Edward Albee

Gościnny Występ Teatru Powszechnego z Warszawy

Władysław Pasikowski - polski specjalista od kina akcji - zadebiutował w teatrze klasycznym utworem dramaturgii amerykańskiej Kto się boi Virginii Woolf?. Na scenie dzieje się równie wiele, jak zwykle u tego reżysera na ekranie. Wprawdzie czwórka bohaterów godzi w siebie wzajem wyłącznie słowami, ale ranią one nie mniej boleśnie niż rewolwerowe pociski. George i Martha, małżeństwo z wieloletnim stażem, zaprasza na kolację młodego biologa Nicka i jego żonę Żabcię. Martha Krystyny Jandy jest seksowna i ekstrawagancka. Robi wszystko, by zgorszyć i wprawić w zakłopotanie swoich gości, pochłaniając przy tym ogromne ilości alkoholu. George Marka Kondrata to nieszczęśliwy i niespełniony pisarz, ukrywający się pod maską zblazowanego profesora historii. W klaustrofobicznej scenerii profesorskiego pokoju dochodzi przy trunkach do ostrej wymiany zdań, która szybko przekształci się w zestaw intelektualnych gier. Każdy z uczestników wydaje się być w nich zarówno graczem, jak i pionkiem. Takiej wiwisekcji dusz, jaką za Albeem serwuje Pasikowski, nie przeżywa się w teatrze często. Kto się boi Virginii Woolf? to jędrne życie, z jego mimowolnymi pułapkami i bezwyjściowymi sytuacjami, podanymi w bardzo intensywnym stężeniu. Przedstawienie ma zaskakujące tempo. Trudno nie wyrazić podziwu dla Krystyny Jandy i Marka Kondrata, którzy z woli dramaturga grają tu pierwsze skrzypce w najlepszych partiach solowych. Ale również dwójka młodszych aktorów - Agnieszka Krukówna i Szymon Bobrowski - nie oddaje pola i tworzy niezwykle interesujące kreacje.