Jazzpospolita w Vertigo

Jazzpospolita, obecna na scenie od 2009 roku, stała się jednym z ciekawszych zjawisk muzycznych. Zespół w ciągu pięciu lat wydał trzy płyty i zagrał około 150 koncertów w Europie i Polsce. Działając w niezmienionym czteroosobowym składzie – gitara, bas, klawisze, perkusja – wypracował własne, rozpoznawalne brzmienie i zdobył liczną grupę fanów. Siłę Jazzpo – jak często o grupie mówią fani – stanowią oryginalne kompozycje, sytuujące zespół na styku jazzu, post-rocka i elektroniki. Połączenie jazzowych harmonii, rockowych brzmień i klubowej dynamiki powoduje, że Jazzpospolita zjednuje sobie zwolenników z bardzo różnych kręgów i z powodzeniem występuje nie tylko na klubowych koncertach, ale też na dużych festiwalach jazzowych i popowo-rockowych.

Początki Jazzpospolitej sięgają roku 2008, kiedy Wojtek Oleksiak (bębny) i Stefan Nowakowski (bas) postanowili chodzenie po klubach i granie jam sessions zamienić w zespół. Na początku 2009 dołączyli do nich Michał Załęski (fortepian, klawisze) i Michał Przerwa-Tetmajer (gitara) i w tym składzie grupa wydała swoją pierwszą płytę EP. EPka otrzymała świetne recenzje, tak samo ciepło przyjęła ją publiczność, co zaowocowało kilkunastoma koncertami, a Jazzpospolita zyskała miano jednego z ciekawszych młodych zespołów bez wydanej płyty. Dzięki temu muzycy podpisali kontrakt płytowy z oficyną Ampersand/Isound Labels i w 2010 wydali swój debiut „Almost Splendid”. Nad ostatecznym brzmieniem krążka czuwał Marcin Cichy z uznanego nu-jazzowego duetu Skalpel. Album okazał się jednym z najlepiej przyjętych polskich debiutów ostatnich lat, jej nakład wyczerpał się w trasie długiej trasy koncertowej, a wytwórnia musiała dotłoczyć nowe płyty. Recenzent „Gazety Wyborczej” napisał: „Świetna pozycja i dla wielbicieli rodzimego nu jazzu, i dla rozglądających się za czymś bardziej ambitnym fanów niezależnego rocka”.

Drugi album pt. „Impulse” pokazał inne oblicze Jazzpospolitej, znacznie bardziej rozimprowizowane, niespokojne i psychodeliczne. Zamysłem było oddanie na płycie tego, co dzieje się podczas koncertów. Mimo zmiany estetyki druga płyta również została bardzo przychylnie oceniona zarówno przez fanów, jak i recenzentów. Według „Polityki” na płycie znalazła się „muzyka […] intensywna, pełna wyobraźni, uwolniona od schematów i zupełnie niepospolita”.

Od chwili debiutu do 2012 roku zespół znajdował się w niemal nieustającej trasie koncertowej. Jazzpospolita zagrała koncerty w Polsce (m.in. support trasy Bonobo), Wielkiej Brytanii, Danii, Belgii, Rumunii, Czechach, Rosji czy Bułgarii występując m.in. na festiwalach Open'er, Męskie Granie 2011 i 2012, London Jazz Festival, Match & Fuse, Copenhagen Jazz Festival, Comblain Jazz Festival, Garana Jazz, Kaliningrad City Jazz. Uznanie dla występów Jazzpospolitej na żywo wyraziła redakcja 3 Programu Polskiego Radia, nazywając zespół odkryciem koncertowym roku 2011. Koncert Jazzpospolitej na finał Męskiego Grania w 2012 roku obejrzało ponad 10.000 osób.

Od początku istnienia Jazzpospolita chętnie eksperymentowała z klubową elektroniką, wydając na płytach remiksy swoich utworów przygotowane przez ciekawych producentów. Po intensywnej trasie koncertowej w 2012 roku ukazał się trzeci album zatytułowany RePolished Jazz, wydany w nietypowym formacie podwójnej Epki. Pierwsza strona płyty zawiera sześć remiksów, a druga reedycję niewydanej wcześniej oficjalnie Epki z 2009 roku. Na polu elektroniki najbliższa okazała się współpraca z duetem producencko-DJ'skim Bueno Bros, która zaoowocowała nie tylko remiksami, ale również wspólnym koncertem pod nazwą Jazzpo + Bueno. 

Z zamiłowania do dobrego brzmienia, a także w odpowiedzi na liczne prośby fanów, w 2013 dzięki współpracy z wytwórnią Audiocave Jazzpospolita wydała wszystkie dotychczasowe albumy na płytach winylowych. Instrumentalny i transowy charakter muzyki grupy od początku budził też skojarzenia z kinematografią. Znalazło to odbicie w plastycznych, filmowych teledyskach do utworów „László And Cousins” i „Czerwona Flaga (ale ja się kąpię)”. Ponadto w 2011 roku zespół zdobył przyznawaną przez widzów nagrodę na IX Święcie Kina Niemego za najlepszą muzykę graną na żywo do wyświetlanego obrazu.

Bilety:

30 zł - I pula
50 zł - II pula
80 zł - III pula