Zapraszamy do galerii BWA Wrocław Główny na wystawę, która powstała z rozmów telefonicznych, licznych spotkań w małych mieszkaniach, ogrodach, placach budowy i innych miejscach – wszędzie tam, gdzie dziś bije serce polskiej sztuki.

Tematem ostatniej w tym roku wystawy w BWA Wrocław jest sztuka powstająca w obszarze prywatnym, indywidualnym, wynikająca z osobistych inspiracji, poza obiegiem instytucji i publicznych mechanizmów wspierania kultury. W latach 70. i 80. sfera ta określana była mianem „kontrkultury”, dekadę później znana była jako „alternatywa”. Sztuka jako zjawisko żywe – i wcześniej, i później – znajdowała sposoby i przestrzenie, które pozwalały jej skutecznie dokonywać korekty kultury głównego nurtu.

– Dziś znów instytucje sztuki współczesnej dotyka kryzys zaufania, zarzut elitaryzmu, albo wręcz przeciwnie, uwikłania w mechanizmy kultury masowej – opowiada kuratorka wystawy Anna Mituś. – Rządząc się ekonomią spektaklu, instytucje coraz częściej wymieniają na frekwencję, wylansowane medialnie nazwiska. Oddalają się przez to od prawdziwie krytycznego potencjału twórczości, który dziś przenosi się do prywatnych instytucji intymnych, galerii prowadzonych przez artystów i kuratorskich freelancerów po godzinach. Ostatni tak poważny kryzys zaufania do mainstreamu i płynącej ze sfery publicznej wiedzy medialnej miał miejsce w stanie wojennym. Kuratorzy, krytycy i badacze wyruszyli wtedy w teren na — nazwane tak później na fali duchowego uniesienia — „pielgrzymki”. Wizytowali polecone im pracownie i wydziały Akademii Sztuk Pięknych w różnych miastach, by wyłowić to, co mogłoby zostać ocenzurowane w docierającym do nich przekazie.

Sytuacja obserwacji sztuki to dziś w znacznej mierze obserwacja jej medialnego obrazu. Wszak, jak pokazują badania, tylko kilka procent osób uważających się za uczestników kultury odwiedza jakieś galerie, studia bądź artystów osobiście. Dotyczy to nawet kuratorów, którzy również zawierzyć muszą swojej intuicji, rzutkości, zasobności budżetu podróżnego i sieci kontaktów, naznaczonej charakterystyczną dla tego środowiska koopetycją (czyli mieszanką współpracy i współzawodnictwa). Stąd pomysł zrekonstruowania pozornie anachronicznych z dzisiejszego punktu widzenia sposobów i narzędzi rozpoznania najbardziej aktywnych obszarów i środowisk twórczych, bez ścisłego rozróżnienia na dyscypliny i gatunki uprawianej sztuki.

Wystawa Cała Polska to efekt rozmów telefonicznych, spotkań w małych mieszkaniach, ogrodach, a nawet placach budowy, w których – jak podkreśla kuratorka – bije serce polskiej sztuki. Czy obraz, który powstał, jest nowy i inny od tego, który świetnie znamy? Anna Mituś zachęca: Sprawdźmy, jak wypadłoby porównanie tego, co wiemy „z mediów”, „z sieci” i z instytucjonalnych przekazów, z tym, co dane w bezpośredniej praktyce społecznej, spotkaniu, rozmowie, naocznym kontakcie. Wyruszmy w Polskę i zobaczmy na własne oczy. I chociaż tytuł wystawy Cała Polska prowokuje, to jest pozbawiony rzeczywistych aspiracji. Wskazując na rozległość obszaru, którego nie może w rzeczywistości objąć żadna wystawa, rekomenduje śmiałe, rozproszone, a przede wszystkim zdecentralizowane spojrzenie.

Ekspozycji towarzyszy książka Maryny Tomaszewskiej pt. Kuratorzy. Jest ona próbą zdefiniowania, kim są ci mityczni promotorzy sztuki, jej pierwsi odbiorcy, często traktowani z rezerwą przez samych artystów, rzadko dostrzegani przez masowych odbiorców sztuki. Publikacja stanowi humorystyczny kontrapunkt do wystawy, w której władza kuratora została w znacznym stopniu zawieszona. Projekt Tomaszewskiej kwestionuje więc pozorny elitaryzm zawodu kuratora i otwiera przestrzeń dla dyskusji na temat statusu i potrzeby sprawowania tej funkcji dzisiaj.

wernisaż: piątek, 13.12.2019, godz. 19.00

uczestnicy: 9/10 (Jakub Borkowicz i zaproszeni artyści: Ula Lucinska i Michał Knychaus, czyli Inside Job), Jan Baszak, Piotr Bruch, Centrum Centrum (Łukasz Jastrubczak i Małgorzata Mazur), Maciej Cholewa, CSW Wiewiórka (Cecylia Malik i Bartolomeo Koczenasz), DOMIE (Katarzyna Wojtczak i Martyna Miller), Elementarz dla mieszkańców miast (Arkadiusz Półtorak, Martyna Nowicka i zaproszeni artyści: Mikołaj Małek i Leona Jacewska), Galeria Czynna (Łukasz Ogórek, Marcin Polak, Tomasz Załuski i zaproszony artysta: Paweł Kowzan), galeria Komputer (Łukasz Radziszewski i Szymon Kaniewski), Galeria Śmierć Frajerom (Nikodem Baiser, Dominik Jałowiński, Jakub Gliński), Groszowe sprawy (Maja Demska), Jak zapomnieć (Karolina Jarzębak, Tomek Nowak i zaproszony artysta: Arek Dec), JEST (Agata Lankamer, Iza Opiełka, Magdalena Kanawka, Krzysztof Latarowski, Piotr Bzdęga), Kalektar.org (Sergey Shabohin), Latarnia Górska (Konrad Brynda, Piotr Bujas, Paweł Krzaczkowski, Katarzyna Szumska), Kasper Lecnim i Irmina Rusicka, Łęctwo (Przemek Sowiński i zaproszeni artyści: Grzegorz Bożek, Agnieszka Grodzińska, Paweł Marcinek, Przemysław Piniak, Zuza Piekoszewska, Paweł Szostak), Paweł Matyszewski, Obrońców Stalingradu 17 (Obrońcy i zaproszeni artyści: Rafał Pietrowicz, Iga Świeściak, Grażyna Monika Olszewska), ODIO (Aleksandra Ozimek), Post Brothers, Potencja (Karolina Jabłońska, Tomasz Kręcicki, Cyryl Polaczek), Pracownia Portretu (Katarzyna Stańczak, Maciej Łuczak i zaproszony artysta: Jakob Forster), Marek Rachwalik, Iza Tarasewicz, Żurnal Zin (Emilia Bocianowska, Nico Carmandaye, Anna Maria Koronkiewicz)

kuratorka: Anna Mituś

partner: Tygodnik Powszechny
patronat medialny: Going

logistyczny partner wystawy: Hart Hostel&Art
partner programu wydarzeń towarzyszących wystawie: Fundacja Artystyczna Podróż Hestii