Odwołując się do różnych idei z zakresu filozofii i humanistyki, autor wykładu namawiać będzie do refleksji nad tym, czy abstrakcyjne formy twórczości artystycznej łączą się ze sferą przydatności, praktyczności życiowej (z innymi obszarami i produktami ludzkiej aktywności), czy też może posiadają one wyłącznie własne sensy i wartości. Istotne będzie przy tym pytanie o to, na ile kultura, w tym w szczególności sztuki piękne, czynią nas wolnymi i w jaki sposób mogą nas wyzwalać. Podejmiemy namysł nad tym, czy uznawana za „odrywającą się” od świata abstrakcja, prócz tego, że poszerzając nasze spojrzenie i gusta estetyczne uwalnia wyobraźnię człowieka, poprzez ukryty wymiar etyczno-egzystencjalny posiada również potencjał emancypacyjny. Co sztuka mówi nam o nas samych? Jakiego rodzaju jest decyzją, gestem? Kto jest jej odbiorcą? Czy trafia tylko do gustu klasy średniej i wyższej? W końcu czy zaangażowanie sztuki i teorii zagraża kulturze jako „autonomicznej, odrębnej, nieredukowalnej sile” i co oznacza „kapitulacja przed polityką” (czyli włączenie form abstrakcyjnych w grę odbywającą się na scenie społeczno-politycznej).

Kurator Projektów Społecznych: Bartek Lis