznia 2007, poniedziałekdo: 31 stycznia 2007, środa

ZWYCZAJNY TERROR
Wystawa zbiorowa
Wernisaż: 12 stycznia 2007 r., godz. 18.00
Prezentacja działalności Lokalu_30 Warszawa i artystów z nim związanych: godz. 19.00
Artyści:
- Anna Baumgart
- Andrzej Cisowski
- grupa Sędzia Główny
- Zuzanna Janin
- Piotr Kopik
- Maciej Kurak
- Leszek Lewandowski
- Krzysztof Pruszkowski
- Jan Simon
Kuratorka: Agnieszka Rayzacher
Przebudzenie może okazać się katastrofalnie okrutne, jak choćby owego ranka 11 września dla tych nowojorczyków, którzy uwierzyli, że zło dzieje się gdzieś tam
, po drugiej stronie dobrze chronionej granicy i żyli w krzepiącym przekonaniu, że wszystkie ołówki, jakimi można wytyczyć granicę między dobrym a złym losem, znajdują się po tej stronie granicy i że niebawem supernowoczesna tarcza antyrakietowa do końca, niezawodnie tę granicę uszczelni.
Zygmunt Bauman Społeczeństwo w stanie oblężenia
Renault, bohater Platformy Michela Houellebecq'a, twórca sieci azjatyckich
domów publicznych przeznaczonych dla zachodnich turystów, wychodzi cało z ataku terrorystycznego przeprowadzonego w jednym z centrów rozkoszy. Traci
przyjaciółkę i perspektywę lukratywnego interesu. Traci poczucie
bezpieczeństwa, w którym trwał wbrew wszelkim przesłankom. Akty przemocy
działy się obok
i choć dotyczyły coraz bliższych mu osób, wciąż
zdawały się go nie dotyczyć.
Jest bezpiecznie, bardzo bezpiecznie. Telewizor mieni się wybuchami. Radio donosi o kolejnych rannych i zabitych. Internet skrywa liczbę ofiar pod animowanymi flayerami. Terror i terroryzm należą do sztucznego świata mediów. Zdają się nie dotyczyć nas samych – są doniesieniami agencyjnymi, informacjami z mieszczącego się w wirtualnej rzeczywistości pola walki. Zasklepieni w kokonach codzienności, przytłoczeni nadmiarem news’ów, przełykamy kolejne obrazy katastrofy, umieszczone między wiadomościami o politycznych przepychankach i sportowych spektaklach. Terror spowszedniał, opatrzył się.
Wydarzenia ostatnich kilku lat stały się jednak pretekstem do ożywionej
dyskusji wśród intelektualistów. Analizy sytuacji po 11 września
dokonywali Jacques Derrida, Jean Baudrillard czy Noam Chomsky. Wciąż też
trwa polemika na temat samego pojęcia terroryzmu i próby jego definicji. Czy można nazwać terrorystą tego, kto przemocą odpowiada na zadaną przemoc?
Gdzie leżą granice terroryzmu? Czy są nim również działania hakerów
mogące sparaliżować funkcjonowanie państw? Od jakiego momentu jakiś
terroryzm przestaje być potępiany i staje się chwalony jako sposób
uprawnionej walki? Albo odwrotnie? Którędy przeprowadzić granicę między
tym co narodowe a międzynarodowe, między policją a wojskiem, interwencją
pokojową
a wojną, wojną a terroryzmem, cywilnym a militarnym na jakimś
terytorium ze strukturami zapewniającymi obronny bądź ofensywny potencjał
jakiegoś społeczeństwa
? – pytał Jacques Derrida w rozmowie z Giovanną Borradori. Wciąż żywa pozostaje też kwestia różnicowania
pomiędzy terroryzmem, tradycyjnie rozumianym jako metoda oddolna
a terrorem
jako systemem opresji stosowanym odgórnie
. Derrida zwraca jednak uwagę na historię polityczną słowa terroryzm, wywodzącą się z Terroru rewolucji
francuskiej, uprawianego w imię państwa
.
Wystawa Zwyczajny terror
to próba prezentacji złożoności tego zjawiska.
Nie zamierzamy jednak czegokolwiek rozstrzygać czy udzielać odpowiedzi na problemy nurtujące filozofów, politologów czy socjologów. Terroryzm,
zagrożenie, brak bezpieczeństwa, stały się dla nas pretekstem do zaprezentowania prac poszerzających ten temat o problem zwyczajnego
terroru
, z którym spotykamy się codziennie, a którego często zdajemy się nie zauważać. Terroru rozumianego jako forma wymuszenia, narzucenia sposobu
postępowania, myślenia, postrzegania. Odnosi się do niego m.in. Maciej
Kurak przywołując w swoich pracach nowy symbol opresji: moherowe berety.
Podczas akcji zorganizowanej z okazji wystawy Pojedynek
uczynił tłum
babć
bohaterem prezentacji. Gniew zdezorientowanego ludu złagodził
podwieczorkiem i prezentami w postaci paczki kawy dla każdego
. Swoje
niewinne igraszki Kurak kontynuuje w fotograficznych kolażach, w których śmieszność miesza się z domniemaną świętością. W strategii Kuraka,
inteligentna kpina i ironia jawi się jako jedyna skuteczna broń przeciwko
moherowej agresji.
Do terroru dnia codziennego nawiązuje też Piotr Kopik w instalacji
malarskiej Struwwelpeter
powstałej z inspiracji znanym XIX-wiecznym zbiorem
moralizatorskich przypowiastek Heinricha Hoffmana. Dziś drastyczne metody
wychowawcze, którym hołdował niemiecki pediatra, traktujemy jako zbiór
humorystycznych opowiastek. Jednak w kontekście ostatnich zmian na stanowiskach ministerialnych, coraz mniej nam do śmiechu, a żarty
Hoffmana
stają się bardziej realne. Piotr Kopik podejmuje więc dyskusję na temat
jedynie słusznych metod
i naturalnego odruchu sprzeciwiania się im:
Odwieczny problem i potrzeba: ocalić siebie przed zasadami. Inaczej czujesz
jak rytm kolejnych scen przycznowo-skutkowych kawałkuje cię.
Z kolei dyptyk Poduszki
, tego samego autora, to metafora funkcjonowania w
oswojonym, pozornie bezpiecznym świecie. Dobrobyt, brak bezpośrednich
zagrożeń, sprawiają, że jesteśmy podatni na manipulację, stając się mimowolnymi ofiarami zwyczajnego terroru. Może nim również być kulturowa
opresja, do której odnoszą się performerki z grupy Sędzia Główny. W swojej pracy artystki wykorzystują fragmenty ścieżki dźwiękowej z filmu
dokumentalnego dotyczącego rytualnego obrzezania kobiet, dokonywanego do dziś, m.in. w Sudanie. Bezsensowne cierpienie jakie w imię dopełnienia
odwiecznego obrzędu zadają małym dziewczynkom ich matki, babki i ciotki,
skłania do refleksji nad presją, której poddawane są również Europejki.
Jest ona zarówno związana koniecznością uczynienia zadość tradycji, jak
i z terrorem wizerunku i wpasowania się w kulturowy schemat. Choć
współczesna moda nie każe nam wtłaczać się w gorsety, pocić w perukach
i kilkunastokilogramowych sukniach, nasza wolność jest ułudą. Poddając
się wymogom stylu, nieświadomie stajemy się trybami rynkowej machiny. Na temat wchłaniania tych, którzy pochłaniają, władzy obrazów i bierności
obserwatora-konsumenta, podejmuje też dyskusję Andrzej Cisowski. Z malarskiego cyklu American Dream of Live
wyłania się wizerunek naszej
wyobraźni zaśmieconej obrazkami, strzępami informacji, twarzami polityków
i gwiazd. W jej zakątkach nie ma miejsca na symbole. Słowo staje się logotypem, a obraz elementem strategii marketingowej. Do terroru unifikacji
nawiązuje Jan Simon w swojej wieloznacznej videoinstalacji Odlot
. Praca ta
formalnie przypomina grę komputerową, w której z tradycyjnej panoramy
Krakowa, co pewien czas znika jedna z historycznych wież, wylatując w powietrze niczym rakieta dalekiego zasięgu. Simon pyta o jakość przestrzeni
kulturowej pozbawionej symboli, ale również o piętno, jakie odciskają na nas owe symbole.
Temat władzy obrazu i medialnego wizerunku
współczesnego terroryzmu
podejmuje w swoich fotografiach Krzysztof Pruszkowski. To przerażające - w ściągniętych z internetu, poddanych fofosyntezie zdjęciach kaci i ofiary
są równie anonimowi. Na nic zdaje się zbliżenie, zatrzymanie kadru,
fotograficzna obróbka. W miejscu pustki, wciąż pozostaje wypełniona
obrazem pustka.
Najnowsza praca Anny Baumgart Weronika A.P.
powstała z inspiracji zdjęciem
publikowanym w prasie po ubiegłorocznym ataku terrorystycznym w Londynie.
Realistyczna rzeźba wywołuje niepokój zachwianiem skali (mierzy tylko 1 m)
oraz pokryciem polichromią jedynie przodu figury, czyli tej części postaci,
którą znamy z gazet. Dramat mieszkanki Londynu, stał się własnością
ogółu, który zdobył się na chwilę oczyszczającego współczucia. Lęk i nieistotność jednostki, artystka zestawia z wszechwładzą
zawłaszczających naszą wyobraźnię mediów.
Życie we współczesnym świecie podporządkowane jest ścisłym regułom i każde nieoczekiwane zdarzenie – atak terrorystyczny, pożar czy inna
katastrofa - burzą ów porządek, zakłócając funkcjonowanie perfekcyjnej
machiny. Aby do tego nie dopuścić metropolie utrzymują całe zastępy
służb miejskich, których zadaniem jest oczyszczanie terenu po katastrofie.
Nasz komfort jest uzależniony od pracy owych szarych (choć ubranych w wielobarwne stroje) eminencji. Zuzanna Janin stworzyła ich swoisty portret:
Security Services. Let’s Have a Rest
w postaci rzeźb/mebli - pufów
obszytych odzieżą ochronną, będących kontynuacją serii rzeźb/foteli –
metafor władzy, porządku i przynależności społecznej.
Prezentację w swoisty sposób spinają klamrą dwie prace odwołujące się do spraw ostatecznych – obiekt Memento
Leszka Lewandowskiego oraz video
Siedem śmierci
Zuzanny Janin. W tradycji europejskiej śmierć, a szczególnie śmierć samobójcza postrzegana jest jako dramat, świadectwo
cierpienia lub przemocy, oznaka braku wiary. Islamscy terroryści-samobójcy
rzucają się w ramiona śmierci w imię ideologii, z nadzieją na lepsze
życie w objęciach przepięknych hurys. Według interpretacji opartych na badaniach Koranu, ta upojna obietnica jest ułudą lub, co najmniej,
interpretacyjną pułapką. A jednak marzenie o niej urzeczywistnia się na naszych oczach - sens zabójczego gestu w imię Boga jest dla współczesnego
Europejczyka niemal niemożliwy do zrozumienia. Tymczasem terror przybiera
odmienne postacie: to przeraża, to wodzi na pokuszenie, mamiąc obietnicą
władzy.

Maciej Kurak
Premiera piosenki pt. "Hymn o..." - muzyka wibrafonowa
30 grudnia 2020 - 18:00
online
kanał na YT Klaudia Vibes Wrocław
36 008teatr
Graficzny Kiermasz Świąteczny
od: 6 grudnia 2020 do: 24 grudnia 2020
Online - Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta
Plac Polski 3/4 Wrocław
22 035sztuka
Performatywne czytanie Sympozjum
od: 18 grudnia 2020 do: 22 grudnia 2020
Muzeum Współczesne Wrocław
PL. STRZEGOMSKI 2A Wrocław
15 123sztuka
Performans w OP ENHEIM
od: 8 grudnia 2020 do: 22 grudnia 2020
OP ENHEIM
Plac Solny 4 Wrocław
16 092sztuka
Skąd dokąd? Kod ceramiki – nowy wymiar projektowania. Wykład online
21 grudnia 2020 - 18:00
galeria Dizajn BWA Wrocław
Świdnicka 2-4 Wrocław
13 530sztuka
FILMOWA ETIUDA Z REALIZACJI MOBILNEGO MURALU
19 grudnia 2020 - 16:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
11 102sztuka
WIRTUALNY SPACER PO ARSENALE MIEJSKIM
19 grudnia 2020 - 14:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
11 265sztuka
KULTURA BEZ BARIER - PANEL DYSKUSYJNY - SPOTKANIE LIVE
19 grudnia 2020 - 12:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
11 279sztuka
FINAŁ PROJEKTU "OPEN ART.UDOGODNIENIA"
19 grudnia 2020 - 11:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
11 809sztuka
ŚWIĄTECZNE INSPIRACJE Z RECYKLINGU. WARSZTATY DLA DZIECI
19 grudnia 2020 - 11:00
CRZ Krzywy Komin
Dubois 33-35a Wrocław
12 137sztuka
WYSTAWA FINAŁOWA "TRAMPOLINA DO KULTURY 2020" - ONLINE
18 grudnia 2020 - 17:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
10 442sztuka
OZDOBY ŚWIĄTECZNE - WARSZTATY RODZINNE - ONLINE
18 grudnia 2020 - 15:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
10 211sztuka
SERCE Z PIERNIKA - WARSZTATY KULINARNE - ONLINE
18 grudnia 2020 - 12:00
Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin
Dubois 33/35A Wrocław
9 822sztuka
ŚWIĄTECZNE HERBATKI. BEZPŁATNE WARSZTATY DLA DZIECI
18 grudnia 2020 - 17:00
CRZ Krzywy Komin
Dubois 33-35a Wrocław
15 720sztuka
FINAŁ PROJEKTU "TRAMPOLINA DO KULTURY 2020"
18 grudnia 2020 - 12:00
CRZ Krzywy Komin
Dubois 33-35a Wrocław
16 103sztuka
Finisaż wystawy I am you, but stronger
18 grudnia 2020 - 18:00
galeria SiC! BWA Wrocław
pl. Kościuszki 9/10 Wrocław
14 632sztuka
Grupa AMEN NIE-PEŁNA ILUZJA cykl "psychoaktywnych" interwencji i realizacji video w przestrzeni galerii oraz poza nią
od: 8 grudnia 2020 do: 18 grudnia 2020
Galeria Entropia
Rzeźnicza 4 Wrocław
14 933sztuka