Muzeum Architektury - Wystawa czasowa / Wystawa stała

Uwaga: Bilet kupiony na daną godzinę upoważnia do wstępu do muzeum od godziny, na którą został kupiony bilet w godzinach otwarcia muzeum.* Bilety wstępu na wystawy stałe upoważniają do wstępu na wystawy czasowe. Od 14 maja 2020 roku do odwołania wprowadzamy limity zwiedzających - w muzeum może w jednym czasie przebywać maksymalnie 35 osób zwiedzających + osoby z obsługi muzeum. Limit osób zwiedzających muzeum w jednym czasie jest dodatkowo uzależniony od aktualnej oferty.

WYSTAWY CZASOWE:

CAŁY ŚWIAT TO BAUHAUS (10.10 - 29.11.2020)

W 2019 roku obchodzono setną rocznicę założenia Bauhausu – uczelni artystycznej, która swoim nowatorskim programem i systemem kształcenia wywarła tak duży wpływ na niemal wszystkie dziedziny sztuki, że odczuwamy go do dziś. Czy Fritz Kuhr – student, a następnie wykładowca Bauhausu, miał rację, mówiąc, że „Cały świat to Bauhaus”? Czy idee Bauhausu są wciąż aktualne? Dyskusje na temat kontrowersji związanych z misją i znaczeniem Bauhausu toczyły się nie tylko na samej uczelni, ale także poza nią i trwają do dziś. Polemikę i spory prowadzili między sobą trzej kolejni dyrektorzy uczelni — Walter Gropius, Hannes Meyer i Ludwig Mies van der Rohe oraz mistrzowie Bauhausu, prowadzący zajęcia w pracowniach oraz studenci. Podczas 14 lat swojego istnienia Bauhaus był instytucją, która wciąż definiowała się na nowo. Trzykrotnie zmieniał swoją siedzibę. Założony w 1919 roku w Weimarze, w 1926 został przeniesiony do Dessau. W międzyczasie, w całych Niemczech, na fali kryzysu gospodarczego, rosły wpływy partii nazistowskiej. Szkoła stała się w jej oczach siedliskiem szkodliwych, marksistowskich idei, obcych narodowi niemieckiemu. W 1932 roku Bauhaus musiał opuścić Dessau i przenieść się do Berlina. Ostatecznie został zamknięty w 1933 roku.

Wystawa „Cały świat to Bauhaus“, podzielona na osiem stref tematycznych, pokazuje różnorodne i frapujące aspekty twórczości i życia Bauhausu. Ekspozycja zawiera zdjęcia, prace na papierze, modele, dokumenty, filmy, teksty oraz obiekty i zaprasza do odkrywania proponowanych przez Bauhaus wielu szczegółowych koncepcji i rozwiązań na rzecz nowoczesnego podejścia do architektury, przedmiotów codziennego użytku, malarstwa i sztuk scenicznych, a nawet modeli pedagogiki. Celem tych działań było zawsze zapewnienie odpowiednich warunków życia dla człowieka i jego otoczenia. W każdej strefie tematycznej wystawy, w oparciu o jeden obiekt, przedstawione są wybrane biografie przedstawicieli Bauhausu, pokazujące, co łączyło, a co dzieliło ich drogi życiowe.

Wystawa przygotowana przez ifa – Institut für Auslandsbeziehungen (Instytut Stosunków Zagranicznych), Stuttgart, Niemcy.

NOC W MEDIOLANIE (1.10 - 22.11.2020)

wystawa przygotowana w ramach 8. Festiwalu MIASTOmovie

W jednej z ostatnich scen „Nocy” Antonioniego poeta Giovanni Pontano mówi: - Wy przemysłowcy, macie nad nami tę przewagę, że macie do czynienia z prawdziwymi ludźmi… prawdziwymi domami… prawdziwymi miastami… Rytm życia i czasu jest w waszych rękach… przyszłość jest w waszych rękach. Odpowiadają mu fabrykant Gherardini: - Możliwe, że przyszłość nie zacznie się nigdy. I pani Gherardini: - Przyszłość będzie czymś okropnym! Jak myślicie? A jakie macie plany na jutro?

Wystawa o „Nocy” stanie się dla nas okazją do powrotu do pytań o przyszłość współczesnych miast. Główni bohaterowie filmu Giovanni i Lidia przechodzą kryzys w związku i jak pozostałe postaci zastanawiają się nad swoją rolą w społeczeństwie, nad tym, co pozostawią po sobie artyści, a co inżynierowie. Obrazy zmieniającego się w obrazie Antonioniego Mediolanu podkreślają ich emocjonalny stan, rozchwianie społeczne po wojnie i kontrasty w rodzącym się nowoczesnym mieście – z jednej strony ulice w ruinie, z drugiej strony modernizm i uliczny zgiełk spowodowany ruchem samochodowym.

Podążamy śladami Lidii i Giovanniego opisując i ukazując, w innej niż filmowa, perspektywie mijane przez nich budynki, z których większość powstała na przełomie lat 50-tych i 60-tych. Odkrywanie społecznego tła architektury pozwala lepiej zrozumieć bohaterów, dzielić z nimi emocje i wątpliwości związane z ekspansją nowoczesności. Współczesne zdjęcia i ujęcia ze Street View-owych nowoczesnych obiektów (jak Pirelli Tower czy biurowiec przy Corso Europa 10) oglądamy w dzisiejszym świetle, wpisane w miejski krajobraz. Czy przyszłość okazała się czymś nieznośnym?

WYSTAWY STAŁE:

LAPIDARIUM I SALA ROMAŃSKA - wystawa stała

W gotyckich krużgankach dawnego klasztoru Bernardynów oraz w przylegającej do nich Sali Romańskiej eksponowane są detale architektoniczne dokumentujące przemiany stylowe zachodzące w architekturze Wrocławia na przestrzeni siedmiu stuleci, od XII do XVIII wieku. Prezentowane obiekty powstały na Dolnym Śląsku, głównie we Wrocławiu. Część z nich pochodzi z budowli zniszczonych podczas II wojny światowej, inne odnaleziono podczas badań archeologicznych. Mimo że trafiły do zbiorów muzeum w sposób nieco przypadkowy, pozwalają prześledzić zmiany zachodzące w śląskiej rzeźbie architektonicznej od XII do XVIII wieku. Najważniejszym z prezentowanych obiektów jest z pewnością tympanon Jaksy z opactwa Benedyktynów na Ołbinie. Zabytek ten, pochodzący z lat ok. 1160 – 1163, jest najstarszym w Polsce i jednym z najstarszych w Europie Środkowej tympanonem fundacyjnym, a przy tym należy do najcenniejszych zabytków rzeźby romańskiej w kraju.

ARCHITEKTONICZNE RZEMIOSŁO ARTYSTYCZNE OD XII DO XX WIEKU - wystawa stała

Na wystawie obejrzeć można wytwory szklarstwa i witrażownictwa, kaflarstwa i sztukatorstwa, rzemiosł kowalskich i ślusarskich, odlewnictwa, wyroby stolarskie i kamieniarskie, a także drewniane stropy i malarstwo plafonowe. Chronologiczny układ eksponatów pozwala prześledzić różnorodność form i przemiany stylowe zachodzące przez wieki, od wczesnego średniowiecza aż do 1 połowy XX w. Obiekty pochodzą nie tylko z terenu Śląska, ale także z innych regionów Polski i Europy.