koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TINA
zmodyfikowano  6 lat temu  »  

SYGNAŁY - Interaktywny Plac Zabaw

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 12 309 wyświetleń od 5 stycznia 2018
  • od: 14 stycznia 2018, niedziela
    do: 29 kwietnia 2018, niedziela

Wystawa SYGNAŁY to kolejna odsłona Interaktywnego Placu Zabaw, który w 2018 roku obchodzi swoje 10 urodziny.

Premierowa prezentacja pierwszej wersji ekspozycji towarzyszyła otwarciu Centrum Sztuki WRO w 2008 roku. Od tego czasu wystawa wzbogaca się o kolejne instalacje i rozwija równolegle z programem działań edukacyjnych kierowanych przez WRO do dzieci i ich najbliższych.

Wystawę tworzą instalacje, które dają możliwość zabawy z dźwiękiem: najnowsza, wieloelementowa praca Pawła Janickiego TeToKi!, a także realizacje, które zaprosiliśmy do WRO – Którędy do dźwięku Izabeli Kościeszy i Jarka Kordaczuka oraz Mikifon grupy panGenerator. Oprócz dźwiękowego, ważny jest także sygnał wizualny poszczególnych prac – działając w skali między bielą a czernią, po raz kolejny odchodzimy od stereotypowych skojarzeń związanych z aktywnościami dla dzieci.

Wystawie towarzyszą działania warsztatowe, aplikacje muzyczne na urządzenia mobilne i wybór publikacji dotyczących dźwięku, jako inspiracje do dalszych własnych poszukiwań. Zaplanowaliśmy również specjalny program Niedzielnych Poranków we WRO.

zapisy dla grup zorganizowanych: sygnaly.youcanbook.me aktualny program wydarzeń: wrocenter.pl/sygnaly

Instalacje i artyści:

TeToKi! [Technology to the Kids!] Paweł Janicki, współpraca: Magdalena Kreis 2018

Zupełnie nowy zbiór interaktywnych instalacji, pozwalających na zabawę wzorami i rytmami, dźwiękiem, muzyką, światłem i ruchem. Wszystkie prace w ramach TeToKi! posługują się prostymi sygnałami: monochromatycznym światłem lub syntetycznym dźwiękiem. Większość instalacji to reprodukcje i wariacje na temat istniejących dzieł medialnych lub ważnych technik wykorzystywanych (a nieraz stworzonych) przez artystów pracujących z mediami elektronicznymi. To także nawiązania do prac i sposobów kreacji twórców „analogowych”, którzy w swojej twórczości przewidzieli koncepcje i strategie istotne dla sztuki medialnej.

Którędy do dźwięku Izabela Kościesza, Jarek Kordaczuk 2017

Praca prezentowana premierowo na 21. Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu w formie warsztatu tworzenia muzyki ruchem i gestem. Na wystawie we WRO przyjmie kształt instalacji pozwalającej poszukiwać dźwięków poprzez poruszanie się pomiędzy rozstawionymi na podłodze obiektami. Spacerowanie między nimi będzie wyzwalało coraz to nowe zdarzenia dźwiękowe. W tworzeniu muzycznych kompozycji będą pomocne mapy-partytury, wyznaczające trasy, podpowiadające którędy dotrzeć do dźwięku. Zobaczcie sami, jak wygląda rozbiegana orkiestra.

Mikifon panGenerator / Piotr Barszczewski, Krzysztof Cybulski, Krzysztof Goliński i Jakub Koźniewski 2015

Inspiracją do stworzenia tej interaktywnej kinetycznej rzeźby audiowizualnej stały się rozpoznawane przez wszystkich, okrągłe uszy Myszki Miki. Instalacja obraca się dookoła w ich poszukiwaniu dźwięków, a następnie sampluje je i przekształca w rytmiczne sekwencje, których brzmienie kształtowane jest przez publiczność, biorącą udział w interakcji.

Praca powstała na zamówienie Disneya, a pierwszy raz można było ją oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie (Muzeum dla Dzieci).

koncepcja i koordynacja: Magdalena Kreis

autor:
zmodyfikowano  6 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ