otwarcie wystawy: 26.02.2016 godz.18.00

wystawie towarzyszy nowa książka autora p.t. „subPark”

wstęp wolny

Niegdyś niemiecki cmentarz, dziś park Grabiszyński wypełniony monumentalnymi przykładami pomników natury i jednocześnie gotowymi dziełami sztuki publicznej, transkulturowymi ready-mades, które zadziwiają swoją ostrością wyrazu i bezpretensjonalnością jest zasadniczym tematem wystawy. Fotografie przedstawiają układy drzew w przestrzeni, która utraciła swój dawny sens. Oddziaływania dwóch kultur: polskiej i niemieckiej w otoczeniu rytmicznych struktur emanują szczególną energią. W projekcie subPark materia ekosystemu odkrywana jest jako symboliczna przestrzeń miasta.

W lipcu 2015 roku na terenie parku Grabiszyńskiego ma miejsce nietypowe zjawisko atmosferyczne. Nawałnica niszczy drzewostan, szczególnie koncentrując się w miejscu, gdzie pod kępami traw i bluszczy ukryte są zabytkowe tablice przedwojennych grobów. Służby miejskie usuwają powalone ogromne drzewa bezradnie odkrywając elementy płyt oraz systemu orientacyjnego cmentarza. Co pewien czas mniejsze elementy starej infrastruktury cmentarza znikają. Codzienność parku miesza się z przestrzenią kulturową i społeczną. Rejestracja z dn. 1 listopada pokazuje sytuację przemieszczania się mieszkańców Wrocławia z terenów zabudowanych w kierunku usytuowanego opodal polskiego cmentarza Grabiszyńskiego. W projekcie subPark ludzie poruszają się na dwóch poziomach zakresu fali elektromagnetycznej obrazu i dźwięku.

Anihilacja z łac. unicestwienie w przestrzeni fizycznej stanowi proces przemiany materii w energię. Fotografia i rejestracja dźwięku (ujmujące w nieco inny sposób zakresy fali elektromagnetycznej) czy frotaż (bazujący na styku materii z obrazem) pozwalają uchwycić pozytywne strony unicestwień i na nowo w wizualnej materii kształtować pola energii.

Michał Jakubowicz (ur. 1977) absolwent polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim oraz fotografii na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie uzyskał stopień doktora sztuk plastycznych na podstawie rozprawy Forma jako ścieżka semiozy. W pracy naukowej zajmuje się badaniem form wizualnych w komunikacji społecznej, strukturami i systemami obrazów technicznych.

Realizacje twórcze – fotografie, filmy, rysunki, teksty – prezentuje na wystawach w kraju i za granicą. Publikował m.in. w „Artluku”, „Communication Design Magazine”, „Dykcji”, „Exicie”, „Odrze”, „Pomostach”, „Ricie Baum”.

Autor monografii twórczości Jerzego Olka Medium na białym tle (2008), książki poetyckiej Żywa mapa i bitmapa (2015) oraz badań empirycznych publikowanych w ramach serii Badanie i projektowanie komunikacji (2014, 2015). Współautor antologii Poetyckie raporty z rzeczywistości, zakładki „Myślnik” na portalu o.pl, licznych katalogów artystycznych. Związany z wrocławską galerią 2p (2005–2006), krakowską Foto-Medium-Art (2007–2010) oraz grupą naukową Projektowanie Komunikacji. Wykłada na Uniwersytecie SWPS i Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.

Dofinansowano ze środków m. Wrocławia