LAMENT DOCTORIS FAUSTI

WG DOKTORA FAUSTUSA T. MANA

Opowieść o osobliwym życiu i fenomenalnej twórczości kompozytora Adriana Leverkühna, człowieka genialnego i upadłego zarazem. Spektakl oparty jest na ostatnim monologu Adriana Leverkühna (Doktora Faustusa) będącego spowiedzią w ostatnich kilkudziesięciu minutach życia artysty w chwili jego tragicznej śmierci. Liniową strukturę tej wypowiedzi przełamują sceny spotkania Leverkühna z Diabłem. W mroczną spowiedź wprowadza nas natomiast postać narratora, najbliższego przyjaciela genialnego artysty. Spektakl dotyka tajemnicy warsztatu artysty, jego natury, w której sprawy demoniczne i rozumowi przeciwne mają swój niepokojący udział. Artysta jest bowiem bratem zbrodniarza i szaleńca. Świadomość istnienia tej “ciemnej' strony jest dla twórcy procesem naturalnym (choć nie dotyczącym wszystkich). Jaka jest zatem cena aktu twórczego? Choroba? Ale życie nie raz już z radością sięgało po to, co powstało dzięki śmierci lub chorobie dając się prowadzić dalej i wyżej, bo nieprawdą jest, że z choroby tylko choroba powstać może. Spektakl opowiada w końcu historię życia człowieka dumnego, spełnionego w swym tragicznym przeznaczeniu, który w godzinie śmierci może powtórzyć za legendarnym Faustem: Umieram więc jako dobry i zły chrześcijanin.