Wspólnie z kawiarnią Coffee Planet mamy przyjemność zaprosić Państwa na wystawę malarstwa Anny Zawalińskiej 'Geometria Formy. Między Przedstawieniem a Abstrakcją'. Po raz pierwszy organizowana przez nas wystawa odbędzie się w Coffee Planet, jednej z bardziej rozpoznawalnych kawiarni we Wrocławiu.

Wernisaż: 5 marca, g. 18:00 Coffee Planet, Rynek 7, Wrocław

Zapraszmy serdecznie! Galeria Kaprysy

Prace prezentowane na indywidualnej wystawie Anny Zawalińskiej 'Geometryzacja Formy. Między Przedstawieniem a Abstrakcją' pochodzą z różnych okresów twórczości artystki, począwszy od czasów studiów, a ich wspólnym mianownikiem są proste, geometryczne struktury, stanowiące podstawę dla kompozycji, które trudno jednoznacznie uznać za przedstawiające bądź abstrakcyjne.

W każdym z obrazów następuje zminimalizowanie zaobserwowanych przez artystkę kształtów i układów oraz przełożenie ich na język linii i figur. I tak w obrazie z cyklu 'Pejzaże Metafizyczne' (który poprzedzał dyplom 'Kalendarz Metafizyczny') pt 'Trzy Księżyce' artystka sprowadza krajobraz do najprostszej postaci. Tytułowe księżyce inspirowane widokiem zaćmienia, zostały zaprezentowane jako okrąg bądź koło, kompozycja podzielona na dwie wyraźne części, oparte na kontraście kolorystycznym. W pracach z cyklu Origami artystka odtwarza i zmienia przedstawienia kartek papieru, z których powstaje tytułowe origami. Owe kartki ukazane (a potem zmultiplikowane) są w postaci pośredniej, autorka interesuje się zatem nie samymi figurami – które rozstrzygają ostateczny efekt, a załamaniami, liniami, które powstają i uzyskanym dzięki składaniu światłocieniem. Ukazane figury geometryczne tworzą obraz odwołujący się do rzeczywistości, jest to bezpośrednie odniesienie, ale nie zaprezentowane w sposób realistyczny. Oglądający nie znając tytułu pracy mógłby nie domyślić się, co stanowiło podstawę do jej stworzenia, co z kolei jest zabiegiem celowym i ma wprowadzać element zaskoczenia lub niepewności. W cyklu 'Struktury' następuje bardziej skomplikowane przetwarzanie zaobserwowanej rzeczywistości. Jak mówi autorka, inspiracją do powstania tych prac były słupy wysokiego napięcia, które widoczne są z okien jej pracowni. Zainteresowała się ich prostym kształtem, który jeszcze mocniej redukuje. Istotną częścią obrazów z tego cyklu staje się głębia: uzyskana poprzez diagonalne ułożenie części składających się na ‘słupy’ na pierwszym planie oraz często widoczny silny światłocień w partii tła.

Minimalizacja rozpoznawalnych znaków w malarstwie Anny Zawalińskiej zostaje doprowadzona do interesującego etapu pośredniego: pomiędzy przedstawieniem, a abstrakcją, dwoma wykluczającymi się sposobami prezentacji. Oglądającemu trudno jest stwierdzić czy to, co widzi, jest obrazem zaczerpniętym z rzeczywistości, czy powstałym w umyśle artysty i nie mającym odbicia w świecie zewnętrznym. Mimo, że prace przedstawiają często formy zaczerpnięte z rzeczywistości, to są one uproszczone i przetworzone, z kolei środki wyrazu, takie jak barwa czy rytm, będące podstawą dla kompozycji, mogłyby skłaniać ku malarstwu abstrakcyjnemu. W kompozycjach malarskich panuje harmonia i symetria oraz ‘czystość wypowiedzi’, osiągnięta dzięki zastosowaniu uproszczonych form, opartych na linii prostej, natomiast poprzez użycie stonowanych (poza obrazem 'Struktury I') barw, uzyskanej w partiach tła głębi, mamy wrażenie nieskończonej i ogromnej przestrzeni, która wciąga oglądającego niczym czarna dziura. Zatem kategoryzowanie nie jest koniecznym zabiegiem pozwalającym odczytać malarstwo Anny Zawalińskiej, wyraz jej twórczości nawet bez posiadanej wiedzy, widoczny jest w osiągniętej przez artystkę tajemniczej atmosferze, wypełniającej każde z jej płócien. tekst: U.Ł.

Anna Zawalińska Studiowała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dyplom obroniła w 2006 roku w pracowni profesora Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego. Aneks z zakresu Malarstwa w Architekturze i Urbanistyce uzyskała w Pracowni Technologii i Technik Ceramicznych w Malarstwie. W latach 2008 do 2010 studiowała w Szkole Artystycznego Projektowania Ubiory. Od 2011 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Oddział we Wrocławiu. Brała udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in.: - 'Między Ezoteryką Linii a Harmonią Geometrii', wystawa wraz z Jerzym Zawalińskiem, Galeria Sztuki w Legnicy, 2009 - 'Lista obecności', wystawa zbiorowa, Galeria Academia Nova, Wrocław 2012 - 'Origami Multiplikacje Struktury', wystawa indywidualna, Galeria Wnętrz Domar, Wrocław, 2013