koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

15th WRO MEDIA ART BIENNALE Marcia Jane BLACK NOISE VIDEO | Ozge Samanci, Blacki Li Rudi Migliozzi SNEAKY TIME

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 21 216 wyświetleń od 29 kwietnia 2013
  • od: 9 maja 2013, czwartek
    do: 18 maja 2013, sobota

15th WRO MEDIA ART BIENNALE Marcia Jane | BLACK NOISE VIDEO Ozge Samanci, Blacki Li Rudi Migliozzi | SNEAKY TIME

instalacje 09.05 - 18.05.2013

otwarcie: 09.05.2013 godz. 18:00 | czwartek

wstęp wolny

W Noc Muzeów 18.05.2013 | sobota | galeria czynna w godz. 17.00 - 22.00

http://www.entropia.art.pl/view_news.php?id=232


Marcia Jane | BLACK NOISE VIDEO

Marcia Jane (ur. 1969 w Adelajdzie) — australijska artystka audiowizualna, w swojej twórczości wykorzystująca motyw powtarzalności, wzoru i przestrzeni. Absolwentka RMIT University of technology and design w Melbourne. Obecnie kontynuuje edukację na studiach magisterskich na kierunku Interdisciplinary Arts Practice w Victorian College of the Arts, University of Melbourne. Jej instalacje prezentowane były na licznych wystawach i festiwalach w kraju i za granicą, m. in. w Les Instants Chavirés we Francji, Tokyo Metropolitan Museum of Photography w Japonii, w australijskim Institute of Modern Art oraz Centre for the Moving Image. Laureatka Australian Postgraduate Award (2013). W 2008 roku jej praca “Time Ball” została nominowana na Międzynarodowym Festwalu Filmowym w Melbourne w kategorii najlepszy experymentalny film krótkometrażowy.

Mieszka i pracuje w Melbourne.

Black Noise (instalacja, 2012) Instalacja zbudowana z syntezatora (Nord Micro Modular), wzmacniacza, Musicolor, trzech 16—milimetrowych projektorów Eiki oraz loopów filmowych wykonanych z 16—milimetrowych czarno—białych wydruków roboczych. Tak zbudowany system emituje sygnał dźwiękowy, który nie jest jednak bezpośrednio słyszany. Sygnał ten bowiem jest uprzednio przekształcany na wahania napięć, zmodulowana emisja, która wysyłana jest następnie do projektorów i wyrażana jako ruch silników, pulsowanie lamp/obiektywów, przesunięcia taśmy filmowej na rolce


Ozge Samanci, Blacki Li Rudi Migliozzi SNEAKY TIME

Ozge Samanci (ur. 1975 w Izmirze) — turecka artystka medialna, autorka komiksów. Absolwentka Istambul Bilgi University (2005), Ohio University (2005), Georgia Institute of Technology (2009). Od 2011 roku asystentka na Wydziale Radia, Telewizji i Filmu Northwestern University w Evanston. Interaktywne, cyfrowe/digitalne instalacje jej autorstwa prezentowane były w ramach wielu wystaw, m. in. Siggraph, Advances in Computer Entertainment (ACE), Tangible and Embedded Interaction (TEI), Tech Museum w San Jose, Listening Machines Show w Eyedrum i w Evanston Art Center. Jej analogowe realizacje, jak też zdjęcia można było zobaczyć w University of California Botianical Gardens, Art House Coop, Sycamore Place Gallery, Gallery KG52 w Sztokholmie, Armory Center of Arts, Worth Ryder Art Gallery oraz Arcade Gallery. Jest autorką książki “Animasyonun Onlenemez Yukselisi” (The Irresistible Rise of Animation); obecnie pracuje nad swoją autobiograficzną powieścią “Dare to Disappoint”, sygnowanej przez wydawnictwo Farrar, Straus and Giroux.

Mieszka i pracuje w Evanston.

Blacki Li Rudi Migliozzi, absolwent Georgia Institute of Technology (2012). Realizuje inspirowane biologią cyfrowe artefakty. Jako badacz—projektant specjalizuje się w UCE (User—Centered Evaluation), Usability i Human Factors. Doświadczenie zawodowe artysty obejmuje pracę m. in. z Bio—Tracking Software Bundle realizowanym przy użyciu systemów operacyjnych Linux i Mac.

Sneaky Time (instalacja, 2012) Interaktywna instalacja, która w symboliczny sposób umożliwia odbiorcy sterowanie czasem. Dzięki zaimplementowanemu do struktury zegara detektorowi ruchu, wskazówki przesuwają się w momencie, gdy uczestnik wykonuje nawet minimalny ruch powiekami lub też jego oczy są przez dłuższy czas zamknięte. Organizm ludzki może być więc tu w pewnym sensie sterownikiem, który metaforycznie połączony z mechanizmem zegara obrazuje upływ czasu.

zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ