"Niewidzialne miasto" to metafora, opisująca oddolne, pozainstytucjonalne formy przekształcania przestrzeni miejskiej, dokonywane przez samych mieszkańców. To również nazwa ogólnopolskiego projektu badawczego, zainicjowanego przez socjologów z Zakładu Badań Kultury Wizualnej i Materialnej w Instytucie Socjologii UAM (2008-2013). W wyniku badań powstała baza fotograficzna, zawierająca ponad 6,5 tysiąca zdjęć dokumentujących efekty oddolnych ingerencji w przestrzeń największych miast w Polsce (niewidzialnemiasto.pl), blog metodologiczny (nmbadania.info) oraz trzy publikacje książkowe: "Niewidzialne miasto" (Bęc Zmiana 2012), "Narzędziownia. Jak badaliśmy (niewidzialne) miasto" (Bęc Zmiana 2012) i "Badania wizualne w działaniu" (Bęc Zmiana 2011).

Materiały zebrane w ramach projektu są doskonałym punktem wyjścia nie tylko dla rozważań o przestrzeni miejskiej, lecz także widzialności i wizualności – o tym w jaki sposób postrzegamy miasta, jak wytwarzana jest ich ikonosfera i jak przetwarzamy ich materialność, o tym do kogo należy przestrzeń miejska i jakie procesy społeczne zachodzą przy próbach jej modyfikacji. Wszystko rozpoczyna się od pytania co takiego jest w mieście "niewidzialne" (bądź trudniej dostrzegalne) i dlaczego?

Marcin Drabek – kulturoznawca, badacz społeczny i marketingowy. Lokalny koordynator projektu "Niewidzialne miasto", członek zespołu Fundacji Nowoczesna Polska. Zajmuje się badaniem kultury wizualnej – czyli tego, czego tak naprawdę nie widzimy.

Kurator cyklu „DYSK Gepperta”: Bartek Lis