SZKŁO I WITRAŻE
- od: 26 czerwca 2003, czwartekdo: 3 sierpnia 2003, niedziela
BEATA STANKIEWICZ-SZCZERBIK
Beata Stankiewicz - Szczerbik należy do młodego pokolenia polskich utalentowanych twórców. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. W latach 1990-1996 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Szkła i Ceramiki. W 1996 roku uzyskała dyplom w pracowni prof. Zbigniewa Horbowego i prof. Małgorzaty Dajewskiej. Podczas studiów tajniki technik witrażowych zgłębiała w pracowni witraży Ryszarda Więckowskiego, gdzie uczyła się precyzji wykonania, używania konturu i łączenia płaskiego szkła w szprosy ołowiowe. Już jej studenckie prace przyciągały uwagę i wyróżniały się w pokazach grupowych. Osobowość artystki wymyka się klasyfikacji, bowiem swoje idee i nastroje wyraża ona w kompozycjach rzeźbiarskich, malarskich i witrażowych, eklektycznie operując technikami szklarskimi.. Łączy subtelność poezji z codziennością, efemeryczne baśniowe postaci z realistycznymi, perfekcyjnie operując warsztatem i materiałem. W materię szklaną, która ją fascynuje od lat, wmontowuje lub wtapia koronkę utkaną z cienkiego drutu, stosuje barwne tlenki, łączy termicznie różne kolory jednorodnego szkła. Stosuje rozmaite nakładki szklane, pełniące rolę filtrów. Uzyskuje przez to niepowtarzalne, zaskakujące efekty. W rzeźbach, bądź reliefach używa faktury celowo nieobrobionego tworzywa. Uzyskuje przez to chropowatą, szorstką powierzchnię o zróżnicowanym stopniu przepuszczalności światła.
Artystka łączy teoretyczną wiedzę z praktyką i intuicją. Prowadzi ciągłe poszukiwania. Tematy pojawiają się w jej wyobraźni odruchowo. Autorka materializuje je w szkle lub zachowuje w formie szkicowej. W okresach stagnacji wykorzystuje zgromadzone pomysły. Rozwija je podczas procesu twórczego, który w wypadku szkła jest oparty na specyficznej dla tego materiału technologii i doświadczeń nabywanych przez lata.
Sam proces tworzenia sprawia jej radość, co wyraża się w subtelnych poetyckich, pełnych powabu, wysmakowanych kobiecych postaciach. Motyw ten, wielokrotnie powtarzający się w jej twórczości, zawsze jest inaczej traktowany w zależności od nastroju chwili. Artystka przedstawia kobiety w zwyczajnych sytuacjach, w postawie siedzącej, stojącej albo półleżącej, niemniej nadaje swoim pracom ponadczasowy charakter. W jej twórczości wyróżnić można następujące cykle: 1. zamyślone, oczekujące przy oknie postaci dziewcząt w krótkich sukienkach, 2. cykl wypoczywających na sofach, krzesłach albo szezlongach, 3. cykl nagich postaci doskonale opracowanych rysunkowo i malarsko, 4. żywiołowe pełne dynamizmu tancerki, 5. odświętnie ubrane młode damy w szerokich baniastych spódnicach i udziwnionych kapeluszach albo innych nakryciach głowy 6. postaci w maskach z karnawału weneckiego 7. postaci dziewcząt ze skrzydłami. Poza tym artystka realizuje witraże na zamówienia, z motywami flory i fauny, o giętkiej linii przypominającej secesję. Ma również w swym dorobku przedmioty użytkowe, typu patery, świeczniki, lampiony.
W różnorodnych przejawach twórczości artystka realizuje siebie. Znakomicie
operuje nastrojem. Jej delikatne kruche postaci pełne są uroku,
tajemniczości, zamyślone do wewnątrz
odzwierciedlają kobiecą psychikę
i jej zmienność. Prowokują widza. Niekiedy są to pełne drapieżności
wampy, karykaturalnie przerysowane, skrywające się za ciemnymi maskami.
Czasami powabne wiotkie dziewczyny w szerokich krynolinach i kapeluszach,
frontalnie usytuowane do widza. Czasem roztańczone, dynamiczne dziewczęta w krótkich wzorzystych sukienkach. Zawsze tajemnicze, symboliczne. Doskonale
opracowane rysunkowo i malarsko.
Artystka buduje kompozycje w tradycyjnej technice witrażowej, wzbogaconej płaskim malowaniem powierzchni, wkomponowując w nią elementy wypalane w piecu i szlifowane. Eksperymentuje z mieszaniem i łączeniem kolorów. Nigdy nie używa gotowych surowców, zawsze przetwarza je stosownie do potrzeb kreacji artystycznych. Przygotowuje komponenty własnego pomysłu. Nieraz stosuje wyższe temperatury, uzyskując nieoczekiwane efekty kolorystyczne. Dla przykładu: róż witrażowy podgrzany w temp. powyżej 800 stopni C daje w efekcie zgaszony błękit. Ulubionym jej tworzywem są tafle szkła, barwione różnokolorowymi tlenkami, zapełnione stylizowanymi motywami roślinnymi, rysowanymi delikatną czarną kreską łączone z głębokim reliefem szkła topionego w formach. Malarskie powierzchnie są dla każdego koloru oddzielnie wypalane w piecu w niskich temperaturach. Relief wykonywany jest ze stłuczki szklanej, doprowadzonej w jednorazowej formie do stanu ciekłego pod wpływem wysokiej temperatury, następnie poddanej przestudzeniu (odprężenie).
W katalogu zwraca uwagę projekt witraża na kartonie, przedstawiający
tradycyjny temat sakralny Zwiastowanie
. Jest on oszczędny w kolorze i formie, ekspresyjny, uwspółcześniony. Nowatorsko potraktowane ujęcie
znanego od wieków tematu, szczególnie postaci Archanioła Gabriela, gdzie
drobiazgowo opracowane pióra na jego skrzydłach oraz niekonwencjonalne
potraktowanie postaci Marii we wzorzystej sukience o współczesnym kroju,
budzą uznanie. Jedynie złote nimby podkreślają mistykę, natomiast
zachowana relacja pomiędzy obiema postaciami; dystans, pokora,
posłuszeństwo, uwielbienie, przypominają tradycyjne ujęcia.
Beatę Stankiewicz-Szczerbik fascynuje witraż średniowieczny, z jego mistyką, symboliką i bogactwem kolorów. Inspiracje czerpie również z malarstwa. Stosuje oszczędną wysublimowaną paletę barwną, zamkniętą w podstawowych kolorach. Jej kompozycje są oszczędne w formie, wzbogacone rytmicznie ułożonymi aplikacjami ze szklanych kaboszonów. Dla podkreślenia dramatyzmu kompozycji montuje wypukłe soczewki, żyjące własnym życiem za szklanym kloszem. Stosuje barwienie szkła w masie i odlewanie fakturalne w formie. Stosowane przez nią lustry, czyli powierzchniowe barwienia szkła, przypominają ornamenty arabskie rozpowszechnione w Europie przez Hiszpanów.
Artystka ciągle się rozwija, poszukuje nowych form i rozwiązań formalno- stylowych. Nie ulega stagnacji. Jest nowatorska, ma własne wizje i oryginalne rozwiązania. Jest bacznym obserwatorem otaczającego ją świata, który przetwarza w swojej twórczości, dodając mu okruch własnej subtelnej duszy. Jej prace wyróżniają się swoistym charakterem i są poszukiwane na rynku sztuki europejskiej.
Od lat kilku obserwuję rozwój jej drogi twórczej i uważam, że z całą
pewnością wkrótce należeć będzie do czołówki twórców europejskich.
dr Stefania Żelasko
Kobiety są... Kobieta nie jest dobra ani zła, jest kobietą i to wystarcza, a winni są zawsze, tylko i jedynie mężczyźni
- Oskar Wilde
Są same w sobie - samotne, zadumane, leniwe, brzemienne. Każda osobna, choć wszystkie takie podobne. Gdyby zeszły z obrazów, wmieszały w tłum, minęlibyśmy je tak, jak na co dzień przechodzimy obok setek osób. Ich indywidualność, problemy, a przede wszystkim ich osobnicza, niepowtarzalna uroda stałyby się w człowieczej masie równie nieważne jak zwykle są nam obojętni nieznajomi. Na szczęście Beata Stankiewicz - Szczerbik utrwala ich ulotne i mało znaczące codzienne gesty. Przedstawiając oczekiwania, marzenia, zwątpienia buduje opowieść o kobiecości - poetycką, symboliczną, uniwersalną. Jej twórczość nie jest jednak ani feministycznym manifestem, ani malowaniem słodkich księżniczek uprawianym od dziecka przez wiele panienek. To żmudna i pełna technologicznych wyzwań wędrówka w głąb siebie. Kreśli ją sprawną ręką bystrego i wrażliwego obserwatora, osiągając przez lata praktyki warsztatową maestrię. Początkowo wyzwaniem dla niej był rysunek - monochromatyczny zarys postaci na wielkich szklanych taflach. W metalowych szprosach witrażu szklane konstrukcje zapełniały się iluzoryczną siecią kresek. Potem pojawił się kolor - najpierw sygnalnie, znaczącą plamą, by z czasem rozmalować się setkami dekoracyjnych odcieni. Jednak zabawa dematerializującą się w świetle barwą szybko przestała być dla Beaty wystarczającą. Jej prace zaczęły nabierać ciała. Teoretycznie stały się bardziej realne, zmężniały upodobniając się do reliefów. Ale ta rzeźbiarska masywność jest jedynie pozorem: kobiety pozostały niedotykalne, choć pragną czułości - spojrzenia, czy gestu. I gdyby nie to, że Wilde, zadeklarowany homoseksualista, swym aforyzmem deprecjonuje pozycję kobiety, uznać można byłoby jego sąd za motto wystawy. Ale przyznanie li tylko mężczyznom prawa do odpowiedzialności za dokonywane wybory to błąd. Bo kobiety zdeterminowane cyklofrenicznymi fluktuacjami nie są jedynie narzędziem natury. Trwają ulegając zmienności nastrojów, choć, na szczęście, ta bezgłośna świadomość przemijania i odradzania się przemawia czasem tonem subtelnym, acz wyraźnym - takim jak prace Beaty. Agata Saraczyńska
Dzika Uczta zlot Foodtrucków
13 czerwca 2021 - 11:00jest więcej terminów
Czasoprzestrzeń| Zajezdnia Dąbie
Tramwajowa 1-3 Wrocław
8 181sztuka
Katarzyna Piasecka na Festiwalu Wrocek już 13.06.2021r.
13 czerwca 2021 - 20:00
Hotel ibis Styles Wrocław Centrum
Plac Konstytucji 3 Maja 3 Wrocław
8 499sztuka
"Z Widokiem na Nowy Europejski Bauhaus" – rozmowa w Parku Szczytnickim
13 czerwca 2021 - 13:00
Park Szczytnicki
Aleja Dąbska Wrocław
9 000sztuka
Exotica Wrocław 13.06.2021
13 czerwca 2021 - 10:00/11
NOT Wrocław
Piłsudskiego 74 Wrocław
11 247sztuka
100lecie Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu
12 czerwca 2021 - 11:00
Muzeum Poczty i Telekomunikacji
Krasińskiego 1 Wrocław
7 311sztuka
Marcin Zbigniew Wojciech Stand-up Show na Festiwalu Wrocek
12 czerwca 2021 - 20:00
WędrówkiPub
Podwale 37/38 Wrocław
8 448sztuka
Spacer historyczny po Kościuszkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej z Ewą Plutą
12 czerwca 2021 - 13:00
galeria SiC! BWA Wrocław
pl. Kościuszki 9/10 Wrocław
8 945sztuka
PIKNIK SĄSIEDZKI & FESTIWAL RĘKODZIEŁA - czyli sztuka, animacja i aktywizacja na Psim Polu
12 czerwca 2021 - 10:00
Stara Piekarnia
Krzywoustego 310a Wrocław-Psie Pole, Wroclaw Wrocław
13 267sztuka
TANIEC ŻYWIOŁÓW / WYSTAWA CERAMIKI JAKUBA BIEWALDA
11 czerwca 2021 - 18:00
Centrum Kultury AGORA
ul. Serbska 5a Wrocław
10 639sztuka
Maternik Małgorzata – Dom/Rytuał
od: 7 czerwca 2021 do: 20 czerwca 2021 jest więcej terminów
Galeria Sztuki TĘTNO
Jatki 12-13 Wrocław
13 423sztuka
Pętla. M³ | Oprowadzanie z artystką i kuratorką po wystawie w mieszkaniu na wrocławskim osiedlu KDM
10 czerwca 2021 - 18:30
galeria SiC! BWA Wrocław
pl. Kościuszki 9/10 Wrocław
8 298sztuka
ReFill /napełniać/ - wystawa Igi Nawary
od: 27 maja 2021 do: 10 czerwca 2021
Stara Piekarnia
Krzywoustego 310a Wrocław-Psie Pole, Wroclaw Wrocław
11 894sztuka
Dolnośląskie Stowarzyszenie Artystów Plastyków we Wrocławiu. Wernisaż wystawy Krystyny Zalewskiej.
10 czerwca 2021 - 16:00
Klub - Galeria Sztuki Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Plastyków we Wrocławiu
pl. Św. Macieja 5A Wrocław
12 639sztuka
I widział Bóg, że było dobre
od: 2 kwietnia 2021 do: 10 czerwca 2021
Galeria Tkacka Na Jatkach
ul. Stare Jatki 19-23 Wrocław
18 263sztuka
JUMPCORE. SPEKTAKL TANECZNY PAWŁA SAKOWICZA
7 czerwca 2021 - 19:00
Studio na Grobli
Na Grobli 30/32 Wrocław
10 069sztuka
Kobieta waleczna – wieczór rosyjskich bylin…
6 czerwca 2021 - 19:00
WędrówkiPub
Podwale 37/38 Wrocław
10 794sztuka
Every Truth has Four Corners. Prace z kolekcji Volkera Diehla
od: 20 marca 2021 do: 6 czerwca 2021
OP ENHEIM
Plac Solny 4 Wrocław
21 428sztuka