Walentynki to czas zakochanych, którzy dają sobie czekoladowe serduszka I stają się tymi, którymi – jak wierzą – chcą być najbardziej.

Szczęśliwymi.

Ale nie wszystkim się udaje.

W kurpiowskich pieśniach pojawił się nieudolny zalotnik, w krzywo uszytych portkach, którego wybranka wykpiła. Panna – leniwa do roboty aczkolwiek wyidealizowana przez wielbiciela oraz ciąża i krowa z jednym uchem, na którą łowi zięcia teściowa. Ci którzy sobie przysięgli wierność, przysięgi złamali. On ją zastrzelił w balladzie. Ona życzyła mu śmierci przed ołtarzem, gdy miał brać ślub z inną. Dzisiejsza młodzież to też nie materiał na mężów i żony...

Źródłem tych śpiewanych historii są Zofia Szymczyk i Genowefa Szymczyk oraz pan Czesław Cichocki ze wsi Brzozowa k/Kadzidła

Pieśni kurpiowskie dzięki niechromatycznym skalom, a także głębokiej, przejmującej emisji głosu, wydobywającej jego przedmelodyczną głębię słusznie cieszą się opinią najciekawszej tradycji wokalnej w obrębie polskiej muzyki etnicznej. Nie jest łatwo się ich nauczyć, ale potem brzmią jak nic innego. Bardzo często podobne teksty i melodie występują w innych regionach. Ale nigdy nie zrobią takiego wrażenia jak pieśń kurpiowska, zwłaszcza usłyszana na żywo

Zajęcia poprowadzi Joanna Frąckiewicz Od kilku lat śpiewa białym/naturalnym głosem i chce łączyć się we wspólnym śpiewie z innymi ludźmi. Nagrywa pieśni śpiewane przez swoją babcię – Zofię Szymczyk i jej koleżankę. Marzy jej się docieranie do innych osób na wsi, pod co powoli buduje grunt. Dla tych osób, często w zaawansowanym wieku i samotnych po utracie partnera życiowego, podzielenie się pieśnią to moment pozytywnego przeżywania i bycia docenionym. Imprezujące, śpiewające staruszki to na prawdę budujący widok.:) Stąd inicjatywa.

Wstęp: 10 zł.

Zapisy: chatka.tanca@gmail.com

Spotkanie w ramach piątków z kulturą tradycyjną