Szukając tematu i wspólnego wątku dla wystawy w Konturach Kultury, z niedowierzaniem obserwowałam rozwój wydarzeń w Ukrainie, która właśnie została zaatakowana przez Rosję. Trudno znaleźć odpowiednie słowa i obrazy w czasie gdy tuż obok trwa tak agresywny atak. Wydaje się, że nie pasuje to w ogóle do świata, w którym współcześnie żyjemy, w którym właśnie nadchodzi wiosna - pora roku najbardziej kojarząca się z nadzieją, nowym życiem, coraz cieplejszymi dniami i rozkwitem przyrody. Jednak to infantylne niemal piękno, które naturalny świat wkrótce nam ukaże w postaci rozmaitych nowalijek, tej wiosny kontrastować będzie ze skutkami mrocznych stron ludzkiej natury, które pozostaną w nas na długo nawet jeśli militarny atak wkrótce odejdzie. W tych pracach łączę nowe szkice z powrotami do zmyślonych bajek z dzieciństwa, wspominając czyjś wpis gdzieś w Internecie: że zespół R.E.M. nie miał racji co do tego, jak będę się czuć gdy skończy się świat, jaki znamy.