POLACY W KAZACHSTANIE

Wystawa ukazująca dzieje Polaków w Azji Centralnej od końca XIII do końca XX wieku. Ekspozycję rozpoczyna przypomnienie podróży franciszkanina Benedykta Polaka z Wrocławia – delegata papieskiego – do Wielkiego Chana w Karakorum, odbytej w latach 1245 – 1247. Następnie przedstawiono rolę polskich zesłańców, katorżników, przesiedleńców i deportowanych w historii Kazachstanu. Zaznaczono wkład i udział Polaków w odkrywaniu i zagospodarowaniu kazachskich stepów. Ekspozycja obejmuje prezentacje dorobku takich dziewiętnastowiecznych badaczy jak Tomasz Zan, Jan Witkiewicz, Bronisław Zalewski, Gustaw Zieliński. Seweryn Gross i wielu innych. Kolejna część wystawy przedstawia losy Polaków przesiedlonych do Kazachstanu z Ukrainy w latach 1936-37 oraz tragiczne dzieje naszych rodaków deportowanych w latach II wojny światowej. Część z nich znalazła się w szeregach polskiej armii formowanej przez generała Władysława Andersa. Wystawa zwraca uwagę na znaczenie wiary i rolę duchownych w przetrwaniu na nieludzkiej ziemi. Ekspozycję kończy przedstawienie losów polskiej diaspory w niepodległej Republice Kazaschskiej powstałej w roku 1991. Prezentowane materiały to: fotografie, dokumenty, pamiątki osobiste oraz wiele zabytków o charakterze etnograficznym (tkaniny, odzież, rękodzieło i sprzęty domowe). Eksponaty pochodzą ze zbiorów Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych w Poznaniu oraz kolekcji prywatnych.