Koncert Kompozytorski Kazimierz Wiłkomirski – świadek XX wieku

15. Międzynarodowy Festiwal Muzyczny EUROSILESIA

Profesorowi Kazimierzowi Wiłkomirskiemu w 10. rocznicę śmierci

Trio 'Dell`Arte':

Jarosław Pietrzak – skrzypce

Magdalena Wirga-Schneider – wiolonczela

Elżbieta Zawadzka – fortepian

oraz

Aleksandra Kubas – sopran

Urszula Danielewicz – klawesyn

Urszula Marciniec-Mazur - wiolonczela

Tadeusz Wielecki - kontrabas

Program:

Kazimierz Wiłkomirski – Aria, Wokaliza na wiolonczelę i fortepian

Jerzy Kornowicz – Kształty żywiołów – na klawesyn i taśmę

Tadeusz Wielecki – Historia bardzo prawdziwa na taśmę

Jan Antoni Wichrowski – Cante Hondo na skrzypce, wiolonczelę i fortepian

1. Allegro, 2.Solea I, 3.Cante hondo I,4.Solea II, 5.Cante hondo II, 6.Scherzo Mirosław Gąsieniec – Pieśni dziecięce do słów Jana Brzechwy
2. Jeż,2. Psie smutki,3. Ryby, żaby i raki

na sopran, skrzypce, wiolonczelę i fortepian

Wiłkomirski Kazimierz (1900-1995), światowej sławy wiolonczelista, dyrygent, kompozytor i pedagog. Studiował grę na wiolonczeli u A. von Glehna w Konserwatorium Moskiewskim, kompozycję u R. Statkowskiego i dyrygenturę u E. Młynarskiego w Konserwatorium Warszawskim. 1926-1934 pierwszy wiolonczelista i dyrygent orkiestry Filharmonii Warszawskiej. 1934-1939 dyrektor konserwatorium w Gdańsku. W latach powojennych pełnił funkcje: rektora Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, dyrektora i dyrygenta Opery i Filharmonii Wrocławskiej, dyrektora Opery i Filharmonii w Gdańsku, profesora Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Komponował utwory orkiestrowe, kameralne i wokalne. Autor podręczników z dziedziny teorii muzyki oraz Wspomnień (tom 1-2, 1971, 1981).

Jerzy Kornowicz

W programie Warszawskiej Jesieni w roku 2002, na którym odbyło się prawykonanie Kształtów żywiołów Jerzy Kornowicz napisał:

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie idea powrotu do dźwięków natury. Wiadomo: w nich jest (nie da się tu uniknąć truizmu) praźródło muzyki. Chciałem grać żabami (w utworze w roli głównej; są to zresztą żaby jak najbardziej francuskiego pochodzenia), ptakami, pluskiem wody i innymi darami natury, tak jak gram na altówce czy flecie, kiedy piszę na te instrumenty. Dar cywilizacji w postaci samplera uczynił to możliwym. I tak jak wszystkie instrumenty muzyczne mają pewną strefę optymalnego, naturalnego brzmienia, tak samo mają ją wszystkie niecnie przeze mnie wykorzystywane elementy natury. Pragnąłem, aby pozostały rozpoznawalne, aby zachowały jakąś część naturalności. Stąd moja kompozytorska zachłanność zrealizowała się głównie w warstwie rytmicznej. Głównie, choć nie wyłącznie (co słychać).

Tadeusz Wielecki

Kompozytor formułuje przesłanie swojej twórczości następująco:

Moim celem jest odwoływanie się do głębokich, wewnętrznych pokładów psychiki. W czasie obcowania z muzyką stajemy wobec świata nieograniczonego, wobec tego, co transcendentne. Działanie muzyczne, artystyczne wynika z komunikacji z innym człowiekiem, ale również wobec Boga, Absolutu.

Jan Antoni Wichrowski

Cante hondo, w języku hiszpańskim głęboka pieśń, jest odmianą flamenco o specyficznej, głębokiej ekspresji. Środkowe części utworu to impresje powstałe pod wpływem poezji F.G. Lorki.

Mirosław Gąsieniec napisał o swoim utworze: Pieśni dziecięce napisałem w 1987 roku dedykując je moim dzieciom. Prawykonania utworu, w ramach Dni Muzyki Współczesnej we Wrocławiu, podjęła się moja żona Maria Gąsieniec.

Współpraca: Akademia Muzyczna im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, Związek Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, Towarzystwo Muzyczne im. Kazimierza Wiłkomirskiego

Trio fortepianowe 'Dell’Arte'

Zadebiutowało koncertem na Festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu w 2004 roku wykonując utwory kompozytorów polskich XX wieku – Andrzeja Panufnika, Barbary Kaszuby, Jana Wichrowskiego i Krzysztofa Meyera. Zespół wystąpił także na Festiwalu Muzyki Kameralnej Wieczory w Arsenale oraz na VII Forum Chopinowskim (tria F. Schuberta, J. Brahmsa oraz A. Dvoraka). Jego członkami są muzycy związani z Akademią Muzyczną im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Wszyscy prowadzą aktywną działalność koncertową jako soliści i kameraliści.

Jarosław Pietrzak – urodzony w Łodzi, ukończył Akademię Muzyczną im.F.Chopina w Warszawie w klasie prof. Zenona Brzewskiego. Jest laureatem Konkursu Młodych Skrzypków w Lublinie w 1980 r. oraz Konkursu Zespołów Kameralnych im. K.Szymanowskiego w Łodzi w 1986 r. Jako członek orkiestry Sinfonia Varsovia oraz Polskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka wielokrotnie uczestniczył w tournée koncertowych tych zespołów w Europie, Argentynie, Brazylii, Japonii i USA. Z orkiestrami tymi występował także jako solista m.in. w Teatro Colon w Buenos Aires a także w Queen Elizabeth Hall w Londynie. Brał udział w światowych tournée Menuhin Festival Orchestra pod dyrekcją sir Yehudi Menuhina. Jako solista i kameralista występował na festiwalach w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i USA. Jest koncertmistrzem i jednym z założycieli Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej Wratislavia. Prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Elżbieta Zawadzka – ukończyła wrocławską Akademię Muzyczną z dyplomem honorowym Primus Inter Pares. Obecnie wykłada na macierzystej uczelni. Jest laureatką wielu znaczących nagród: m.in. I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F.Chopina w Getyndze (1990 r.), I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej im. K.Pendereckiego w Krakowie oraz nagrody za najlepsze wykonanie utworu kompozytora polskiego (1998 r.) a także III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Zespołów Kameralnych im.K.Barcewicza w Łodzi (1998 r.). W 2000 roku artystka zdobyła II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej w Brnie. W 1999 i 2000 roku została uhonorowana stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Pianistka występowała na wielu znaczących estradach w Polsce, Czechach, Niemczech i USA m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie oraz w Indiana University School of Music.

Magdalena Wirga-Schneider – studiowała w klasie prof. Kazimierza Michalika w Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie. Po przerwie ukończyła studia w Akademii Muzycznej im. K.Lipińskiego we Wrocławiu w klasie prof. Lidii Grzanki – Urbaniak,wykonując w ramach recitalu dyplomowego Koncert Wiolonczelowy h – moll Antonina Dvoraka z Akademicką Orkiestrą Symfoniczną i uzyskując dyplom z wyróżnieniem.

*Aleksandra Kubas *

Urodziła się we Wrocławiu w 1984 roku. W roku 2003 zdała egzamin maturalny, kończąc tym samym naukę w Państwowym Liceum Muzycznym im. K. Szymanowskiego w klasie fletu Małgorzaty Danielewicz Borzęckiej. W tym samym roku ukończyła również drugą klasę Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. R. Bukowskiego we Wrocławiu w klasie śpiewu Ewy Murawskiej Kalinin. W 2004 r. zdała egzamin wstępny na Uniwersytet Muzyczny w Wiedniu, gdzie studiowała pół roku śpiew. Obecnie studiuje śpiew w klasie prof.. Danuty Paziuk-Zipser na II roku Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Mimo młodego wieku zdobyła już wiele nagród i wyróżnień. W marcu 2002 r. Została laureatką III nagrody podczas VII Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Franciszki Platówny we Wrocławiu. trzymała I nagrodę na VIII Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym Poznajemy Śpiewniki Domowe Stanisława Moniuszki w Łodzi. Oprócz udziału w konkursach wystąpiła w licznych prestiżowych koncertach, m.in. w koncercie organizowanym przez Towarzystwo Chopinowskie i Stowarzyszenie Twórców Kultury, w koncercie organizowanym w ramach Festiwalu Muzycznego EuroSilesia. Występowała w Filharmonii Wrocławskiej na koncertach organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej.

Urszula Danielewicz Urodzona w 1979 r., we Wrocławiu. Dwukrotna stypendystka Stypendium Sztuki Dziecka oraz laureatka konkursów fortepianowych (mi. I nagroda na VI Goleniowskim Konkursie Fortepianowym, I nagroda na XI Konkursie Pianistycznym im. J.S. Bacha w Gorzowie Wielkopolskim). Studentka roku dyplomowego Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu w klasie klawesynu Marty Czarny-Kaczmarskiej. Absolwentka Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu na kierunku Zarządzanie i Marketing. W latach 2002 i 2003r. uczestniczyła w kursach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie w klasie klawesynu Nicolasa Parla (Guildhall School of Music and Drama, Londyn). Brała także udział w Warsztatach basso continuo prowadzonych przez Thérèse de Goede, wykładowcę w Conservatorium van Amsterdam. W maju 2004 roku wspólnie z zespołem kameralnym dała koncert na festiwalu Maj z Muzyka Dawną, a w koncercie finałowym tego festiwalu wykonała partię solową Koncertu klawesynowego d-moll J.S. Bacha. Interesuje się żywo wykonastwem muzyki współczesnej, między innymi na VIII Czerwcowym Koncercie Muzyki Elektroakustycznej wykonała utwór W. Kotońskiego Aurora Borealis. Na swoim koncie ma także udział w festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu w 2004r., podczas którego wystąpiła na koncercie poświęconym polskiej współczesnej muzyce klawesynowej.

*Urszula Marciniec- Mazur *

Ukończyła studia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie doc. Zdzisława Butora. Doskonaliła swoje umiejętności uczestnicząc w licznych kursach mistrzowskich min. u prof. S. Palma, prof. M. Czajkowskiej, prof.B. Reszke, prof. I. Minigettiego, prof. A. Orkisza. Po ukończeniu studiów w roku 1989, została zatrudniona na stanowisku asystenta w AM we Wrocławiu, gdzie po uzyskaniu kwalifikacji I stopnia w roku 1994, a następnie kwalifikacji II stopnia w roku 2001 pracuje do chwili obecnej. Od roku 2002 pełni funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Urszula Marciniec- Mazur współpracowała z Wrocławską Orkiestrą Kameralną Leopoldinum, z Wrocławską Orkiestrą Kameralną Wratislavia, z Orkiestrą Kameralną Ricordanza,a także z Menuhin Festival Orchestra, biorąc udział w wielu koncertach krajowych i tournee zagranicznych m.in. w Niemczech, Francji, Austrii, Szwajcarii, Hiszpanii, Holandii, Japonii. Brała udział w licznych nagraniach CD, oraz nagraniach dla radia i telewizji. Koncertuje jako solistka i kameralistka w kraju i za granicą.

*Tadeusz Wielecki * Urodził się 1954 w Warszawie. Studiował grę na kontrabasie i kompozycję (u Włodzimierza Kotońskiego) w warszawskiej Akademii Muzycznej. W 1986 otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego; w latach 1986-87 kontynuował studia kompozytorskie u Isanga Yuna w Berlinie Zachodnim i Klausa Hubera we Fryburgu bryzgowijskim. Jako kontrabasista występuje we współczesnym repertuarze solowym. Koncertował w wielu krajach Europy, w Azji i Stanach Zjednoczonych. Zajmuje się propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną. W Polskim Radiu prowadził cykle autorskich audycji muzycznych dla dzieci i młodzieży poświęcone nowej muzyce: Przeboje muzyki współczesnej, Coś z niczego i Dźwiękowdzięki. Współpracował też z Poznańskim Ośrodkiem Sztuki dla Dziecka. W 1992 przewodniczył Komitetowi Artystycznemu Światowych Dni Muzyki Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM) w Warszawie. W 2004 wykładał na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. W roku bieżącym prezentował swoją muzykę na Stanowym Uniwerystecie Florydy (Tallahassee) i na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz występował z koncertami i wykładami w Arnhem (Holandia) i w Mińsku (Białoruś); w sierpniu poprowadzi zajęcia z kompozycji w Breaza (Rumunia). Jego nowa, zamówiona przez festiwal Klangspuren, kompozycja orkiestrowa będzie miała swoje prawykonanie we wrześniu w Schwaz (Austria). Historia bardzo prawdziwa Tadeusza Wieleckiego uzyskała główną nagrodę na radiowym konkursie muzyki elektroakustycznej EAR '95 w Budapeszcie, zaś Concerto à rebours na skrzypce i orkiestrę otrzymało rekomendację jury na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów '99 w Paryżu. Od 1999 Tadeusz Wielecki jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień".