koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365
zmodyfikowano  5 lat temu  »  

DKF "CENTRUM" | NASZA KLASA

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 13 493 wyświetleń od 29 listopada 2019
  • 30 grudnia 2019, poniedziałek
    » 19:00
  • 16 grudnia 2019, poniedziałek
    » 19:00
  • 9 grudnia 2019, poniedziałek
    » 19:00
  • 2 grudnia 2019, poniedziałek
    » 19:00

NASZA KLASA Kino chętnie używa szkoły jako metafory - stanowi ona mikroświat, skupiający jak w soczewce normy i hierarchie społeczne obowiązujące także poza jej murami. Bo uczymy się tam nie tylko fizyki i biologii, ale i życia w społeczeństwie. Różne to mogą być lekcje i różne uczniowie przyjmują tam strategie – od buntu w głośnym „Uczniu” Kiriłła Sieriebriennikowa po użycie szkolnych doświadczeń jako materiału artystycznego w „Zjeździe absolwentów” Anny Odell. Cztery europejskie tytuły – z Rosji, Wielkiej Brytanii, Szwecji i Francji, cztery obrazy dojrzewania i rówieśniczych relacji, cztery zupełnie inne artystyczne wizje. Każda na swój sposób opisuje współczesny świat widziany okiem młodych, którzy potrafią wystawić mu gorzki rachunek. Bo nastoletnie dramaty i wyzwania mogą przeminąć następnego dnia, ale i mogą odcisnąć się na całym późniejszym życiu. Adam Kruk

2 grudnia - Uczeń ((M)uchenik) Reż. Kiriłł Sieriebriennikow, Rosja 2016 Dystrybucja: Art House 118’ Jesteśmy w rosyjskiej szkole, która rządzi się swoimi prawami. Wszystkim trzęsie krzepka dyrektorka, wśród dziewcząt prym wiodą te najbardziej urodziwe, wśród chłopców ci najsilniejsi, gnębiący kulejącego Griszę czy Wieniamina (charyzmatyczny Piotr Skworcow) – tytułowego ucznia, w którym budzi się buntownik. By narzucić tu własne zasady Wienia chwyta za kieszonkową Biblię, cytatami z której miota w rówieśników, nauczycieli, a nawet we własną matkę. W jego ustach bardziej jednak niż jak słowo boże brzmią one jak szatańskie wersety... Reżyser Kiriłł Sieriebriennikow, który rok po nakręceniu filmu został przez władze rosyjskie osadzony w areszcie domowym, oparł swój głośny film na – wystawianej także w Polsce – sztuce niemieckiego brutalisty Mariusa von Mayenburga „Męczennicy”. Poddaje w nim analizie prawicową radykalizację młodych i konserwatywny zwrot, charakterystyczny nie tylko dla sytuacji w Rosji.

9 grudnia - Igielnik (Pin Cushion) Reż. Deborah Haywood, Wielka Brytania 2017 82’ Matkę i córkę łączy silna, niemal symbiotyczna więź. Po przeprowadzce do nowego miasta Lyn (Joanna Scanlan) stara się stworzyć w domu miękki, pluszowy, niemal bajkowy świat, który ochroni ją i jej córkę przed nie zawsze przyjazną brytyjską rzeczywistością. Ale Iona (w tej roli modelka Lily Newmark, twarz Channel) jest już nastolatką – szkoła i relacje rówieśnicze zaczynają odgrywać coraz ważniejszą rolę w jej życiu. Budzą się w niej nowe potrzeby, ale wciąż ma w sobie dziecięcą naiwność, przez którą trudno jej połapać się w szkolnych układach i gierkach. Debiutancki film brytyjskiej reżyserki Deborah Haywood to odważny głos przeciwko szkolnemu dręczeniu i tępieniu inności, ale też ostrzeżenie przez nazbyt zaborczą matczyną miłością.

16 grudnia - Zjazd absolwentów (Återträffen) Reż. Anna Odell, Szwecja 2013 88’ W przytulnej szwedzkiej restauracji spotyka się klasa na zjeździe absolwentów. Po latach każdy chce się pokazać jako osoba szczęśliwa i spełniona. Radosne powitania, wymiana uprzejmości i wreszcie czas toastów – głos zabiera brunetka o wyraźnie skwaszonej minie, by zamiast rzewnych wspominek i pieprznych anegdot wyznać krzywdy, których doświadczyła w szkole, zdemaskować dawne hierarchie, wskazać prześladowców. I zepsuć zabawę klasie, która próbuje zamknąć jej usta… Wichrzycielką jest Anna Odell – znana w Szwecji artystka i skandalistka. Jej debiutancki film, łączący prawdziwe doświadczenia Odell z jej artystyczną wizją nagrodzono podczas festiwalu Nowe Horyzonty. Doceniła go też Szwedzka Akademia Filmowa, przyznając dwie statuetki Złotego Żuka (tamtejszy odpowiednik Oscara) za najlepszy film i scenariusz.

30 grudnia - Nazywam się Cukinia (Ma Vie de Courgette) Reż. Claude Barras, Francja, Szwajcaria 2016 66’ Jedna z najpiękniejszych animacji ostatnich lat, nakręcona techniką lalkową, to idealny film na grudniowy wieczór. Inspirowana „400 batami” François Truffauta ekranizacja autobiograficznej książki Gillesa Parisa opowiada o 9-letnim Ikarze, nazywanym Cukinią. Trafiający do domu dziecka chłopiec poznaje tu podobne do siebie dzieci - porzucone lub skrzywdzone przez dorosłych. Jak odnajdzie się w „nowej klasie”? Czy on i jego nowi koledzy znajdą szczęście i lepszy dom? Film, poruszający trudne tematy, z którymi mają do czynienia dzieci – alkoholizm, nadużycia, przemoc – jest jednocześnie ciepły i wzruszający. „Nazywam się Cukinia” zdobył Europejską Nagrodę Filmową, nominację do Oscara i szereg innych wyróżnień na światowych festiwala

autor:
zmodyfikowano  5 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ