koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  5 lat temu  »  

Thomas Bernhard „Claus kupuje sobie spodnie…”

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 10 276 wyświetleń od 16 września 2019

Thomas Bernhard „Claus kupuje sobie spodnie i idzie ze mną na obiad”, reż. Martyna Majewska, dramaturgia Agnieszka Wolny-Hamkało, przekład Sława Lisiecka, występują Ewelina Żak, Tomasz Wysocki, z towarzyszeniem studentów „Słabego roku”.

Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Przejście Żelaźnicze
więcej informacji

Thomas Bernhard – ukochany austriacki pisarz polskich pisarzy (i – miejmy nadzieję – niektórych czytelników) jest dobrze rozpoznany w rodzimym teatrze. Świetne przekłady Sławy Lisieckiej, wydawnicze starania Czytelnika, Czarnego, W.A.B. i OD DO, wreszcie słynne inscenizacje Krystiana Lupy („Wycinka”) sprawiły, że coraz częściej zdarza się nam ostrze ironii obrócić także przeciw naszym własnym mieszczańskim obyczajom. Tak jak to robił Bernhard – najbardziej zjadliwy i jednocześnie dowcipny krytyk intelektualnego środowiska ówczesnego Wiednia. W trzech dramoletkach zebranych pod tytułem „Claus Peymann kupuje sobie spodnie i idzie ze mną na obiad” Bernhard skupia się na środowisku teatralnym i bez litości drze łacha z dyrektora teatru Clausa Peymanna, dramaturga Hermanna Beila oraz z siebie samego. A na planie uniwersalnym – z naszych snobizmów, słabości do dobrych ubrań, zazdrości, złości i infantylizmu. Diagnozy autora „Wymazywania” są boleśnie trafne, dialogi błyskotliwe i naprawdę zabawne. Przy okazji Bernhard dotyka tematu starzenia się, władzy (także hierarchii w teatrze) i wybitnie wygodnych spodni od Zegny.

Reżyseria:

Martyna Majewska – reżyserka filmowa i teatralna. Urodzona zimą w Wałbrzychu. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim oraz reżyserii teatralnej na PWST we Wrocławiu. Studiowała reżyserię filmową na Wydziale Radia i TV im. K. Kieślowskiego w Katowicach. Tworzy na pograniczu teatru, filmu i performance. Zwolenniczka interdyscyplinarności i pracy warsztatowej. Chętnie reżyseruje czytania performatywne. Najważniejsze realizacje: „Yemaya. Królowa mórz” we Wrocławskim Teatrze Lalek, „BATORYtrans” w Teatrze Pantomimy im. H. Tomaszewskiego, „[muzykajest]” na otwarcie Narodowego Forum Muzyki, „Wyzwolenie. Królowe” we Wrocławskim Teatrze Capitol, „Sprawa. Dzieje się dziś” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy oraz „Słaby Rok” dla Akademii Sztuk Teatralnych. Najważniejsze nagrody: finał Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej 2016/2017 oraz Grand Prix OFF 34. Przeglądu Piosenki Aktorskiej. Twórczyni interdyscyplinarnego art – tanku PERFOTEKA. Jest w trakcie trakcie prac postprodukcyjnych nad filmem „Maria nie żyje” zrealizowanym w Studio Munka.

Dramaturgia:

Agnieszka Wolny-Hamkało (1979) – pisarka. Opublikowała powieści „Zaćmienie” (Czarne 2013), „41 utonięć” (Iskry 2015) i „Moja córka komunistka” (W.A.B. 2018). Wydała także tom szkiców „Inicjał z offu” (Iskry 2013), poemat „Nikt nas nie upomni” (Hokus-Pokus 2016), mikropowieść „Lato Adeli” oraz dziewięć książek z wierszami: „Mocno poszukiwana” (1999), „Lonty” (2001), „Gospel” (2004), „Ani mi się śni” (2005), „Spamy miłosne” (2007), „nikon i leica” (2010), „Borderline” (2013), „Występy gościnne” (2014), „Panama smile” (2017). Jest także autorką trzech książek dla dzieci: „Nochal czarodziej” (Format 2007, il. Antoni Wajda), „Rzecz o tym, jak paw wpadł w staw” (Hokus-Pokus 2011, il. Józef Wilkoń), „12 miesięcy byliśmy szczęśliwi (a potem nam było już tylko wesoło)” (Hokus-Pokus 2019, il. Agata Juszczak) oraz redaktorką pięciu antologii opowiadań. Autorka sztuk teatralnych m.in. „Dzień dobry wszyscy umrzemy” („Dialog”, październik 2015, 2016 ekranizacja w cyklu Teatroteka w reżyserii Joanny Kaczmarek), „Nad rzeką, której nie było” (premiera w teatrze w Kielcach w reż. Martyny Majewskiej 26 maja 2018), „Wyzwolenie: królowe” (premiera w reż. Martyny Majewskiej w Teatrze Muzycznym Capitol 26 stycznia 2019), „Wichrowe Wzgórza non fiction” (premiera w reż. Marty Streker 12 grudnia w warszawskim Kadrze), „Kronika polska – opera lalkowa” (premiera w reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej 23 marca 2019 w Teatrze Muzycznym Capitol), „Leśni. Apokryf” (prapremiera w reżyserii Marty Streker w Teatrze Polskim we Wrocławiu 27 czerwca 2019). Felietonistka „Przeglądu” i „Rymsa”. Jej wiersze przełożono na piętnaście obcych języków. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Nagrody Polskiej Sekcji IBBY (otrzymała wyróżnienie IBBY za książkę „Nikt nas nie upomni”). Laureatka nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Stypendystka Literarisches Colloquium Berlin. Kuratorka literacka Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania. Mieszka we Wrocławiu.

zmodyfikowano  5 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ