Jaroszewski Janusz – Od prehistorii do pohistorii

Kilka początkowych rozdziałów niniejszej książki poświęciłem omówieniu zagadnień tyczących najwcześniejszych ludzkich wyobrażeń i wyrosłych z nich wierzeń. Niejako w kontraście do nich opisałem niektóre naukowe hipotezy związane z budową, wielkością i wiekiem Wszechświata. Przedstawiłem też dowody na poparcie tezy, iż wcześniejsze od Homo sapiens gatunki hominidów znajdowały się na dużo wyższym poziomie ewolucyjnego i duchowego rozwoju niż zwykło się sądzić, a dokonania kultur zbieraczy-łowców okresu górnego paleolitu wciąż pozostają mocno niedoszacowane.

W moim głębokim przekonaniu historia ludzkości musi być znacznie skorygowana, bo dotychczasowe jej wersje (zarówno te oficjalne jak i alternatywne) zawierają zbyt wiele uproszczeń i przeinaczeń, które negatywnie rzutują na postrzeganie pierwotnych kultur, ich wyobrażeń i wierzeń oraz wyrosłych z nich religii. Dokonałem zatem interpretacji artefaktów, zwyczajów pogrzebowych i wniosków płynących z badań etnograficznych w celu zrekonstruowania pierwotnego panteonu bogów, który w górnym paleolicie wyewoluował z animizmu. W mojej ocenie jest to kwestia fundamentalna dla właściwego pojmowania wszystkich późniejszych kultur, wierzeń i religii, bowiem, zgodnie z teorią synkretyzmu, ten pierwotny panteon w późniejszym okresie poddawano nieustannym modyfikacjom, czyli był on kanwą do tworzenia wszystkich następnych nadwartościowych intersubiektywnych porządków wyobrażeniowych. Jego wyraźne ślady odnajdziemy nawet w dominujących wciąż jeszcze monoteistycznych religiach o rodowodzie agrarnym (chrześcijaństwie, islamie i judaizmie), co w następnych rozdziałach starałem się wykazać.

Ponadto, w rozdziale VII. Pierwotna gynokracja opowiedziałem się za poglądem głoszącym, iż społeczno-obyczajowe konstrukcje pierwotnych plemion w przewadze oparte były na wiodącej roli kobiet. Argumenty na poparcie tej tezy przytoczone w książce mogą być traktowane jako mój głos w toczącej się współcześnie dyskusji na temat roli i znaczenia kobiet w społeczeństwie i pierwiastka żeńskiego w obszarze kształtujących nasze konstrukcje mentalne intersubiektywnych porządków wyobrażeniowych.

W rozdziałach XI i XII opisałem procesy przemian klimatycznych, które dokonały się na Ziemi pod koniec ery plejstocenu, gdy doszło do nagłego ocieplenia klimatu zwanego interstadiałem Allerod, co miało niebagatelny wpływ na społeczno-kulturowe przemiany dokonujące się na przestrzeni ostatnich kilkunastu tysiącleci. To wszystko umożliwiło mi wyrobienie sobie klarownego poglądu na temat kultur mezolitu i neolitu oraz pierwszej uniwersalnej religii o zasięgu ogólnoświatowym w naszych dziejach, czyli megalityzmu. Ich opisy zawarłem w kolejnych rozdziałach.

Dodam, że jako profesor sztuk plastycznych, artysta, a nie naukowiec, nie czułem się skrępowany pomijanymi zwykle przez oficjalny nurt nauki kwestiami typu: Atlantyda, Potop i popularna dziś teoria paleoastronautyczna, wszak i one sytuują się w obszarze ludzkich wyobrażeń, który jest zasadniczym tematem tej książki. Spróbowałem w kilku rozdziałach odnieść się do nich w sposób analityczny, bez uprzedzeń i jednoznacznego opowiadania się za jakimkolwiek ze scenariuszy, choć przyznaję, że istnieje wiele anomalii kulturowych, do których doprawdy trudno odnosić się bez uwzględniania sensacyjnych hipotez.

autor