Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu: Koncert Wielkanocny

Filharmonia Uniwersytecka we Wrocławiu zaprasza na „Koncert Wielkanocny” – z cyklu „Najpiękniejsza klasyka w najlepszym wykonaniu” w wykonaniu Zespołu Solitów Ricordanza. Gościem specjalnym koncertu jest Paulina Pfeiffer  - mezosopran – Opera Królewska w Sztokholmie i Marika Schönberg – sopran – Opera Narodowa w Berlinie

Partnerzy koncertu: Mi-Studio, Marka „Carte D’or”, Marka Schöller, Wex Faciliti Management, Restauracja Letnia

Program koncertu:

Cz.I - ok. 40 min.

G. F. Handel  - Sarabanda
J. S. Bach  - „Erdarme dich, mein Gott”
Marika Schönberg – sopran
A. Corelli - Sarabanda op. 5 n. 7
A. Vivaldi – „Filiae Maestae Jerusalem” RV 638
Paulina Pfeiffer  - sopran
A. Vivaldi  - Sinfonia „Al Santo Sepolcro” RV 169
W. Małucha – Sarabanda
Marlena Grodzicka-Myślak – altówka solo

Przerwa ok. 15 min.
Cz. II – ok. 40 min.

G. B. Pergolesi  - Stabat Mater *
*Paulina Pfeiffer  - mezosopran
*Marika Schönberg – sopran *

Wykonawcy koncertu:

Paulina Pfeiffer - szwedzka sopranistka, studiowała u wybitnej sopranistki dramatycznej Katariny Dalayman. Ukończyła studia w University College of Opera w Sztokholmie w grudniu 2008 r. Ukończyła także Kulturama / śpiew klasyczny i Operastudio 67. Debiutowała operowo w 2006 r. Jako Margaretha w Mefistofeles Boito w Södra Teatern w Sztokholmie. 

W sezonie 2010/11 zadebiutowała w Operze Królewskiej w Sztokholmie śpiewając Mimi w La Boheme i Adalgisa w Normie, którą śpiewała również w Théâtre du Châtelet 2009/10. W grudniu 2011 r. Paulina miała zaszczyt śpiewać na ceremonii wręczenia Nagrody Nobla w Sztokholmie. Paulina wróciła w następnym sezonie 2011/12 do Królewskiej Opery w Sztokholmie, śpiewając Mimi w La Boheme, a także po raz pierwszy Judith w Bluebeard's Castle. Pojawiła się również w produkcji Malmö Opera „Sopraner” (Sopranos), koncertując po południowej Szwecji.

W 2012 roku zaśpiewała swoją pierwszą Santuzzę w Cavalleria Rusticana w Ystad Teater i swoją pierwszą Amelię w Un ballo w mascherze w Folkoperan w Sztokholmie. Wróciła do Royal Opera w Sztokholmie w styczniu 2013 roku, aby zaśpiewać Mimi w La Boheme pod batutą Lawrence'a Renesa.

W sezonie 2013/14 zaśpiewała Judith w „Zamku Bluebeard” w Bogocie, Sifare w koncertowej wersji „Mitridate, Re di ponto” Mozarta w Sztokholmie, Marie Kroyer w produkcji Ystadoperana o szwedzkim kompozytorze Hugo Alfvénie i powróciła do Théâtre du Châtelet na nową produkcję „Kwitnącego drzewa” Johna Adama.

Seasons 2015/17 zaangażował Adalgisę w Royal Palace w Sztokholmie, sopranistkę w „Amadeus” na Spira, Cecilio w „Lucio Silla” wraz z ReBaroque Orchestra w Pałacu Królewskim w Sztokholmie, Mimi w „La Boheme” G. Pucciniego w Opera Królewska, pani Naidoo w „Satyagraha” P. Glassa w Folkoperan i Carmen w „Carmen” G. Bizeta. Recitale z „Wesendonck lieder” R. Wagnera i „Sanger vid havet” G. Nystroem.

Sezon 2017/18 obejmie rolę tytułową w „Carmen” Bizeta, solistę sopranowego w „Messa di Requiem” Verdiego, „Requiem” Fauré, „Petite Messe Solennelle” Rossiniego i koncerty świąteczne w Kungliga Operan w Sztokholmie w grudniu.

Artystka otrzymała szereg stypendiów i nagród. W 207 r. nagrodę Jenny Lind, z wyróżnieniem za „ciepły i bogaty głos, szczere promieniowanie i oczywiste i inspirujące tworzenie muzyki”. Po nagraniu Jenny Lind odbyła się letnia trasa koncertowa w Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Otrzymała także nagrodę Bernadotte Art Award. ; w 2008 r. otrzymała stypendium Fundacji Barbro Salén, a w 2010 r., stypendium Birgit Nilsson. Inne stypendia, które otrzymała, to Stypendium Bayreuth od Szwedzkiego Towarzystwa Wagnera, Stypendium Confidencen z Fundacji Anders Wall, Stypendium Muzyczne Alice Babs od Lion's, Stypendium Gillis Bratt z Konstnärsringen, Stypendium Galöstiftelsen na studia za granicą.

Marika Schönberg - szwedzka sopranistka, jest wykształcona w Royal College of Music oraz w Opera College w Sztokholmie. Otrzymała wiele stypendiów i nagród; wśród nich stypendium Jenny Lind i pierwsza nagroda w konkursie Ljunggrenska dla młodych muzyków. Zadebiutowała jako Barbarina na weselu Figara w Operze Królewskiej. 

Regularnie występuje w Deutsche Oper w Berlinie, Oper Leipzig, Théâtre du Capitole w Tuluzie, Gothenburg Opera i Drottningholm Palace Theatre. Wiodących role śpiewanych sopranem to Pamina w Magicznym flecie, hrabina na weselu Figara, Donna Anna w Don Giovanni, Vitellia w Tytus łagodności, Mimi w La Boheme, Antonia w łagodności Titu, Mimi w La Boheme, Antonia w przygodzie Titu, Mimi w La Boheme, Antonia w przygodzie Hoffmanna, Michaël w Carmen, Chrysothemis w Elektrze, Tania na premierze Philippe'a Hersantsa Der Schwarze Mönch, Jenny Smith w Kurt Weills Powstanie i upadek miasta Mahagonny, Irene w Rienzi, Freya w Złocie Renu, Tatyana w Eugen Onegin i tytułowa rola w Jenufa. Anne Turelove w „Rucklarens väg”, „Pierwsza dama w magicznym flecie”, Mariana w Das Liebesverbot, Freja w „Złocie Renu”, Gerhilde w Valkyrian, Marguerite w Faust i Nedda w Pajazzo.

Śpiewała Agathe w Friskytten podczas koncertów pod dyrekcją Andreasa Schüllera, Mariany w Das Liebesverbot Wagnera z Münchnerem Rundfunkorchester i Ulfa Schirmera i Gerhilde w koncertowych wykonaniach trzeciego aktu Valkyriana ze Szwedzką Orkiestrą Symfoniczną Radia pod kierunkiem Daniela Hardinga.

W kontekście koncertowym Marika Schönberg występowała z Gewandhaus Orchester, Orkiestrą Filharmonii Gdańskiej, Orchestre des Mitteldeutschen Rundfunks, Zürcher Chamber Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, Helsingborg Symphony Orchestra, Gävle Symphony Orchestra i Turku Symphony Orchestra. Jej repertuar jest szeroki i obejmuje muzykę od baroku po współczesność. Zaśpiewała IV Symfonię Sjostakovita z DalaSinfoniettanem i Ragnarem Söderlindsem Nordic Requiem z Broadcasting Orchestra w Oslo.

Marika Schönberg współpracowała z takimi reżyserami jak Peter Konwitschny i Dietrich Hilsdorf oraz dyrygenci tacy jak Sir Andrew Davies, Axel Kober, Ulf Schirmer, Marc Albrecht, Pinchas Steinberg, Christophe Rousset, Antony Bramall, Mario Venzago, Frédric Chaslin i John Axelrood.

Zespół Solistów Ricordanza

Wrocławski Zespół Solistów „Ricordanza” powstał we Wrocławiu w roku 2000. Stworzył go znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow. Wykształceni przez niego skrzypkowie, (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zaczynem. W swym stylu muzykowania „Ricordanza” godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej kameralnej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i często realizuje partie solowe w wykonywanych na estradzie czy nagrywanych dziełach koncertowych. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą tę wartość, jaką jest specyficzne brzmienie „Ricordanzy” i styl i jej interpretacji. Kształt i wielkość zespołu zmienia się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej. Raz więc „Ricordanza” pojawia się na estradzie jako formacja kilkuosobowa, raz jako mała orkiestra kameralna, a kiedy indziej znów – wykonując dzieła symfoniczne –  jako czterdziestoosobowa orkiestra. Zespół jest wykonawcą  muzyki włoskiego i niemieckiego baroku (koncertów A. Vivaldiego, T. Albinoniego, A. Corellego, J. S. Bacha), klasycyzmu i romantyzmu, a także dzieł współczesnych oraz muzyki popularnej i jazzu. Cenny element programów „Ricordanzy” stanowią działa nieznane, wydobyte z zapomnienia, a także dzieła po raz pierwszy wykonane. Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson, Tomasz Strahl, Ilia Grubert. Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych. Jako jedyna z polskich orkiestr regularnie występuje w Filharmonii Berlińskiej jako Berlińska Orkiestra Barokowa i Berlińska Orkiestra Festiwalowa. Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk). Patronem „Ricordanzy” jest Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, a jej zapleczem instytucjonalnym – Wrocławskie Towarzystwo Koncertowe.