07 października po spektaklu odbędzie się rozmowa z reżyserem Kim Seilem, którą poprowadzą: prof. Tokimasa Sekiguchi, Krzysztof Głuchowski, dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz Nikodem Karolak, dyrektor InlanDimensions International Arts Festival Nikodem Karolak.

Stację wodną w reżyserii Ōty Shōgo po raz pierwszy zaprezentował w 1981 roku Tenkei Gekijō (Teatr Przemian). Był to pierwszy spektakl bez użycia słów. Premiera zagraniczna spektaklu miała miejsce w 1983 roku w Teatrze Żydowskim w Warszawie, podczas drugiej wizyty zespołu w Polsce w ramach III Międzynarodowych Spotkań Teatralnych. Stacja wodna jest jednym z najczęściej wznawianych spektakli w Japonii.
Adaptacja sceniczna koreańskiego reżysera Kim Seila uchodzi za jedną z najwierniejszych pierwotnym wskazówkom reżyserskim, a jej tegoroczne pokazy w Polsce są rozwinięciem hasła pierwszej edycji InlanDimensions International Arts Festival – restauracji przedstawień (misemono no fukken).

Pompa wodna, piętrzące się stosy zużytych i niepotrzebnych przedmiotów życia codziennego, woda lejąca się nieprzerwanym strumieniem z uszkodzonego kranu, niepokój, samotność, ból i śmierć pojawiających się znikąd ludzi, niczym cienie zaginionych przodków to to tylko niektóre z obrazów Stacji wodnej. Mimo eliminacji słowa mówionego ze sceny wydobywa się przeszywający krzyk egzystencjalny. Spektakl działa na widza nie poprzez język per se, a za pomocą sfery dźwięków i doznań zmysłowych.

Twórcy:
Ōta Shōgo (1993–2007) urodzony w Chinach japoński reżyser, dramatopisarz, teoretyk teatru, związany z ruchem teatralnym post-shingeki; pod koniec lat 70. ogłosił własną koncepcję teatru milczenia (moku–geki), którego istotą jest eksponowanie zmienności ludzkiego ciała w miarę upływu czasu. Autor spektakli prezentowanych w Polsce: Legenda o Komachi, Stacja wodna i Pusta parcela. Ōta był jednym z popularyzatorów polskiego teatru w Japonii. W 1994 roku brał udział w dyskusji panelowej na temat twórczości Tadeusza Kantora wspólnie z Kudō Yukio. W 1997 Ōta przyjechał po raz ostatni do Polski ze spektaklem Pusta parcela, w którym grała słynna aktorka Kishida Kyōko, znana m.in. z tytułowej roli w filmie Teshigahary Hiroshiego Kobieta z wydm.

SEAMI to kolektyw teatralny utworzony przez Kima Seila, reżysera i aktora pochodzącego z Busanu w Korei Południowej. SEAMI dąży do zgłębiania estetyki współczesnego teatru Korei i Japonii poprzez implementowanie metod wschodniego treningu aktorskiego. Za cel stawia nie tylko produkcję spektakli, ale również budowanie silnych sieci powiązań w dziedzinie teatru między Japonią i Koreą.

Kim Seil jest założycielem kolektywu teatralnego SEAMI, urodzony w Busanie w Korei Południowej. W trakcie studiów w dziedzinie sztuk teatralnych na Uniwersytecie Kyungsung brał udział w tworzeniu Dongnyeuk Busan Theatre Factory w 1998 roku. Do Japonii przyjechał na staż jako zagraniczny artysta. Rozpoczął pracę przy kilku projektach teatralnych w Tokio. Występował również w kilku serialach telewizyjnych produkcji NHK, państwowego nadawcy w Japonii. Działa jako reżyser i aktor, rozwijając współpracę między Koreą a Japonią. Do jego najważniejszych spektakli należą: Jesienny deszcz, Pani Aoi, Kantan i Stacja wodna.

Realizatorzy:
Scenariusz: Ōta Shōgo
Reżyseria: Kim Seil
Producent: Nitano Asami
Kierownik sceny: Hwang Kyeong Światło: Cho Se hyun
Dźwięk: Itoyama Kazunori
Efekty specjalne: Nishihara Nao Występują: Fukuchi Ryo, Hamayoshi Seitarō, Hirana Yuika, Jinnai Koshirō, Marubauashi Kotarō, Matsunaga Mayumi, Miyaki Hideaki, Ōe Ayano, Sakasegawa Mayo, Shintō Hiroyuki, Takenouchi Mana, Tomita Ayako, Tozawa Shinji, Tsubouchi Yōko, Yamamoto Yuki, Yamashita Akira, Yoshida Chie
Czas trwania: 150 min