koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku Gala
zmodyfikowano  12 lat temu

SZKOŁA DLA GŁUPKÓW

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 31 551 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • 3 grudnia 2001, poniedziałek
    » 20:00

Sasza Sokołow

Spektakl Teatru z Sankt Petersburga powstał na podstawie powieści Saszy Sokołowa, o tym samym tytule. O spektaklu tak pisał angielski krytyk: Chodźcie, wejdźcie proszę do sowieckiej komunałki z lat 50-tych, gdzie mieszka bezimienna rodzina i bezimienny chłopiec – dziecko autystyczne (postać grana przez dwóch aktorów), który cierpi na rozdwojenie jaźni. W jego duszy jest tyle piękna, że może on przeobrazić siebie w lilię wodną, unoszącą się na rzece życia, Nimfeę. Odsłaniają się obrazy pamięci chłopca, spójrzcie w jego oczy i wieźcie udział w najgłębszych, najczarniejszych wspomnieniach. Zamieszkajcie przez chwilę w domu pewnej rodziny, poznajcie Tatę – sędziego sowieckiego. Jest całkowicie oddany swojej pracy, więc Mama szuka kochanka (w drodze powrotnej) po odwiedzinach grobu Babci. Poznajcie wesołą, starą sąsiadkę Żydówkę – Szeinę Sałomonową Trachtenberg, znaną chłopcu także jako wiedźma Tinbergen. Później, jeszcze raz, pojawi się jako nauczycielka – komisarz, w czarnej sukni, wysokich butach, z białą rózgą. A teraz wejdźcie do klas, w których panuje okrutny system szkoły specjalnej. Poznajcie tutaj szorstkiego zasadniczego dyrektora (pryncypała) Peryłło, byłego czerwonoarmistę II wojny światowej. Do uczniów zwraca się nie inaczej, tylko wywołując kolejne numery. Poznajcie Wetę Akradiewną, piękną nauczycielkę biologii i obiekt najwznioślejszych uczuć Nimfei. Natkniecie się też na drobną uczennice Rozę Wietrowną. Czy ona jest żywa, czy już martwa? Jest tu też ekscentryczny bosonogi geograf, obrońca i źródło nadziei dla dzieci, dopóki go nie zwolnią. W pewnym sensie umrze, zmartwychwstanie by być obecnym w sennych marzeniach (na jawie), przemawiając do Nimfei i Rozy poprzez biblijną rzekę Lete. Niech nie przeszkadza wam język rosyjski, gdy płyniecie po i przez to ogromne impresjonistyczne dzieło Formalnego i Domu Bałtyckiego. To wszystko to tylko głęboki sen interpretacji i nastrój ponad jakimkolwiek językiem – wyzwalający poetycką fantazję, czułość, patos, radość i nadzieję. D. O'Brien, Edynburg 2001

Spektakl otrzymał nagrody m.in.: First Fringe 2001 – na Festiwalu Teatralnym w Edynburgu, Grand-prix 2001 BITEF - na Belgrade International Theatre Festival, I nagrodę za reżyserię na Olimpiadzie Teatralnej 2001 w Moskwie.

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ