Magdalena Kwapisz-Grabowska |FIGURY-IKONY

Wystawa Magdaleny Kwapisz-Grabowskiej to wyjątkowe spotkanie z kobietami, za którym kryje się kluczowe pytanie o tożsamość artysty.

Do tej pory twórczość artystki znana nam była jako ta, która obnaża własną prawdę o relacji cielesności z emocjonalnością, która ma swoje odbicie w ciele kobiety. To z kolei na obrazach Magdaleny Kwapisz-Grabowskiej zawsze podlega świadomej deformacji, przez co kobieta traci swoją osobowość zapisaną w twarzy i zaczyna funkcjonować jako niemy byt, który swoją tożsamość zyskuje w momencie kontaktu z widzem. Każde takie spotkanie sprawia, iż kobiecość rodzi się na nowo, wydobywa z pozbawionych cielesności płócien. I o ile na początku dostrzegamy w obrazach Magdaleny Kwapisz-Grabowskiej jedynie zakodowane znaki, tak w procesie odbioru zaczynają one mówić o stawaniu się kobiety, wydobywaniu jej jednostkowości.

Ta artystyczna droga kontynuowana będzie w trakcie zapowiadanej wystawy jedynie po części. Tym razem pomimo dotychczasowej konsekwencji prezentowanych prac, artystka zaskoczy nas również swoją bardziej realistyczną odsłoną.

Figury-Ikony to opowieść o kobietach, które po raz pierwszy zaistnieją przed nami w całej swojej realności. To co do tej pory było ukryte, zostało odsłonięte, nieidentyfikowalne stało się rozpoznawalne, a dalekie bliskim. Wszystko za sprawą nich, czyli kobiet. To one po raz kolejny stały się bohaterkami płócien Magdaleny Kwapisz-Grabowskiej. Z ta różnica, iż w tym wypadku jawią się przed nami ikony świata sztuki, mody, filmu, popkultury, jak Frida Khalo, Iris Apfel, Księżna Alba, Marina Abramowicz, Lady Gaga czy Bjork. Kobiety o niezwykłej sile, które inspirują, łamią konwenanse, a przede wszystkim pokazują, co to znaczy być sobą, narodziły się ponownie za sprawą płócien artystki. To poprzez nie przemówią ich historie, swoista prawda o nich samych, ale czy ją dostrzeżemy, zależy już od nas samych…

Jak mówi artystka: Kobiety z „krwi i kości”, które zobaczymy na wystawie rodziły się na tych płótnach powoli, wyłaniały się z pod warstwy farby stopniowo, spod laserunków. Inspiracją stały się zdjęcia, które przetworzone zostały w długim procesie malarskim, gdzie widać zmaganie z warsztatem i materią.

Te słowa obnażają przed nami drugi, ale nie mniej ważny aspekt wystawy, a mianowicie ten formalny. To za sprawą kobiecych ikon, które stały się dla malarki inspiracją, będzie nam dane zrozumieć, jak w głowie artysty rodzi się abstrakcja. Pojawienie się dwóch wersji obrazu, tego samego przedstawienia dla odbiorcy z pewnością będzie drogą poprzez dwie postawy artystyczne, doświadczy on transgresji między figuracją, a jej przeciwieństwem. Bo Figury-Ikony, to osobista koncepcja przejścia od budowania obrazu w sposób realistyczny, przez stopniowe uproszczenie i rezygnację ze szczegółu ku abstrakcji. Tym samym powstaje to, co w malarstwie Magdaleny Kwapisz-Grabowskiej jest nam tak bliskie i znane – synteza i kolor, będące istotą obrazu.

Wystawa, którą zobaczymy w maju to również opowieść o samej abstrakcji, która dla odbiorcy zawsze stanowić będzie wyzwanie. Często większa wolność i brak ograniczeń, zamiast wyzwalać zamyka, dlatego tak ważny jest dialog miedzy artystą i odbiorcą, którzy znajdując punkt styku, jakim może być np. kolor w stanie są wejść w obraz i reinterpretować go na nowo.

Zatem czym są Figury-Ikony? Myślę że nie skłamię pisząc, iż to intymna droga ku abstrakcji, za którą stoi ona - figura kobiety.

Magdalena Kwapisz-Grabowska to gliwicka malarka, która w 1999 roku ukończyła dyplom z wyróżnieniem w pracowni Grafiki Warsztatowej w katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie w pracowni prof. Stanisława Kluski. Od tego czasu brała ona udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą, a jej obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych na całym świecie. Artystka otrzymała wyróżnienie w międzynarodowym konkursie Chelsea International Fine Art Competition w Nowym Jorku. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie.

12.05.2018 – 12.06.2018 Galeria Sztuki Platon ul. Krupnicza 13 | Wrocław www.galeriaplaton.pl