MELANIE PEACOCK CHMIELEWSKA

Główna inspiracja mojej twórczości pochodzi z lat pomiędzy 1990 a 1994, gdzie pracowałam jako ochotniczka i artystka rezydent w Szkole Steinerowskiej dla dzieci specjalnej troski. Codzienne życie z tymi dziećmi, które codziennie konfrontują się z wieloma trudnościami, jak również filozofia antropozoficzna za naszym sposobem życia, wywarły na mnie duży wpływ. Tutaj Chrześcijaństwo i religie Wschodu są sobie bliższe nawzajem. Byłam tu w stanie spojrzeć na moją własną duchowość w nowym świetle. Moją pracę jako artystka i moje życie duchowe widzę jako jedno. Jedno inspiruje drugie, i to był ten okres w szkole Steinerowskiej, kiedy poczułam te dwa kanały łączą się ze sobą w moim życiu.

Istnieje kilka tematów, które pojawiają się w mojej twórczości, takie jak np. Budda To zaczęło się podczas wizyty w British Museum w Londynie, kiedy zobaczyłam starożytną azjatycką rzeźbę Buddy wykonaną w białym marmurze. Byłam pod takim wrażeniem jego piękna i duchowości, że zapragnęłam uznać możliwość odkrycia Buddy wewnątrz siebie, tak samo jak Chrystusa. Uważam pozycje lotosu za harmonijną i zbalansowaną i czuję, że wyraża ona moją ideę bycia jednym ze swoim duchem, ciałem i światem wokół mnie.

Rzeźby Bliźniaki są w rzeczywistości dwoma stronami tej samej osoby. Czasami kiedy odkrywam konflikty wewnątrz siebie chcę uciec, lecz w tych rzeźbach zamiast uciekać konfrontuję się ze swoją ciemniejszą stroną. Ten pomysł rozpoczął się w Szkocji, gdzie stworzyłam rzeźbę Św. Michała i Smoka, zainspirowanego obchodami święta Św. Michała. Jedna strona tej rzeźby walczy ze smokiem a druga obejmuje go prawie jak matka i dziecko.

Matka i dziecko: Rzeźby te zainspirowane są obserwacją matek ze swoimi dziećmi, ale także jestem zainteresowana w portretowaniu matki i dziecka jako naszej duszy, która potrzebuje opieki.