Topiel to słowo, które nie ma swojego dosłownego odpowiednika w innym niż polski języku. Oznacza: głębokie miejsce w rzece, stawie lub jeziorze albo grząskie bagno; też: wzburzone, pieniące się wody w takim miejscu. Czy zatem przestrzeń ta, tak samo, jak słowo, jest typowo rodzimym zjawiskiem? Topiel przyciągała przecież swoją tajemniczością romantycznych wieszczy z Mickiewiczowską "Świtezianką" na czele.

Co nam dzisiaj zostało po tych mitach i ludowych wierzeniach? Topiel nadal fascynuje i wymyka się ludzkim porządkom, kusi dzikim pięknem, jednocześnie będąc miejscem nieokiełznanym, niebezpiecznym. Chociaż pewnie bardziej niż z romantycznym poematem kojarzy nam się z serialem "Detektyw", którego wyjątkowo mroczny pierwszy sezon osadzony został pośród bagnistych terenów Luizjany. Topiel nie jest tam wprawdzie polską "topielą", ale przecież nie chodzi o lingwistyczną zgodność, lecz o zapachy, dźwięki, barwy, strukturę, wilgoć. O esencję miejsca.

Kurator: Paweł Bąkowski

Wernisaż: 7 grudnia 2018, godz. 18.00, galeria wokół windy na 1. piętrze MWW.

Dołącz do wydarzenia na Facebooku >>>